Milan Vlajčić
Milan Vlajčić | |
|---|---|
 Vlajčić 2016. godine | |
| Datum rođenja | 23. avgust 1939. |
| Mesto rođenja | Beograd, Kraljevina Jugoslavija |
| Datum smrti | 9. februar 2022. (82 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Srbija |
| Obrazovanje | Filološki fakultet |
| Univerzitet | Univerzitet u Beogradu |
| Zanimanje | novinar književnik kritičar |
| Politička stranka | Pokret slobodnih građana (2017–2022) |
Milan Vlajčić (Beograd, 23. avgust 1939 — Beograd, 9. februar 2022) bio je srpski novinar, književnik, književni i filmski kritičar.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je u porodici industrijalca Mihajla Vlajčića i istoričarke umetnosti Vere Vlajčić.[1]
On je diplomirao opštu književnost sa teorijom književnost na Filološkom fakultetu Univerziteta u Beogradu.[1]
Sa objavljivanjem kritike i drugih publikacija počeo 1960. godine u časopisu Delo i drugim časopisima.[1]
Uređivao je kulturne rubrike Studenta i Mladosti, književne listove i časopise Vidici, Gledišta i Književni glasnik (izdavačka kuća Otkrovenje).[1]
Od 1970. kao novinar i urednik dnevnog lista Politike pisao je o pozorišnu, televizijsku i radio-kritiku, a radio je kao stalni filmski kritičar tog lista od 1985-2004. Potom je od 2014. radio kao filmski kritičar i kulturni komentator dnevnog lista Blic i portala Nova.[2]
Vlajčić je bio jedan od vodećih hroničara FEST-a.[2]
Jedan od osnivača je i prvi predsednik Suda novinske časti u Nezavisnom udruženju novinara Srbije (NUNS), član je Srpskog književnog društva (SKD) i srpskog Pen-Centra, Međunarodne asocijacije filmskih kritičara FIPRESCI (Minhen), akademija AFUN i PANU.[1][3]
Bio je član međunarodnih žirija na filmskim festivalima u Kanu, Berlinu, Veneciji, Monrealu, Beču, Minhenu, Krakovu i Monpeljeu. U dva mandata bio je član NIN-ovog žirija i četiri puta predsednik žirija.[1]
Novčani iznos dobijen uz Nagradu fondacije Tanja Petrović (500 evra) ustupio je Radionici integracije koju vodi glumac Predrag Miki Manojlović.[1]
Govorio je engleski i francuski jezik, služio se španskim, italijanskim i nemačkim. Bio je u braku sa Duškom Maksimović.[1]
Njegov legat poklonjen je Narodnoj biblioteci Srbije juna 2022. godine, a jedan legat je otvoren u Jugoslovenskoj kinoteci marta 2023. godine.[4][5]
Nagrade[uredi | uredi izvor]
- Nagrada Fondacije Tanja Petrović, 2014.
- Nagrada za najbolju jugoslovensku filmsku kritiku na konkursu Morava-filma (Beograd), 1977. godine[1]
- Nagrada „Milan Bogdanović” za 1981. godinu – za najbolju novinsku književnu kritiku u novinama, na radiju i TV[1]
- Nagrada „Dušan – Duda Timotijević” (koju dodeljuje nedeljni list TV novosti), za najbolju televizijsku kritiku u jugoslovenskim medijima u 1984. godini[1]
- Nagrada „Zlatno pero” (koju dodeljuje Institut za film u Beogradu), za najbolju filmsku kritiku u jugoslovenskim medijima u 1988. godini[1]
- Nagrada Zlatni beočug grada Beograda 2000. godine za trajni doprinos kulturi[1]
- Nagrada Braća Karić za doprinos kulturnom novinarstvu, za 2003. godinu[1]
- Nagrada „Nebojša Popović“ 2018 (Kulturni centar Beograda, Filmski centar Srbije, Jugoslovenska kinoteka) za trajni doprinos filmskoj kulturi[6]
- Nagrada Životni stil 2018 (nezavisna kuća Fabrika) za doprinos kulturi Srbije[6]
Dela[uredi | uredi izvor]
- Poprišta (Nezavisna izdanja arh. S. Mašića)[1]
- Jednom i nikad više (biblioteka 20. vek, BIGZ, 1979)[1]
- Ćuti i plivaj dalje (biblioteka Grifon, Narodna knjiga, 1983)[1]
- Pristrasna lektira (Rad, Beograd)[1]
- Uzvodno od Džimija Barke (Kulturni centar, Niš, 2001)[1]
- Noć u Kazablanki (Otkrovenje, Beograd, 2001)[1]
- Fest, odbrojavanje (Gradska skupština, Beograd, 2002)[1]
- Legenda o zidu (Kov, Vršac, 2008)[1]
- Gradska šetnja (Kov, Vršac, 2010)[1]
- Pogled iz ogledala (Kukić Edition, Čačak, 2015)[7]
- Potemkinovi potomci (Kukić Edition, Čačak, 2019)[7]
- Zvezdana prašina (Dereta, 2018)[8]
- Kavijar za sirotinju (Gradac, 2022)
- Vreme Sutjeske, scenario
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g d đ e ž z i j k l lj m n nj o p r s t ć „Milan Vlajčić”. Raške duhovne svečanosti (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2022-02-10.
- ^ a b „Odlazak Milana Vlajčića - britkog pera kritike i hroničara stvarnosti Srbije”. BBC News na srpskom (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2022-02-10.
- ^ Serbia, RTS, Radio televizija Srbije, Radio Television of. „Preminuo Milan Vlajčić”. www.rts.rs. Pristupljeno 2022-02-10.
- ^ „Legat Milana Vlajčića će biti poklonjen Narodnoj biblioteci Srbije”. N1 (na jeziku: srpski). 2022-06-16. Pristupljeno 2022-06-16.
- ^ Vulićević, Marina (16. 3. 2023). „Otvoren legat Milana Vlajčića u Kinoteci”. Politika. Pristupljeno 27. 3. 2023.
- ^ a b O, P. „Preminuo Milan Vlajčić”. Politika Online. Pristupljeno 2022-02-10.
- ^ a b „Milan Vlajčić – Srpsko Književno Društvo” (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-02-10.
- ^ „ZVEZDANA PRAŠINA - Milan Vlajčić | Knjižara Roman”. www.knjizararoman.rs (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2022-02-10.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Sećanje na Milana Vlajčića („Radio Beograd 2”, 10. februrar 2022)
- Čovek ukusa i mere („Politika”, 11. februar 2022)
- Milan Vlajčić – erudita i nepotkupljiv intelektualac („Politika”, 15. februar 2022)
- Tamo gde je Vlaja otputovao... („Politika”, 10. mart 2022)
- Kavijar za sirotinju Milana Vlajčića („Politika”, 26. decembar 2022)
| Međunarodne | |
|---|---|
| Ostale | |
