Miodrag Đorđević

Miodrag Đorđević
Lični podaci
Datum rođenja	(1919-12-07)7. decembar 1919.
Mesto rođenja	Valjevo, Kraljevstvo SHS
Datum smrti	16. januar 1994.(1994-01-16) (74 god.)
Mesto smrti	Beograd, SR Jugoslavija

Miodrag Đorđević (Valjevo, 7. decembar 1919 — Beograd, 16. januar 1994) bio je srpski lekar, fotograf-umetnik i pedagog.

Diplomirao na Medicinskom fakultetu u Beogradu. Fotografije izlagao od 1951. Delovao je kao samostalan, tzv. „slobodan“ umetnik, zatim kao profesor za predmet Fotografija u Školi za industrijsko oblikovanje u Beogradu (1963–84), i kao šef Centra za medicinsku fotografiju na Medicinskom fakultetu u Beogradu (1972–84). U Foto-savezu Jugoslavije imao je zvanje Majstor fotografije FSJ, a u Međunarodnom savezu fotografske umetnosti - FIAP zvanje EFIAP (Ekselencija FIAP).

Odlike umetničkog rada

Naročiti vid njegovog interesovanja bili su spomenici antičke i srpske srednjovekovne kulture – arhitektura i fresko-slikarstvo. Snimajući te teme opremio je foto-monografije Manastir Studenica, Hilandar, Gračanica, Srpske ikone u Mađarskoj, Manastir Morača, Sent Andreja, Narodna umetnost Jugoslavije, Ikone, i mnoge druge. Istakao se i foto-reprodukcijama dela savremenih umetnika, kojima je opremio monografije Đorđe Andrejević-Kun, Marko Čelebonović, Jovan Bijelić, Tisknikar, Nedeljko Gvozdenović, Slikarstvo Miće Popovića, i druge. Na planu dokumentarne fotografije ostvario je izuzetan ciklus „Portreti savremenika“ koji obuhvata likove tri generacije srpskih umetnika (od Stojana Aralice i Petra Lubarde do Marine Abramović). Unosio je fotografije u dela različitih oblasti primenjene umetnosti: foto-dizajn (plakati, katalozi, poštanske marke...), tekstil, tapiseriju, keramiku i dr. Uporedo delujući na savremenoj umetničkoj sceni, u drugom delu svoje aktivnosti koristio je medij fotografije kao autonomno sredstvo izražavanja, tražeći u prirodnim formama svedene likovne oblike ("Apstraktno-konkretno“ 1963), ili je realno preplitao sa imaginarnim u serijama višestrukih ekspozicija ("Somatske metafore“, 1966). „Pokazivao je istančan smisao za otkrivanje novih formi izraza pri čemu se naročito bavio ispitivanjem graničnih područja fotografije, kroz spregu pokreta i svetlosti ("Luminokineti“, 1978), ili otkrivanja mogućnosti fotografskog medija kao varijeteta grafičkih tehnika otiskivanja ("Fotogravire“, 1992)".

Organizatorski rad

Podstakao je istorijsko vrednovanje srpskog fotografskog nasleđa izložbama Anastas Jovanović (SANU, 1977) i Fotografija kod Srba 1893–1989 (SANU, 1991), a bio je pokretač i jedan od osnivača Nacionalnog centra za fotografiju (1992).

Izložbe

Fotografska dela izlagao na (približno) 150 grupnih izložbi na gotovo svim kontinentima. Izlagao je samostalno u Jugoslaviji (više puta), Poljskoj (1961), Čehoslovačkoj (1967), Nemačkoj (1972), Brazilu (1976, 1977) i Kini (1979).

Literatura

• Goran Malić, „Fotografija“, 40 godina ULUPUDS-a 1953-1993, Beograd : ULUPUDS, 1994, str. 101-107.
• Grupa autora, Fotografsko delo Miodraga Đorđevića : zbornik radova, Beograd : Nacionalni centar za fotografiju, 1996.
• Enciklopedija srpskog naroda, Beograd : Zavod za izdavanje udžbenika, 2008, str. 332.
• Goran Malić, Letopis srpske fotografije 1839-2008. Beograd : Fotogram, 2009.