Stanislav Beložanski
| Stanislav Staša Beložanski | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 15. jun 1900. |
| Mesto rođenja | Beograd, |
| Datum smrti | 4. mart 1992. (91 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, |
Stanislav Staša Beložanski (Beograd, 15. jun 1900 — Beograd, 4. mart 1992) bio je srpski scenograf, kostimograf i slikar.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Stanislav Staša Beložanski se od 1907. do 1909. godine školovao u rodnom Beogradu, zatim, od 1909. do 1912. godine u Budimpešti, da bi 1912. prešao u Bukurešt, gde je ostao do 1916. godine. [1]
U Beogradu je studirao umetničku školu od 1920. do 1925 godine, dok je istovremeno u Narodnom pozorištu bio slikarski volonter i statista.
Beložanski je svoje prve scenografije radio u Akademskom pozorištu 1925. godine. U slikarnicu Narodnog pozorišta je bio primljen u septembru 1926. godine u svojstvu honorarnog slikara izvođača, da bi u junu sledeće (1927) godine ostvario svoju prvu scenografiju u predstavi: Ukrotitelj, Alfreda Savoara.[1]
Svake naredne sezone je davao rešenja za više dramskih i operskih premijera.[1]
Beložanski je izgradio moderan tip scenografije originalnog stila koji karakteriše naglašena dramatika i jedinstvo bojenih odnosa i plastičnih vrednosti scenskog prostora. Ostvarenja su mu "arhitektonska" i uključuju naznake o vremenu i mestu radnje. Scenu postavlja u treću dimenziju sa obaveznim električnim svetlom koje najsuptilnije nijansira scenski prostor. Beložanski svoju umetnost i znanje stavlja u službu reditelju i glumcima.[2]
Za sobom je ostavio oko tri stotine scenografskih ostvarenja i samim tim se svrstao među naše najznačajnije scenografe. [3]
Za predstave: Otelo, Rusalka, Stanoje Glavaš, Put oko sveta, Koštana je osim scenografije, radio i kostime. [3]
Godine 1927. je postao član likovnoumetničkog društva Zograf je, a Kola jugoslovenskih likovnih umetnika, 1930. godine.
Godine 1933. je promovisan u šefa radionice dekora.[1]
Osim rada u pozorištima, Stanislav Staša Beložanski se posvetio i slikarstvu te studijskim putovanjima po Francuskoj, Italiji i Češkoj. Na Svetoj Gori je boravio od 1937. do 1938. godine[1], usled čega je proizašao njegov slikarski Hilandarski ciklus.[3]
Kao slikar posvetio se pejsažima i portretima u tehnici ulja i akvarela. Učestvovao je na prolećnim i jesenjim salonima u Umetničkom paviljonu "Cvijeta Zuzorić", u inostranstvu (London 1937) i na izložbi pozorišnog slikarstva (Beograd 1971).
Samostalno je izlagao više puta počev od 1926. u Beogradu, Somboru i Novom Sadu.[3]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g d „Muzej pozorišne umetnosti Srbije”. teatroslov.mpus.org.rs. Pristupljeno 2024-06-18.
- ^ „Stanislav-Staša Beložanski | Autori | Aukcijska Kuća Srbinovski”. srbinovski-art.com. Pristupljeno 2024-06-18.
- ^ a b v g „STANISLAV STAŠA BELOŽANSKI (1900 -1985) | Madl'Art”. www.madlart.com. Pristupljeno 2024-06-18.
Pogledati još[uredi | uredi izvor]
- Srpski slikari - Stanislav Beložanski - Tv Ras: https://www.youtube.com/watch?app=desktop&v=sGErrRNAnQQ