Oliver Subotić
| Oliver Subotić | |
|---|---|
| Osnovni podaci | |
| Pomesna crkva | Srpska pravoslavna crkva |
| Eparhija | Arhiepiskopija beogradsko-karlovačka |
| Čin | prezviter |
| Sedište | Crkva Svetog Aleksandra Nevskog |
| Godine službe | 2008- |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 24. februar 1977. |
| Mesto rođenja | Nova Varoš, SFR Jugoslavija |
Oliver Subotić (Nova Varoš, 24. februar 1977) prezviter je Srpske pravoslavne crkve, doktor socioloških nauka, paroh hrama Svetog Aleksandra Nevskog na Dorćolu i informatički inženjer. Zajedno sa ocem Vidomirom, 2021. godine je osnovao Zadužbinu Petar Mandić.[1]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 24. februara 1977. godine u Novoj Varoši, kao sin Vidomira Subotića i Radivojke (rođene Vujović).[2] Tu je završio osnovnu školu i prirodno-matematički smer gimnazije. U mladosti je trenirao karate i realni aikido. Upisao je studije na Odseku za informacione tehnologije Fakulteta organizacionih nauka Univerziteta u Beograd, 1996. godine. Ubrzo se upoznaje sa pravoslavnim učenjem i odlučuje se da uporedno upiše i studije na Pravoslavnom bogoslovskom fakultetu, što i čini 2000. godine.
Na Fakulteta organizacionih nauka je diplomirao 2004. godine, a na Pravoslavnom bogoslovskom fakultetu 2005. godine i odmah upisao magistarske studije koje je završio 2008. godine. Te godine se našao na mestu vršioca dužnosti predsednika Svetosavske omladinske zajednice Arhiepiskopije beogradsko-karlovačke, a jedno vreme je bio i urednik časopisa Pravoslavni misionar. Doktorske studije je završio 2011. godine na Odeljenju za sociologiju Filozofskog fakulteta Univerziteta u Beogradu, odbranivši doktorsku disertaciju pod naslovom „Informaciono kontrolisano društvo i njegove implikacije".[3][4]
Dve godine je radio u Višoj elektrotehničkoj školi u Beogradu i godinu dana kao stručni saradnik u okviru Informaciono-dokumentacionog centra Pravoslavnog bogoslovskog fakulteta. Od 2007. do 2009. godine je radio kao veroučitelj u Devetoj beogradskoj gimnaziji, a tokom 2009. godine i u Računarskoj gimnaziji.
Rukopoložen je u čin đakona 22. januara 2008. godine u Patrijaršijskom dvoru, od strane mitropolita crnogorsko-primorskog Amfilohija. Tada je dobio službu pri hramu Vaznesenja Gospodnjeg u Žarkovu. Patrijarh srpski Irinej ga je rukopoložio za prezvitera na Bogojavljenje 2011. godine. Njegovom odlukom je u februaru 2020. godine određen za paroha druge parohije pri hramu Svetog Aleksandra Nevskog na Dorćolu.[5]
Osnivač je i prvi upravnik Centra za proučavanje i upotrebu savremenih tehnologija Arhiepiskopije beogradsko-karlovačke. Zamenik je mandatnog člana Misionarskog odeljenja Svetog arhijerejskog sinoda od 2014. godine. Uz Vojislava Bilbiju, vodio je program duhovnog vođenja trenera borilačkih veština.
Oženjen je Mirjanom sa kojom ima troje dece.
Knjige[uredi | uredi izvor]
- 3D Studio MAX3: Tehnike modelinga, CADArt, Novi Sad 2000.
- Biometrijski sistemi identifikacije: kritička studija, Institut za političke studije, Beograd 2007.
- Čovek i informacione tehnologije: pogled iz pravoslavne perspektive, Informativna služba SPC, Beograd 2006; drugo, izmenjeno izdanje, Bernar, Novi Banovci-Beograd 2013.
- Crkva i globalizacija: struktura, odnos i posledice (magistarski rad), prvo izdanje: Nea Nika, Beograd 2009; drugo, izmenjeno i dopunjeno izdanje: Bernar, Novi Banovci-Beograd 2011; treće, poboljšano izdanje: Bernar, 2014.
- Informaciono kontrolisano društvo (doktorska disertacija), Bernar, Beograd 2011. Knjiga je dostupna u elektronskom formatu na sajtu Registra nacionalnog internet domena Srbije.
- Digitalni izazov: putevi hrišćanstva u civilizaciji binarnog koda, Bernar, Novi Banovci-Beograd 2012; drugo izdanje Bernar, 2014.
- Nedeljne besede, prvo izdanje: Bernar, Novi Banovci-Beograd 2014; drugo izdanje Bernar: 2014.
- Praznične besede, Bernar, Novi Banovci-Beograd 2014; drugo izdanje 2015.
- Misionarske crtice, Bernar, Novi Banovci-Beograd 2015.
- Hram Vaznesenja Gospodnjeg u Žarkovu, CO Žarkovo, Beograd 2016.
- O Kamenu odbačenom i onima koji ga odbaciše, Bernar, Beograd 2018; drugo izdanje 2019.
- Tesla: Duhovni lik. Stari Banovci: Bernar. 2021.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Istorijat”. Zadužbina Petar Mandić. Arhivirano iz originala 15. 4. 2023. g.
- ^ „Biografija prezvitera Olivera Subotića”. Mitropolija australijsko-novozelandska.
- ^ „Oliver Subotić”. Čovek i tehnologija.
- ^ „Prezviter Oliver Subotić”. Radio televizija Srbije. 14. april 2020.
- ^ „Prezviter Oliver Subotić”. Hram Svetog Aleksandra Nevskog.