Nikolaj Ivanovič Dubina
Nikolaj Ivanovič Dubina | |
|---|---|
| Datum rođenja | 2. januar 1932. |
| Mesto rođenja | Didiči, Volinska oblast, Ukrajinska SSR, SSSR |
| Datum smrti | 13. januar 2017. (85 god.) |
| Mesto smrti | Kijev, Ukrajina |
Nikolaj Ivanovič Dubina (rus. Дубина Николай Иванович; Didiči, 2. januar 1932 — Kijev, 13. januar 2017) bio je doktor filoloških nauka, profesor na univerzitetu, direktor u srednjim školama i član Akademije nauka visokog obrazovanja Ukrajine. Takođe, Igor je bio i inostrani član Akademije nauka i umjetnosti Republike Srpske od 2011. godine.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je u selu Didiči Krivercivskog rejona Volinjske oblasti. Nakon završetka srednje škole i pedagoškog univerziteta, od 1954. godine radi kao direktor srednjih škola i predaje u Rovenskoj muzičkoj školi. Od 1959. godine njegova karijera je povezana sa Kijevskim nacionalnim univerzitetom, gdje je završio aspiranturu, radio kao docent, a tokom 1980–1995. kao profesor Katedre teorije literature i literatura naroda SSSR. Godini 1963. odbranio je disertaciju, a 1978. godine doktorsku disertaciju.
Radio je na odgovornim mjestima u Državnom literaturnom izdavaštvu, Predsjedništvu Nacionalne akademije nauka Ukrajine, u Kijevskom univerzitetu „T. Ševčenko”, Nacionalnoj akademiji odbrane Ukrajine, Međuresornom institutu upravljanja. Upravo zato se odvažio izmjeriti duhovnu snagu takvih veličina kao što su Ivan Franko, Lesja Ukrajinka, Vasilj Stefanik, Ivan Karpenko-Karij, ili dotaknuti se dijela Maksima Riljskog, Vladimira Sosjuri, Vasilja Bobinskog i još u nizu ukrajinskih pisaca.
Preko tri decenije M. I. Dubina je učestvovao u obrazovanju naučnih i umjetničkih kadrova na stogodišnjem univerzitetu. Pod njegovim vođstvom izašle su generacije diplomanada, a 19 istraživača su postali kandidati i doktori nauka, čineći njegovu zaista visoku naučnu školu.
Mikola Ivanovič je neposredno učestvovao u stvaranju kapitalnih djela kao što su Ukrajinska sovjetska enciklopedija, Ukrajinski sovjetski enciklopedijski rječnik, „Ševčenkov rječnik”, „Literaturna enciklopedija“. Bjelorusi su mu zahvalni za prevod djela Ivana Naumenka, Rusi za prevod Mikole Gribačova, Jasna Poljana (Rusija). U publicističkim člancima i napisima pokretao je oštre savremene društvene probleme, nacionalne odnose građana Ukrajine, veličao je one koji su se borili i bore se za njenu nezavisnost. Niz visokoškolskih ustanova dodijelile su mu zvanje počasnog doktora nauka i počasnog profesora. Popularni su i u širokoj primjeni njegovi udžbenici, priručnici i hrestomatije.
Autor je preko 600 naučnih radova, od kojih preko 30 posebnih izdanja monografija, udžbenika, priručnika, programa i metodičkih uputstava. Njegovi radovi posvećeni su istraživanju fundamentalnih problema istorije ukrajinske klasične i nove literature, teorije literature, međuslavenskih literaturnih odnosa.
Sredinom 60-ih godina 20. vijeka a relizovao je ciklus radova vezanih sa problemima prikaza svestrane uloge i izvanrednog, neprocjenjivog značaja ličnosti i umjetničkog djela T. Ševčenka u buđenju i razvoju ukupnog političkog i kulturno-prosvjetnog života zapadne Ukrajine. Radi se o nekoliko desetina istraživačkih radova štampanih tokom šezdesetih devedesetih godina 20. vijeka na stranicama centralne republičke periodike, posebnih naučnih zbornika, izdanja u Poljskoj, Čehoslovačkoj, SAD, Kanadi, SSSR i dr.[1]
Poseban dio naučnog rada i djela Dubine zauzima Akademija nauka visokog obrazovanja Ukrajine, u kojoj on, počev od 1993. godine, rukovodi naučnim i organizacionim radom. ANVO Ukrajine u svom sastavu ima 24 stručna odjeljenja, 25 regionalnih odjeljenja, četiri naučna centra. Njegovom inicijativnom osnovano je odjeljenje radiofizike i elektronike, odjeljenja prava, problema psihičkog zdravlja; podržava istraživanja u oblasti informatike, nauke o materijalima, biologije, medicine i drugih naučnih oblasti.[2]
Dobitnik je zlatne medalje „Independence” od Nacionalne unije novinara 2011. godine, medalje Verkhovna Rada 2012. i zvijezde „Patriot of Ukraine” 2013. godine. Za inostranog člana Akademije nauka i umjetnosti Republike Srpske izabran je 9. decembra 2011. godine.
Preminuo je 13. januara 2017. godine u Kijevu.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Nikolaj Ivanovič Dubina”. Akademija nauka i umjetnosti Republike Srpske. Pristupljeno 27. 5. 2017.
- ^ „ANVO Ukrajina”. akademія nauk ukraїni. Arhivirano iz originala 6. 6. 2017. g. Pristupljeno 27. 5. 2017.
