Pređi na sadržaj

Leopold VI, vojvoda Austrije

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Leopold VI
Leopold VI
Lični podaci
Datum rođenja1176.
Datum smrti28. jul 1230.(1230-07-28) (35/36 god.)
Mesto smrtiSen Žermen, današnji Kasino, Italija
GrobLilijenfeld
Porodica
SupružnikTeodora Anđelina, vojvotkinja Austrije
PotomstvoMargareta od Austrije, kraljica Bohemije, Fridrih II Austrijski, Constance of Babenberg, Gertrud von Babenberg, Heinrich der Grausame von Österreich, Agnes od Babenberga
RoditeljiLeopold V Austrijski
Jelena od Ugarske
DinastijaBabenberg
Austrijski vojvoda
Period1198-1230
PrethodnikFridrih I Austrijski
NaslednikFridrih II, vojvoda Austrije

Leopold VI (*15. oktobar 1176; 1194 - 28. jul 1230[1]) je bio austrijski vojvoda iz porodice Babenberg, poznat kao Leopold Slavni, bio je vojvoda Štajerske od 1194. i vojvoda Austrije od 1198. do svoje smrti 1230. godine.

Postavio je temelje njihovom teritorijalnom posedu, vojnoj i ekonomskoj moći na slovenačkom tlu. Iz Štajerske je proširio posede preko Save u pobrđe do reke Krke i razvio živu trgovinu sa Hrvatskom i Ugarskom. Uspostavlja Zidani most 1224. godine da bi ojačao trgovački saobraćaj prema Ljubljani i Zagrebu. Pojačao je granicu prema Ugarskoj sa novim uporištima i doprineo njenom konačnom ustaljivanju. Sa mnogim podložnim Slovencima, odlazi 1217. godine u Peti krstaški rat sa ugarskim kraljem Andrijom II.

Biografija

[uredi | uredi izvor]

Leopold VI je bio mlađi sin vojvode Leopolda V i njegove supruge vojvotkinje Helene Ugarske (kćerke kralja Geze II od Mađarske i kraljice Eufrosinije Kijevske).[2] Bio je veren sa Kipraskom princezom 1193. godine, ali do braka nikada nije došlo.[3]

U suprotnosti sa odredbama Georgenberg pakta, posedi Babenberga su podeljeni nakon smrti vojvode Leopolda V: stariji brat vojvode Leopolda VI, vojvoda Fridrih I, dobio je vojvodstvo Austrije (što otprilike odgovara modernoj Donjoj Austriji i istočnoj Gornjoj Austriji), dok je Sam vojvoda Leopold VI postao je vojvoda Štajerske. Vojvodstva su ponovo ujedinjena pod Leopoldom VI kada je vojvoda Fridrih I umro posle samo četiri godine vladavine.

Vojvoda Leopold VI je učestvovao u Rekonkvisti u Španiji[4] i u dva krstaška rata, Albižanskom krstaškom ratu 1212.[5] i neuspelom Petom krstaškom ratu od 1217. do 1221.[6] i — kao i njegovi prethodnici — pokušao je da razvije zemlju osnivanjem manastira. Njegova najvažnija zadužbina je Lilienfeld u donjoaustrijskoj dolini reke Traizen, gde je i sahranjen nakon smrti. Osim toga, podržavao je tada vrlo moderne prosjačke redove franjevace i dominikanace. Ens je podigao na status grada 1212. godine, a Beč 1221. godine, čija je teritorija skoro udvostručena.

Pod Leopoldovom vlašću, gotički stil je počeo da dopire do Austrije – Kapela Speciosa u njegovoj privremenoj rezidenciji Klosternojburgu poznata je kao prva zgrada na koju je uticao u Podunavlju – njena rekonstrukcija se danas može videti u vrtovima palate u Laksenburgu.

Leopoldov dvor je poznat kao centar Minesanga, na primer, ovde su bili aktivni Valter fon der Fogelvajd, Nejdhart fon Reuental i Ulrih fon Lihtenštajn. Takođe, Nibelunzi su možda bili napisani na njegovom dvoru.

Babenberška Austrija dostigla je vrhunac svog prestiža pod Leopoldovom vlašću. O tome svedoči njegov brak sa vizantijskom princezom Teodorom Anđel Vatac[2] i pokušaj da okonča Rat ključeva posredovanjem između cara Svetog Rimskog carstva Fridriha II i pape Grgura IX. Na tome je radio kada je umro 1230. u San Žermenu.

Porodica

[uredi | uredi izvor]

Vojvoda Leopold VI i vojvotkinja Teodora Anđel su imali:

Porodično stablo

[uredi | uredi izvor]
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
16. Leopold II, markgrof Austrije
 
 
 
 
 
 
 
8. Leopold III, markgrof Austrije
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
17. Ida od Austrije
 
 
 
 
 
 
 
4. Henrik II Austrijski
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
18. Hajnrih IV, car Svetog rimskog carstva
 
 
 
 
 
 
 
9. Agnesa od Nemačke
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
19. Berta Savojska
 
 
 
 
 
 
 
2. Leopold V Austrijski
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
20. Jovan II Komnin
 
 
 
 
 
 
 
10. Andronik Komnin
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
21. Piroška Ugarska
 
 
 
 
 
 
 
5. Teodora Komnina Austrijska
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
11. Irina
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
1. Leopold VI Austrijski
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
24. Almoš Hrvatski
 
 
 
 
 
 
 
12. Bela II Slepi
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
25. Predslava Kijevska
 
 
 
 
 
 
 
6. Geza II
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
26. Uroš I Vukanović
 
 
 
 
 
 
 
13. Jelena Vukanović
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
27. Ana Diogenesa
 
 
 
 
 
 
 
3. Jelena Ugarska
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
28. Vladimir Monomah
 
 
 
 
 
 
 
14. Mistislav I Veliki
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
29. Gita od Veseksa
 
 
 
 
 
 
 
7. Eufrosina Kijevska
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
30. Dmitrij Zavidič
 
 
 
 
 
 
 
15. Ljubava Dmitrijevna
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Beller 2007, str. 23
  2. ^ a b v g Loud & Schenk 2017, p. xxii.
  3. ^ Parks 2016, str. 288
  4. ^ O'Callaghan 2004, p. 74.
  5. ^ Riley-Smith 2005, p. 163.
  6. ^ Edbury 1994, str. 10
  7. ^ Runciman 2000, str. 26
  8. ^ Haverkamp 1988, str. 266
  9. ^ a b v g d Lyon 2013, str. 242

Literatura

[uredi | uredi izvor]
  • Vojna enciklopedija, tom 5 (45)
  • Beller, Steven (2007). A Concise History of Austria. New York: Cambridge University Press. ISBN 978-0521478861.
  • Edbury, Peter W. (1994). The Kingdom of Cyprus and the Crusades, 1191-1374. Cambridge University Press.
  • Haverkamp, Alfred (1988). Medieval Germany 1056-1273. Translated by Braun, Helga; Mortimer, Richard. Oxford University Press.
  • Loud, Graham A.; Schenk, Jochen, eds. (2017). The Origins of the German Principalities, 1100-1350: Essays by German Historians. Routledge.
  • Lyon, Jonathan R. (2013). Princely Brothers and Sisters: The Sibling Bond in German Politics, 1100-1250. Cornell University Press.
  • O'Callaghan, Joseph F. (2004). Reconquest and Crusade in Medieval Spain. University of Pennsylvania Press.
  • Parks, Annette P. (2016). "Rescuing the Maidens from the Tower: Recovering the Stories of Two Female Political Hostages". In Tuten, Belle S.; Billado, Tracey L. (eds.). Feud, Violence and Practice: Essays in Medieval Studies in Honor of Stephen D. White. Routledge.
  • Riley-Smith, Jonathan (2005). The Crusades: A History (2nd ed.). Yale University Press.
  • Runciman, Steven (2000). The Sicilian Vespers. Cambridge University Press.