Episkop zvorničko-tuzlanski Longin
| Longin (Tomić) | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 29. april 1893. |
| Mesto rođenja | Fenlak kod Arada, Austrougarska |
| Datum smrti | 25. avgust 1977. (84 god.) |
| Mesto smrti | Manastir Tavna kod Bijeljine, SFRJ |
| Grob | Manastir Tavna kod Bijeljine |
| episkop zvorničko-tuzlanski | |
| Godine | 1955—1977 |
| Prethodnik | Nektarije Krulj |
| Naslednik | Vasilije Kačavenda |
| episkop zahumsko-hercegovački | |
| Godine | 1951-1955 |
| Prethodnik | Nikolaj Jokanović |
| Naslednik | Vladislav Mitrović |
Longin (svetovno Ljubomir Tomić, Fenlak kod Arada, 29. april 1893 — Manastir Tavna, 25. avgust 1977) bio je episkop zvorničko-tuzlanski.
Svetovni život[uredi | uredi izvor]
Rođen je 29. aprila 1893. u Fenlaku, Eparhija temišvarska, od roditelja Timotija i Misirke.
Monaški život[uredi | uredi izvor]
Po završenoj osnovnoj školi stupio je u manastir Grgeteg. Zamonašio ga je na Petrovdan 1919. arhimandrit Danilo (Pantelić), nastojatelj manastira Grgetega, potonji episkop dalmatinsko-istrijski. U čin jerođakona rukopoložio ga je episkop temišvarski dr Georgije (Letić). Kao dvorski đakon završio je srednju školu, bogosloviju u Bitolju i bogoslovski fakultet u Beogradu. Na praznik Sv. arhanđela Mihaila 1938. patrijarh srpski Gavrilo ruopoložio je arhiđakona Longina u čin prezvitera, a na Svetog Nikolu proizveo ga u čin arhimandrita.[1] Do izbora za episkopa bio je na dužnosti ekonoma bogoslovskog seminara u Sremskim Karlovcima, ekonoma patrijaraškog dvora u Beogradu, nastojatelja manastira Ravanice (Vrdnik) i Beočina.[2]
Arhimandritu Longinu pripada velika zasluga što su mošti sv. cara Uroša, Sv. kneza Lazara i Sv. pravednog Stefana Štiljanovića spasene 1941. od uništenja i prenete 1941. u beogradsku Sabornu crkvu. Za vreme Drugog svetskog rata boravio je kao izbeglica u Beogradu, a posle rata, 1945. Godine, vratio se u Vrdnik gde je započeo rad na obnovi manastira.
Episkopsko zvanje[uredi | uredi izvor]
Za episkopa zahumsko-hercegovačkog arhimandrit Longin je izabran 1951. godine i hirotonisan 1. jula iste godine. U ovoj eparhiji episkop Longin je ostao do 1955, a tada je prešao u Eparhiju zvorničko-tuzlansku. U ovoj eparhiji episkop Longin je posebnu pažnju poklonio podizanju novih parohijskih hramova i školovanju svešteničkog i monaškog kadra.[3]
Umro je 25. avgusta 1977. u manastiru Tavni. Radi izuzetnih zasluga u obnovi manastira Tavne sahranjen je sa severne strane u brodu hrama gdje i danas počivaju njegovi posmrtni ostaci.[3]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ "Vreme", 20. dec. 1938
- ^ „Pravoslavno Crnjelovo”. www.crnjelovo.org. Pristupljeno 2021-06-04.
- ^ a b Ćirković, Hadži Srđan. „Eparhija zvorničko-tuzlanska u „brzom“ i karastrofalnom XX vijeku”. Hodočasnik (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2021-06-04.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Vuković, Sava (1996). Srpski jerarsi od devetog do dvadesetog veka. Beograd: Evro.
- Ćosović, Stevo, ur. (2006). Episkopija zahumsko-hercegovačka. Beograd: Svet knjige.
