Opsada Akre

Opsada Akre
	Deo Treći krstaški rat
Vreme	27. avgust 1189. - 12/13. jul 1191. godine
Mesto	Akra
Ishod	Krstaška pobeda
Sukobljene strane
Kraljevstvo Jerusalim; Templari; Kraljevina Francuska; Kraljevina Engleska; Nemački krstaši; Jermensko kraljevstvo Kilikija	Ajubidi
Komandanti i vođe
Gaj Lizinjan; Žerar od Rišfoa; Filip Avgust; Ričard Lavlje Srce	Saladin
Jačina
25.000[traži se izvor]	14.000[traži se izvor]
Žrtve i gubici
13.000+	2.700 zarobljenih i pogubljenih

Opsadu Akre izvršili su krstaši od avgusta 1189. do jula 1191. godine. Deo je Trećeg krstaškog rata, a završena je krstaškom pobedom i osvajanjem grada.

Opsada[uredi | uredi izvor]

Nakon poraza krstaša kod Hitina, Saladin je zarobio sve važnije krstaške barone uključujući i kralja Gaja Lizinjanskog. Njega je oslobodio prilikom opsade Tira. Gaj je prikupio dobrovoljce i 27. avgusta 1189. godine započeo opsadu Akre, jako utvrđene luke. Videvši da ga Gaj napada sa tako malim brojem vojnika, Saladin je pomislio da se radi o kakvom triku. Međutim, Gaj se snažno utvrdio i sa malim brojem vojnika odbio sve Saladinove napade. Gaj je grad držao u opsadi čitave dve godine do dolaska krstaša iz Evrope.

Dolaskom trupa Filipa Avgusta i Ričarda Lavljeg Srca očekivalo se da će krstaši konačno osvojiti grad. Međutim, u hrišćanskim redovima izbija zaraza u kojoj gine veliki broj krstaša. Zbog toga je opsada Akre jedna od najvećih krstaških tragedija. Po broju žrtava može se meriti jedino sa krstaškim ratom 1101. godine ili sa nemačkom katastrofom u Drugom krstaškom ratu 1147. godine. Srednje procene govore da je bilo 100.000 poginulih.

Krstaši su se borili na dva fronta: protiv opsaljenih u gradu i protiv Saladinove vojske koja je snažnim napadima pokušavala da izvrši deblokadu. U logoru se govorilo 12 jezika, a bila je to prva bitka krstaških ratova u kojoj Francuzi nisu činili većinu na hrišćanskoj strani. Pod Akrom je poginuo i veliki majstor Templara, Žerar od Rišfoa. Oba kralja (Filip i Ričard) su oboleli i jedva preživeli. Akra konačno pada 12/13. jula 1191. godine. Iako su se hrabro borili, opsađeni su morali pristati na pregovore.

Posledice[uredi | uredi izvor]

Oko 3000 zarobljenika je čekalo da Saladin plati otkup. Otkup je iznosio - 200.000 zlatnika, 2500 hrišćanskih zarobljenika zarobljenika i Istinski krst. Zauzećem Akra konačno je prekinut Saladinov niz pobeda. Muslimani će ga ponovo osvojiti tek 1291. godine i tim događajem će se konačno završiti era krstaških ratova.

Nejasno je, da li je Saladinu ostavljeno malo vremena da prikupi otkup ili je on namerno odugovlačio. Pošto to nije uspeo, Ričard je 2700 zarobljenika izveo iz Akre i likvidirao ih. Saladin nije želeo da ispuni ni svoj deo dogovora o oslobađanju 2500 krstaša, a Istinski krst je vraćen u Damask.

Vidi još[uredi | uredi izvor]

Literatura[uredi | uredi izvor]

Fajfrić, Željko (2006). Istorija krstaških ratova. Sremska Mitrovica: Tabernakl. ISBN 978-86-85269-05-9.