Sentištvan
| Sentištvan mađ. Szentistván | |
|---|---|
 Ime mesta rovaškim pismom | |
 Zastava
 Grb
| |
| Administrativni podaci | |
| Država |  Mađarska |
| Region | Severna Mađarska regija |
| Županija | Boršod-Abauj-Zemplen |
| Srez | Mezekevešd |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo | |
| — | 2,429[1] |
| — gustina | 48 st./km2 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 47° 46′ 23″ S; 20° 39′ 27″ I / 47.77296° S; 20.65750° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
| Površina | 51,12 km2 |
  Sentištvan Sentištvan na karti Mađarske | |
| Poštanski broj | 3418 |
| Pozivni broj | (+36) 49 |
| Veb-sajt | |
| http://www.szentistvan.hu/ | |
Sentištvan (mađ. Szentistván) je istorijski grad u severnoj Mađarskoj, u županiji Boršod-Abauj-Zemplen (Borsod-Abaúj-Zemplén).
Ime mesta[uredi | uredi izvor]
Selo je dobilo ime po prvom mađarskom kralju Svetom Stefanu (Szent István na mađarskom).
Lokacija[uredi | uredi izvor]
Sentištvan se nalazi u severnom delu Velike mađarske nizije, južno od autoputa M3. To je ruralno područje sa malo industrije u selu. Većina njegovih stanovnika radi u najbližem gradu, Mezekevešdu.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Ljudsko prisustvo u ovoj oblasti može se datirati u periodu od 3 do 4000 godina pre nove ere. Prvi pisani zapis o selu je iz 1315. godine, kada je tu podignuta crkva koja nosi ime kralja Stefana I. Samo selo se prvi put pod ovim imenom pominje 1396. godine. Za vreme Otomanske okupacije Ugarske selo je više puta uništavano, 1641. se pominje kao pusto mesto. Tek nakon revolucije koju je predvodio Ferenc II Rakoci (početak 18. veka) selo je počelo da napreduje. Do 1945. godine bio je crkveno vlasništvo, pripadalo egerskoj nadbiskupiji.
Kultura[uredi | uredi izvor]
Sentištvan je jedno od tri naselja „Matjo“ (Mezekevešd, Sentištvan, Tard). Matjo vez je jedan od najlepših primera mađarske narodne umetnosti, upisan je na Reprezentativnu listu nematerijalnog kulturnog nasleđa čovečanstva Uneska 2012. godine.[2]
Centar Matjo kulture je Mezekevešd. Matjo su dobili ime po kralju Matiji Korvinu, mađarskom kralju u 15. veku, koji je dao određena prava gradu Mezekovešd. Narod Matjo je poznat po tradicionalnom, veoma živopisnom vezu koji je razvio lokalni crtač Bori Kišjanko.
Sentištvan je poznat po svojoj narodnoj umetnosti jer su njegovi stanovnici održavali tradiciju. Starije žene u selu i dalje redovno prave tradicionalne vezove.
Još jedan običaj je pravljenje ogromnih kolača i torti od šećera. Ove torte prodaju stanovnicima susednih gradova i sela, a mladenci ih služe na svadbenim zabavama nakon što ih malim čekićem razbiju na komade. Zanimljiva navika većine starijih meštana je da iako imaju relativno velike kuće, žive u manjem stanu, obično samo u kuhinji sa 2 ležaja, koja je odvojena od „velike kuće” i nalazi se na suprotnoj ivici od njihov vrt.
Broj stanovnika Sentištvana, nažalost, opada, jer se neki od njegovih mladih stanovnika sele u veće gradove.
Populacija[uredi | uredi izvor]
Godine 2001. 98% stanovništva naselja se izjasnilo kao Mađari, 2% Romi.[3]
Tokom popisa iz 2011. godine, 82,2% stanovnika se izjasnilo kao Mađari, 4% kao Romi, 0,3% kao Nemci i 0,3% kao Ukrajinci (17,4% se nije izjasnilo, zbog dvojnog državljanstva, ukupan broj može biti veći od 100%).
Verska distribucija je bila sledeća: rimokatolici 55,4%, reformisani 5%, grkokatolici 0,4%, luterani 0,2%, nedenominacioni 9,5% (28,5% nije odgovorilo).[4]
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Zvanični veb-sajt
- Mapa ulica Arhivirano na sajtu Wayback Machine (16. maj 2011)
| Normativna kontrola: Državne |
|---|
- ^ Gazetteer of Hungary, 1 January 2015. Hungarian Central Statistical Office.
- ^ Folk art of the Matyó, embroidery of a traditional community. Accessed on 18 October 2013.
- ^ A nemzetiségi népesség száma településenként
- ^ Szentistván Helységnévtár