Milutin Mićović (književnik)

Milutin Mićović
Milutin Mićović
Datum rođenja	12. jun 1953. (70 god.)
Mesto rođenja	Velimlje, kod Nikšića, FNR Jugoslavija
Zanimanje	Književnik
Značajni radovi	Luče u Tami Crne Gore, Njegoš i Savremena Crna Gora, Srpski Lavirint i Crnogorski Minotaur, Pisma iz Uranopolisa, Tako su govorili Crnogorci, Razoreni Grad, Sedam Krugova, Dan Noć, Tragovi Budućnosti, Vrata, Živa Voda
Nagrade	Miroslavljevo jevanđelje, Makarijevo slovo, Pečat Hercega Šćepana, Orden V. V. Bolotova, Priznanje Saveza pisaca Rusije, Nagrada Miodrag Ćupić, Nagrada biblioteke «Njegoš» iz Peći, Nagrada Marko Miljanov

Milutin Mićović (Velimlje, kod Nikšića, 12. jun 1953) srpski je književnik. Predsjednik je Književnog društva «Njegoš» (osnovano 2004) i urednik tradicionalne kulturne manifestacije «Dani Njegoševi». Član je UKCG i SKZ. Živi u Nikšiću.

Biografija[uredi | uredi izvor]

Rođeni je brat mitropolita crnogorsko-primorskog Joanikija (Mićovića).^[1]

Gimnaziju završio u Nikšiću, ekonomiju i filosofiju studirao u Podgorici i Beogradu.

Zastupljen je u više antologija savremene srpske poezije kao i u antologiji savremenog srpskog pjesništa na ruskom jeziku Iz veka u vek Sergeja Glavjuka (Moskva, 2003), zatim u antologiji: Svetska poezija u izboru jermenskog pjesnika Gagika Daftjana (Jerevan 2016).

Napisao predgovore: Za dvojezično izdanje djela Luča mikrokozma (prvi prevod na ruski, Ilja Čislov), napravio izbor za Njegoševo djelo Bilježnica, napisao predgovor za dvojezično izdanje (prvi prevod na ruski Ljudmila Burceva), napisao predgovor za Sabrana djela Kralja Nikole (izdvač Svetigora i Oktoih, 2009).

Prevođen na strane jezike: ruski, engleski, njemački, italijanski, jermenski, rumunski.

Kolumnista u listu „Dan” (Podgorica) od 2007 do 2021. Napisao preko 800 kratkih eseja tematizovanih aktuelnim društvenim, kulturnim i političkim temama. Urednik u izdavačkoj kući «Oktoih» u Podgorica od 1993 do 2003. Član redakcije Književnih novina, Beograd od 2012 do 2019. Potpredsjednik Udruženja književnika Crne Gore od 2011 do 2016, Član Matice srpske (Novi Sad), saradnik Letopisa Matice srpske.

O stvaralaštvu Milutina Mićovića pisali (recenzije i prikazi): akademik Matija Bećković, akademik Vladeta Jerotić, prof. Novak Kilibarda, pjesnik Alek Vukadinović, akademik Miro Vuksanović, prof. Siniša Jelušić.

Nagrade i priznanja[uredi | uredi izvor]

Nagrada „Marko Miljanov”, za knjigu Razoreni Grad, 1991.
Nagrada Biblioteke „Njegoš” iz Peći, za knjigu Tako su Govorili Crnogorci, 1996.
Orden V. V. Bolotova, Rusija, 2010.
Priznanje Saveza pisaca Rusije, 2014.
Međunarodna nagrada „Portile Poeziei”, Rumunija, 2018.
Nagrada „Miodrag Ćupić”, za pjesničku knjigu Dan Noć, 2018.
Orden za podvižništvo u kulturi, Saveza Pisaca Rusije, 2021.
Nagrada „Pečat Hercega Šćepana”, Trg od ćirilice, Herceg Novi, 2021.
Nagrada „Miroslavljevo jevanđelje”, za knjigu Luče u tami Crne Gore, 2022.
Nagrada „Makarijevo slovo”, nagrada za životno dijelo, Udruženje književnika Crne Gore, 2023.

Djela[uredi | uredi izvor]

Poezija[uredi | uredi izvor]

Živa voda (Univerzitetska riječ, Nikšić, 1987)

Vrata (dvoknjižje – Kuća i Hljeb za putnike, Podgorica, Oktoih, 1994)
Tragovi budućnosti (Sledi buduщego), na srpskom i ruskom jeziku, prevod Andrej Bazilevski, (Tver 2010)
Dan noć (Izbor poezije, Institut za srpsku kulturu, Nikšić, 2018)
Sedam Krugova, Kosmos, Beograd, 2022