Портал:Biografija/Izabrani članak novembar 2017.
Boško Palkovljević Pinki (Manđelos kod Sremske Mitrovice, 14. decembar 1920 — Mala Remeta kod Iriga, 10. jun 1942) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.
Kao učenik Državne srednje tehničke škole u Novom Sadu, 1940. godine je postao član Saveza komunističke omladine Jugoslavije, a decembra iste godine je bio jedan od organizatora štrajka učenika ove škole. Početkom 1941. godine bio je uhapšen i isključen iz škole, pod optužbom za komunističko delovanje.
U toku Aprilskog rata, kao dobrovoljac se priključio vojsci, ali je ubrzo bio zarobljen. Uspeo je da pobegne iz sabirnog logora za zarobljenike i vratio se u rodno mesto gde se uključio u pripreme za organizovanje ustanka. U leto 1941. godine bio je jedan od prvih sremskih partizana, a avgusta 1941. je učestvovao u organizaciji bekstva zatvorenika-komunista iz zatvora u Sremskoj Mitrovici.
Krajem 1941. godine bio je od strane Okružnog komiteta KPJ za Srem poslat kao kurir u istočnu Bosnu, gde je nakon skoro mesec dana putovanja, januara 1942. godine na Romaniji uspeo da pronađe Vrhovni štab i Centralni komitet KPJ. Tada je vrhovnom komandantu Josipu Brozu Titu preneo informacije o Narodnooslobodilačkoj borbi u Vojvodini.
Bio je jedan od prvih diverzanata u Vojvodini. Izvršio je više smelih akcija i diverzija na železničkim prugama u Sremu. Više puta se isticao u borbama sa ustašama i Nemcima i još za života je među sremskim partizanima postao legendarna ličnost. Poginuo je juna 1942. godine u borbama s Nemcima na Fruškoj gori.
Za narodnog heroja je proglašen 25. oktobra 1943. godine.
Književnik Jovan Popović je po njegovim doživljajima 1944. godine napisao knjigu Pinki je video Tita, koja je dugi niz godina bila deo školske lektire za učenike osnovnih škola.