Nikola Pešić

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Za drugu upotrebu, pogledajte članak Nikola Pešić (pijanista).
Nikola Pešić
Lični podaci
Datum rođenja17. maj 1973
Mesto rođenjaBeograd, SFR Jugoslavija

Nikola Pešić (Beograd, 17. maj 1973) srpski je vajar, slikar i nezavisni istraživač. Uključen je u akademsku oblast Studije zapadnog ezoterizma. Na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu prvo je diplomirao na odseku slikarstvo 1998. godine u klasi Milice Stevanović, a potom magistrirao vajarstvo 2002. godine u klasi Mrđana Bajića. Završio je i postdiplomske studije vajarstva 2002. godine na Državnoj akademiji likovnih umetnosti u Štutgartu u klasi Mihe Ulmana. Doktorirao je 2016. godine na Filološkom fakultetu u Beogradu sa interdisciplinarnom tezom iz oblasti istorije umetnosti i studija zapadnog ezoterizma. Likovnoj publici prvi put se predstavio 20. oktobra 1997. godine, i od tada je prisutan na brojnim likovnim događanjima u Srbiji i inostranstvu. Njegovi radovi, za koje je i nagrađivan, nalaze se u nekoliko kolekcija širom Srbije.

Život i karijera[uredi | uredi izvor]

Rođen je u Beogradu, 17. maj 1973. godine u kome je završio osnovno školovanje i Srednju medicinsku školu.[1]. Diplomirao je slikarstvo 1998. godine na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu u klasi Milice Stevanović. Završio je postdiplomske studije vajarstva 2002. godine na Državnoj akademiji likovnih umetnosti u Štutgartu u klasi Mihe Ulmana. Magistrirao je vajarstvo 2002. godine na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu u klasi Mrđana Bajića. Tokom studija bio je stipendista Ministarstva prosvete Republike Srbije (1996−1999) i Nemačke službe za akademsku razmenu ”DAAD” (1999—2002).

Doktorirao je 2016. na Filološkom fakultetu u Beogradu sa interdisciplinarnom tezom iz oblasti istorije umetnosti i studija zapadnog ezoterizma, pod nazivom „Okultura u poetici Marine Abramović“.

Živi i stvara u Beogradu.

Umetničko stvaralaštvo[uredi | uredi izvor]

Nikola Pešić se likovnoj publici prvi put predstavio 20. oktobra 1997. godine, kada je u galeriji Zvono priredio zapaženu izložbu „Objekti“, koja je na likovnoj smotri „Od aprila do aprila“ (1998) u organizaciji radio-televizije „Studio B“. u selekciji Jasmine Čubrilo proglašena za najbolju izložbu toga meseca[2]. Jasmina Čubrilo je Pešićeve skulpture opisala kao „hibridne tvorevine, svedenih oblika, pretežno glatkih, taktilnih, pravih ili zakrivljenih površina, realizovane kombinovanjem različitih materijala“, čija forma „zavisi i oblikuje se prema sadržajima koji se u njih učitavaju“; Pešićevi rani radovi nastali su „dekonstrukcijom različitih znakova, simbola i ikonografskih obrazaca iz (vizuelne i tekstualne) hrišćanske tradicije“[1].

Dvanaest crvenih
Četrdeset svetih mučenika

I druga izložba, ”Bad Time Stories” (1998, galerija Zvono), privukla je pažnju kritike, pa je tako Jovan Despotović napisao da Pešićeva umetnost „znatno prevazilazi njegove životne i stvaralačke godine“[3].

U kasnijem radu Pešić pored hrišćanstva referiše i na druge religiozne i duhovne tradicije, poput gnosticizma (npr. skulptura ”Mračno oko”, 2002)[4]. Gordana Vasiljević je tada napisala povodom Pešićeve izložbe ”Material World” (2002):

Ibis
Eritrocit

Pešić je izlagao na brojnim važnim likovnim smotrama u Srbiji: „Oktobarskom salonu“ (1998, 1999[6], 2001[7], 2002.[8] i 2005[9]), „Jugoslovenskom bijenalu mladih“ (1998.[10] i 2002), izložbama „Kritičari su izabrali“ (2000[11]) i „Zaobilazne strategije: jedan pogled na beogradsku umetničku scenu devedesetih godina prošlog veka“ (2012[12]), itd. Prema Jovanu Despotoviću, Pešić pripada grupi umetnika „bez kojih je nemoguće iole tačnije razabrati sliku aktuelne promene“ u srpskoj likovnoj umetnosti tokom 1990-ih[13].

Nekoliko Pešićevih radova nalaši se u kolekciji Radivoja Dražovića i firme „Radiks” iz Beograda[14]. Pešićevi radovi nalaze se u kolekcijama Muzeja Grada Beograda i Moderne galerije CZK Lazarevac, kao i prostorijama Biblioteke Šabačke, Matematičke gimnazije u Beogradu i OŠ ”Jovo Kursula” u Kraljevu[15].

Pešićevu umetnost u Srbiji i inostranstvu zastupa galerija „Zvono”, koja ga je predstavljala na sajmovima savremene umetnosti u Beču, Kelnu, Bolcanu, Moskvi i Majamiju[15].

Pešić je autor vizuelnog rešenja nagrade „Eritrocit“ koju je list „Politika“ dodeljivala od 2008. do 2011. za najbolji film u takmičarskom pogramu „Evropa van Evrope“ na Međunarodnom filmskom festivalu - FEST[16]. Takođe je autor vizuelnog rešenja nagrade „Ibis“ koja se od 2007. godine dodeljuje u različitim kategorijama na filmskom festivalu „Sinema siti“ u Novom Sadu[17].

Naučni rad[uredi | uredi izvor]

Pored likovne umetnosti, Pešić se od 2016. godine uključio u proučavanje zapadnog ezoterizma[18]. Bavi se naučnim proučavanjem uticaja zapadnog ezoterizma na novu umetničku praksu u Jugoslaviji, naročito uticaja nju ejdža na delo Marine Abramović[19]. Doktorirao 2016. na Filološkom fakultetu u Beogradu sa interdisciplinarnom tezom iz oblasti istorije umetnosti i studija zapadnog ezoterizma, pod nazivom „Okultura u poetici Marine Abramović“.[20]. Autor je teksta biografije Marine Abramović na sajtu projekta Univerziteta Virdžinija Komonvelt "World Religions and Spiritualities Project"[21]. Godine 2017. objavio je studiju "Okultno u umetnosti Marine Abramović.[22]

Ostale aktivnosti[uredi | uredi izvor]

  • Godine 2015. Nikola Pešić je preveo studiju Marka Singltona ”Telo joge: poreklo moderne posturalne prakse” (2010).
  • Autor je priručnika ”Veganski kuvar: zdravi recepti” (2011) — prvog veganskog kuvara u Srbiji.

Nagrade i priznanja[uredi | uredi izvor]

  • 1995. Prva nagrada za slikarstvo „Petar Lubarda“, Fakulteta likovnih umetnosti u Beogradu.[15]

Galerija[uredi | uredi izvor]

Likovna dela Nikole Pešića iz različitih perioda stvaranja

  • Odmotavanje, 1998.
    Odmotavanje, 1998.
  • Devet, 2000.
    Devet, 2000.
  • Mračno oko, 2002.
    Mračno oko, 2002.
  • Infuzija, 2010.
    Infuzija, 2010.

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ a b Čubrilo, Jasmina (1998), ”Deep Inside”, katalog izložbe ”Bad Time Stories”, Beograd: Galerija Zvono.
  2. ^ Katalog ”Od aprila do aprila” (1998), Beograd: Studio B i Jugoslovenska galerija umetničkih dela.
  3. ^ Despotović, Jovan (1998),”Zagonetke smisla”, dnevni list Danas (17. decembar 1998). Dostupno i na: [1] Arhivirano na sajtu Wayback Machine (20. mart 2017) Pristup: 19. mart 2017.
  4. ^ Veb-sajt www.dominante.co #151 Mračno oko (opis skulpture Nikole Pešića)
  5. ^ Vasiljević, Gordana (2014), Priče o tri generacije. Beograd: Službeni glasnik, str. 111.
  6. ^ Katalog ”40. oktobarski salon” (1999), Beograd: Kulturni centar Beograda.
  7. ^ Katalog ”42. oktobarski salon” (2001), Beograd: Skupština Grada Beograda.
  8. ^ Katalog ”43. Okotabrski salon” (2002), Beograd: Kulturni centar Beograda.
  9. ^ Katalog ”46. oktobarski salon/Umetnost koja radi - Catch me!” (2005), Beograd: Kulturni centar Beograda.
  10. ^ Katalog ”3. Jugoslovenski bijenale mladih” (1998), Vršac: Umetnička radionica ”Aurora”.
  11. ^ Marija Đorđević (2000), ”Ogledalo života”, dnevni list Politika (6. januar 2000), str. 24.
  12. ^ Seferović, Nada (2012), Zaobilazne strategije: jedan pogled na beogradsku umetničku scenu devedesetih godina prošlog veka, Beograd: Muzej grada Beograda.
  13. ^ Despotović, Jovan (2006), Nova slika, Beograd: Klio, str. 250.
  14. ^ Vukelić, Milan (2008), ”Umetnost kao poslednja linija odbrane”, dnevni list Blic (6. oktobar 2008), str. 21.
  15. ^ a b v Biografija na sajtu galerije „Zvono“ (link)
  16. ^ Đorđević, Marija (2008), ”Ritualni inventari”, dnevni list Politika (1. mart 2008), str. 17.
  17. ^ Veb-sajt Sinema Sitija
  18. ^ „Program of the 2nd CEENSWE conference: ESOTERICISM, LITERATURE AND CULTURE IN CENTRAL AND EASTERN EUROPE”. Arhivirano iz originala 20. 3. 2017. g. Pristupljeno 19. 3. 2017. 
  19. ^ „Okultura iz ‚duhovne kuhinje‘ Marine Abramović“. Philologia Mediana (VIII/8). Niš: Univerzitet u Nišu, Filozofski fakultet, str. 331-341.
  20. ^ NaRDuS - National Repository of Dissertations in Serbia. Okultura u poetici Marine Abramović. Doktorska disertacija Nikole Pešića
  21. ^ Nikola Pesic (2017). Marina Abramovic. Biography. World Religions and Spiriutalities Project
  22. ^ Nikola Pešić. Okultno u umetnosti Marine Abramović. S kratkim uvodom u jugoslovensku okulturu 1970-ih. Neopress Publishing; Beograd, 2017.

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Nikola Pešić na Vikimedijinoj ostavi.
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Никола_Пешић&oldid=27170427”