Rudnik Rembas
Rudnik Rembas je rudnik mrkog uglja u naselju Resavica kod Despotovca.
Opšti podaci[uredi | uredi izvor]
Pun naziv rudnika je Javno preduzeće za podzemnu eksploataciju uglja „Rembas”.
Rudnik se nalazi u sastavu JP PEU Resavica, najznačajnijeg centra podzemne eksploatacije uglja na Balkanu. Tradicija eksploatacije uglja duža je od 150 godina.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Posle zavšetka Drugog svetsko rata dolazu do nacionalizacije preduzeća u okviru koje se 1945. godine formira Senjsko-resavski ugljeni basen i preduzeće „Senjsko-resavski rudnici mrkog uglja”. [1]
U sklopu preduzeća u sastav ulaze rudnici:
Resavsko-moravski ugljeni basen formiran je 1960. godine, sa administrativnim centrom u Resavici. Za potrebe rudnika izgrađene su dve zgrade: upravna zgrada, u kojoj se danas nalazi direkcija Rudnika mrkog uglja „Rembas” i direkcija JP PEU „Resavica”. Godine 1971. formiran je URMUS, organizacija od više rudnika uglja u čiji sastav ulazi i RMU „Rembas”.
Po formiranju preduzeće RO „Rembas-Zastava”, 1979. godine, rudnici ulaze u sastav preduzeća „Crvena Zastava” iz Kragujevca do 1989. godine. [2]
Godine 1990. rudnici uglja sa podzemnom eksploatacijom u Srbiji ulaze u sastav EPS-a da bi se dve godine kasnije, 1992. konstituisalo u Javno preduzeće za podzemnu eksploataciju uglja „Resavica”.
Odluka o izdvajanju JP PEU „Resavica” iz sastava EPS-a, doneta je 2003. godine od kada status preduzeća ostaje nepromenjeni do danas.
Geografski položaj[uredi | uredi izvor]
Po svom geografskom položaju nalazu se u zapadnoj grupi istočne zone venačnih planina. Pripada Homoljskim planinama koje se protežu od Dunava, spuštajući se prema jugu prelaze u Homoljsku kotlinu, odakle se sa planinom Beljanicom vezuju za Kučajsku ploču.
Ležišta i eksploatacija[uredi | uredi izvor]
Ležišta uglja nalaze se širom oblasti zapadnog podnožja Beljanice i Kučaja.
Od sredine 19. veka ugalj je istraživan i otkopavan u šest basena: strmostensko-sladajski, jelovački, đulsko-židiljski, ravnorečko-senjski, ravanički i sisevački.
Rudnik proizvodnju mrkog uglja bazira na podzemnoj eksploataciji bogatih ugljenih slojeva na tri pogona: Resavica sa jamom „Jelovac”, Vodna sa jamom „Strmosten” i Senjski Rudnik sa jamom „Senjski Rudnik”. [3]
Sve tri jame su aktivne i nalaze se u blizini Resavice.