Miroslav Ćosović
Miroslav Ćosović (Podgorica, 1968) je kontroverzni crnogorski publicista.
Biografija
Po predanju većine bratstava iz Malocuca i predak Ćosovića je prije nekih 400 godina (ili više) iz plemena Kuči doselio u pleme Cuce. Živi i radi u Podgorici. Nije fakultetski obrazovan.
Djela
Objavljuje uglavnom na Portalu Analitika članke koji se tiču etnogeneze i identiteta Crnogoraca i drugih naroda zapadnog Balkana, a objavljene su i tri knjige pod njegovim imenom: Njegoš je izmislio srpsku narodnost Crnogoraca (2013), Bizarni sveci srpske crkve (2014), Tesla se izjašnjavao kao Crnogorac (2016).[traži se izvor]
Stavovi
Glavna teza mu je da Crnogorci nisu Srbi no starosedioci: potomci Ilira, Vlaha... koji su od doseljenih Slovena jezički slovenizirani, a da ih je preko Njegoša nacionalno posrbio Sima Milutinović Sarajlija. Priznaje da srpske misli ima i ranije u Crnoj Gori ali retko i to samo kod vladika cetinjskih koji su u kontaktu sa Pećkom patrijaršijom posrbljeni. Pored vladika srpsku misao su imali i drugi obrazovani ljudi sa tih prostora kao Katrenina Radonjić koja je napisala knjigu o istoriji Zete i Crne Gore (to je Ćosović komentarisao u svojoj knjizi iz 2013), ili Jovan Balević, koji sredinom 18. vijeka piše da su Crnogorci pravoslavni Slavenosrbi [1] [
[Vicko Vuković]] i Zećani su mu posrbljeni preko knjiga Nemanjića, a Jovan Skilica koji je živjeo prije Nemanjića i u Duklji spominje Srbe mu se „zabunio”, jer Ćosović navodi desetak drugih izvora koji navodne govore drugačije nego Skilica. Još starije, Ajnhardove tvrdnje da Srbi kontrolišu veliki dio Dalmacije nije komentarisao, zato što Ajnhard ne precizira na koje geografsko područje misli kad to piše.
Činjenicu da se Crnogorci smatraju i Srbima tumači da je Srbin za običan narod bio samo vjerski termin, iako se vladika Sava Petrović u tri svoja pisma Dubrovčanima katolicima obraćao kao Srbin Srbima. Takva pisma bez dokaza proglašava falsifikatima.
On pseudoistorijski tvrdi da su Srbi na prostoru stare ali i današnje Hercegovine nastali u 19. vijeku „nakon propagandne kampanje iz Beograda”.[2]
Stil pisanja je izostavljanje svih podataka koji ukazuju na to da su Zećani i kasniji Crnogorci bili Srbi, a to radi zato što sami Balšići i Crnojevići nikada sebe nisu deklarisali kao Srbe, niti ih je kao Srbe vidio iko od savremenika. Naravno, to nije istina: po svjedočenju samih Balšića oni svoje porijeklo dovode u vezu sa Nemanjićima. Balša II Balšić iz Skadra, u povelji Dubrovčanima od 27.1.1385. između ostaloga piše [3][4] :
... molitvama i moljenjima svetih mojih praroditelja Simeona Nemanje, prvoga mirotočca srpskoga i svetitelja Save...
Pišući o Kosačama ne navodi da su bili hercezi (vojvode) svetog Save (zato što je ta titula povezana sa vjerom, a ne sa narodnošću), ali navodi da ih njihovi savremenici Dubrovčani nazivaju Vlasima.[5] Đurađ Crnojević je 1494. na Cetinju štampao kalendar u kojem još nema svih Nemanjića kao svetaca. Autor naglasi da Crnojevići nisu za sveca priznavali Stefana Prvovjenčanog, Milutina... ali ne navede da im je crveno slovo u kalendaru (za februar) bio Stefan Nemanja pod monaškim imenom Simeon srbski novi mirotočac, kojeg smatra okupatorom Duklje (iako ju je oslobodio od Grka).[6][7] U knjizi "Bizarni sveci Srpske crkve" Ćosović jeste naveo da je Stefan Nemanja označen crvenim slovima u crkvenom kalendaru Crnojevića.
Pored odbacivanja svih istorijskih dokumenata koji se ne uklapaju u mitomansku ideologiju crnogorstva, autor ima često tvrdnje koje mogu da izgledaju kao istorijski neutemeljene. Tako tvrdi da je bivša turska tvrđava u Podgorici između dva svetska rata nazvana Nemanjinim gradom, aludirajući na "posrbljavanje" Crne Gore nakon 1918. godine,[8] a Nešo Stanić na dva mjesta u svojoj knjizi Spomenica sjeni podgoričkih Srba iz 1912. g. spominje tu tvrđavu i šetalište pored nje pod Nemanjinim imenom (ukinut je taj naziv ulice). Prvi put citira pesmu Nikole Petrovića Pjesnik i vila u kojoj knez piše: Na Ribnici samom ušću Nemanja je dvor dizao, pa otole zemlju Rašku i sve srpstvo sabirao. a drugi put spominje Nemanjinu rivu.[9]
Autor u knjizi Bizarni sveci Srpske crkve smatra da neki crnogorski intelektualci treba da prestanu da govore da Njegoš sebe nije smatrao Srbinom, jer time znatno gube na kredibilitetu.
Reference
- ^ Balević, Jovan (1757). KRATAK ISTORIJSKO-GEOGRAFSKI OPIS CRNE GORE. Sankt-Peterburg.
- ^ „Ćosović: Vilusi i pleme Riđani prije 274 godine ulaze u Zbor crnogorski i uzimaju crnogorsko narodno ime”. Aktuelno (na jeziku: bošnjački). 2022-04-28. Pristupljeno 2022-04-28.
- ^ Miklošič, Franc (1858). Monumenta Serbica Spectantia Historiam Serbiae, Bosniae, Ragusii, pp. 203. Beč.
- ^ Šekularac, Božidar (1987). Dukljansko-zetske povelje, pp. 173.
- ^ Herceg Stjepan i dinastija Kosače su bili Vlasi.
- ^ Crnojevići za sveca nijesu priznavali Stefana Prvovenčanog. Arhivirano iz originala 09. 05. 2018. g. Pristupljeno 08. 05. 2018.
- ^ Crkveni kalendar Đurđa Crnojevića za 1494. godinu. Arhivirano iz originala 05. 07. 2020. g. Pristupljeno 08. 05. 2018.
- ^ Budvanska ploča, bilbordi, laži i propaganda. Arhivirano iz originala 30. 07. 2018. g. Pristupljeno 08. 05. 2018.
- ^ Stanić, Nešo (1912). Spomenica sjeni podgoričkih Srba, pp. 7., 42. Cetinje.