Nikola Apostolović (slikar)
| Nikola Apostolović | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1776. |
| Mesto rođenja | Zemun, Austrijsko carstvo |
| Datum smrti | 1827. (50/51 god.) |
Nikola Apostolović (Zemun 1776 — posle 1827) bio je srpski slikar i ikonopisac.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Nikola Apostolović je slikarstvo učio 1790. u Zemunu kod Dimitrija Bratoglića, a nastavio 1791. i 1792. kod Maksima Ristića i Antona Švarca. Prvi poznati radovi su mu ikone: Ulazak u Jerusalim i Sveti Dimitrije iz 1791. i 1792. u kontumackoj crkvi u Zemunu. U poslednjoj deceniji XVIII veka slikao je ikone za srpsku crkvu u Boljevcima, a 1803. za crkvu u Starim Banovcima.[1]
Za vreme Prvog srpskog ustanka pomagao je ustanicima. Ubrzo je i sam prešao u Srbiju, u Beograd, i slikao zastave i druge potrepštine za ustanike, za šta mu je 1805. isplaćeno 120 forinti. U Karađorđevoj Srbiji zadržao se do 1813. slikajući ikonostas stare grobljanske crkve u Smederevu 1808, prestone ikone Hrista i Bogorodice u crkvi sela Vrtiglava 1809−1810 (sada u crkvi u Mionici), ikonostas crkve brvnare u Ljutovnici kod Gornjeg Milanovca 1810. i prestone ikone za manastir u Slancima kod Beograda 1812.[1]
Posle propasti Karađorđeve Srbije 1813. vratio se u Zemun, gde je slikao ikone i slao ih u Srbiju (na primer, prestone ikone crkve u Prokuplju, 1816). Ponovo je prešao u Srbiju 1820. i do 1827. nastaju delovi ikonostasa crkve u Stojniku (sada u manastiru Tresija), ikonostas crkve u Goroviču kod Topole između 1824. i 1826. i prestone ikone za crkvu u Osipaonici kod Smedereva 1827.[1]
Apostolović je slikao u klasicističkom maniru.[2] Pripadao je grupi ikonopisaca zanatlija koji su svojom delatnošću doprineli podizanju likovne kulture obnovljene Srbije u prvim decenijama XIX veka.[1]
