Oka (reka)

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Oka
Opšte informacije
Dužina1.500 km
Vodotok
UšćeVolga
Geografske karakteristike
Država/e Rusija
PritokeUgra, Žizdra, Protva River, Nara River, Moskva, Pra River, Klyazma River, Upa River, Osyotr River, Pronya River, Para River, Mokša, Tyosha River, Yachenka River, Gus River, Kishma River, Tarusa River, Trubezh, Besputa River, Lopasnya River, Vozha River, Zusha River, Bobrik, Vezhenka, Vyrka, Vyrka, Dryashcha, Dugna, Kaluzhka, Komola, Krushma, Myshega, Nepolod', Nugr, Peredut, Polyanka, Pytal', Svinka, Svobod', Seyma river, Skniga, Sknizhka, Vyrka, Sukhmenka, Trosna, Tson, Ptara
DRV09010100112110000017555
Reka na Vikimedijinoj ostavi

Oka (rus. Ока́) je reka u Rusiji. Desna je pritoka reke Volge. Duga 1.500 km. Površina sliva 245.000 km. Plovna 1.200 km, odnosno od grada Serpuhova do ušća. Teče kroz sledeće oblasti Centralnog federalnog okruga: Orlovska oblast, Tulska oblast, Kaluška oblast, Moskovska oblast, Rjazanjska oblast, Vladimirska oblast, Nižnjenovgorodska oblast.

Pretpostavlja se da poreklo imena reke Oke je ili iz litvanskog aka, „izvor“ ili iz finskog jokki - „reka dolazi“, jer pre ruskog naseljavanja, stanovništvo gornjih tokova Oke su bila baltička plemena, a donjih tokova su bila finska plemena.

Jedan od najvećih ruskih gradova, Nižnji Novgorod je osnovan da bi zaštitio ušće Oke u Volgu. Prestonica Rusije, Moskva smeštena je na istoimenu reku koja se uliva u Oku.

U najširem delu Oka je široka 2,5 km.

Ime i istorija[uredi | uredi izvor]

Maks Vasmer povezuje ime reke sa gotskim ahua, starovisokonemačkim aha, latinskim aqua, koje sve imaju isto značenje - ili "voda" ili "reka".[1] Oleg Trubačov je tražio poreklo imena u baltičkim jezicima[traži se izvor]: baltičko pleme Galindijaci živeli su u zapadnom dilu sliva reke Oka pre dolaska Slovena.

Istorijski rečeno, reka je dala ime kneževini Gornja Oka, koja se nalazi uzvodno od grada Tarusa. Godine 1221. Veliki vojvoda Jurij II od Vladimira je osnovao Nižnji Novgorod, koji je kasnije postao jedan od najvećih ruskih gradova, da bi zaštitio ušće reke Oka sa Volgom. Hasim Hanate, muslimanski vladar, okupirao je srednjovekovne tokove Oke (oko Kasimova) u 15. i 16. veku.[traži se izvor]

Pre izgradnje pruge sredinom 19. veka i izgradnjom Moskovskog kanala tridesetih godina prošlog veka, Oka je, zajedno sa pritokom Moskve, služila kao važna transportna ruta koja povezuje Moskvu sa Volgom. Zbog Okinih i Moskovskih krivudavih kurseva, putovanja nisu bile naročito brza: na primer, Korneliju de Brujn je trebalo otprilike 10 dana da plovi na ove dve reke od Moskve do Nižnji Novgoroda 1703. godine.[2] Putovanje uzvodno je bilo još sporije, pošto su brodove vukli burlaci.[3]

Orijentiri[uredi | uredi izvor]

Obale reke su popločane istorijskim i kulturnim lokalitetima, uključujući srednjovekovne manastire grada Murom, džamije i minarete grada Kasimov, utvrđenja Kremlja gradova Kolomna i Serpuhov, spomen-kuće Vasilija Polenova i Sergeja Jesenjina, iskopane ruševine Starog Rjazalja i Šuhonjev toranj na reci Oka.

Rezervat biosfere Prioksko-Terasni leži duž leve obale reke nasuprot gradu Puščino i poznat je po uzgoju evropskog bizona. [traži se izvor]

Glavne pritoke[uredi | uredi izvor]

Popavljena reka Oka kod Pavlova (oblast Nižnji Novgorod).

Gradovi na reci Oka[uredi | uredi izvor]

Reka Oka u Rjazanjskoj oblasti, u blizini Ribnoja

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ Vasmer's Etymological Dictionary, trans. by Oleg Trubachev, vol. 3. pp. 127.
  2. ^ Bruin, Cornelis de (1725), Voyage au Levant: c'est-à-dire, dans les principaux endroits de l'Asie Mineure, dans les isles de Chio, Rhodes, Chypre, etc., de même que dans les plus considérables villes d'Egypte, de Syrie, et Terre Sainte., 3, J.-B.-C. Bauche le fils, str. 233—247 
  3. ^ Bruin 1725, str. 240.

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Oka na Vikimedijinoj ostavi.
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Ока_(река)&oldid=26957989”