Stefanos Skuludis

Stefanos Skuludis (1838-1928)

Stefanos Skuludis (grč.Στέφανος Σκουλούδης;23. novembar 1838. - 19. avgust 1928.) bio je grčki bankar, diplomata i 34. premijer Grčke.

Mladost

Rodio se u Istanbulu 23. novembra 1838. Njegovi roditelji, Jon i Zena Skouludis, poreklom su sa Krita, a otac mu je bio trgovac u Carigradu, gde je Skuloudis završio osnovnu školu. Godine 1852, poslat je u Atinu kako bi pohađao srednju školu, nakon čega je završio medicinsku školu na Univerzitetu u Atini. Godine 1859, Skouloudis se pridružio čuvenoj trgovinskoj kući Rali i postao menadžer u uvozu / izvozu, napredujući, do 1863. za šefa turskih operacija. Godine 1871, zajedno sa Andreasom Singrosom, on je osnovao Konstantinopolsku banku. Skuludis je povremeno pomagao grčkoj vladi sa diplomatskim pitanjima u vezi Otomanskog carstva. Zaradio je veliko bogatstvo, a 1876. Skuludis se trajno preselio u Atinu.

Diplomatski i politički život

U Atini je s postao politički aktivan, a kriza iz 1877. mu je pružila priliku da služi vladi. Kako se "istočna kriza" razvila u rusko-turski rat 1877-78, Skuloudis je bio tajni izaslanik albanske populacije izvan granica Grčke. Takođe je bio i predstavnik grada Janjina u razgovorima koji su vodili do Berlinskog kongresa koji je nakon rata ratifikovao granicu između Grčke i Otomanskog carstva.

Osim diplomatskih napora, Skuludis se uključio i u druge javne službe. Imenovan je u Odboru guvernera Grčke banke 1880. godine. Godine 1882, osnovao je prvu kompaniju koja je isušivala jezero Kopais, jezero koje je graničilo sa veoma produktivnim poljoprivrednim zemljištem severno od Tebe, a koje je ponekad poplavilo.

Prvi put izabran u grčki parlament na izborima 1881. godine, predstavljajući Siros (a kasnije i Tebu), Skuludis je bio član liberalne Nove stranke Trikoupis. Godine 1883, postavljen je za ambasadora Grčke u Španiji, gde je služio do 1886. godine. Nakon jednostranog ujedinjenja Bugarske sa Istočnom Rumelijom iz Osmanskog carstva, Skuloudis je predstavljao grčku vladu na mirovnim pregovorima u Carigradu 1886. godine.

Ponovo je izabran u parlament, predstavljajući Tebu 1892. godine, a premijer Trikupis ga je imenovao za ministra za religiju i obrazovanje, a kasnije kao ministraza mornaricu. Njega su pozvali i liberalni i konzervativni članovi Parlamenta da predstavlja Grčku u traženju kredita i produženja kredita od bogatijih vlada.

Skuludis je bio član Organizacionog odbora za letnju Olimpijadu 1896. godine. On je primetio da se troškovi za Igre povećavaju iznad prvobitnih procena koje je dao Pjer de Kuberten i dao je izveštaj predsedniku odbora, prestolonasledniku Konstantinu, preporučujući da se Grčka povuče iz domaćinstva Igara.

Skuludis i nekoliko drugih koji su se složili sa njim, podneli su ostavku komitetu u tom trenutku. Međutim, Konstantin je odlučio da dozvoli nastavak Igara, a prve moderne Olimpijade smatrane su veoma uspešnim, posebno u odnosu na Letnju olimpijadu 1900. i 1904. godine.

Zbog svoje opsežne diplomatske službe, liberalni Skuludis je imenovan za ministra spoljnih poslova u konzervativnoj vladi Dimitriosa Ralisa 1897. godine. Na tom položaju on je nadgledao diplomatski odgovor Grčke na prvi vojni poraz u grčko-turskom ratu 1897. godine. koja je, uprkos prilično potpunom porazu grčke vojske, rezultirala relativno malim gubitkom grčke teritorije, delom zbog njegovih diplomatskih napora.

Godine 1905. Skuludis je ponovo izabran u parlament iz Tebe, ali nije služio u vladi. Nakon Gudijeve bune (državni udar u Grčkoj) 1909. godine, Skuloudisovo ime se često čulo kao potencijalni reformatorski premijer, zajedno sa Stefanosom Dragumisom, koji je na kraju izabran za premijera i koji je utkao put za Venizelosa da preuzme premijersku poziciju 1910. i okonča političku krizu. Skuludis je kasnije Venizelos izabrao da bude predstavnik Grčke na mirovnim pregovorima u Londonu nakon Prvog balkanskog rata 1912. godine.

Nacionalni raskol

Nakon smrti kralja Đorđa 1913. grčki premijer Venizelos i novi kralj Konstantin sve više su bili u sukobu. Dok se Evropa spuštala u Prvi svetski rat, pro-nemački kralj i pro-saveznički premijer borili su se politički zbog ulaska Grčke u rat s kraljem koji podržava neutralnost, a Venizelos je favorizirao ulazak na stranu saveznika. Venizelos je dao ostavku i nasledio ga je Aleksandros Zaimis. U oktobru 1915. Venizelos je napustio Atinu i kasnije je osnovao suparničku vladu u Solunu, a premijer Zaimis je podneo ostavku. U tom trenutku, kralj je zatražio od Skuloudisa da formira vladu nacionalnog jedinstva, uključujući predstavnike svih stranaka u parlamentu u njegovoj vladi. Skuludisova vlada se gotovo isključivo fokusirala na pitanje ulaska Grčke u Prvi svetski rat i pokušavala je sprečiti formiranje suparničke vlade na severu. Skuludis nije uspeo i premijer Zaimis je ponovo imenovan od strane kralja. Skuludis je smenjen 22. jula 1916. godine sa mesta premijera.

Na kraju, abdikacijom kralja Konstantina 1917. i povratkom Venizelosa u Atinu, Skuludis se našao istražen zbog saradnje sa bivšim kraljem i zbog razloga predaje tvrđave Rupel 1916. snagama Centralnih sila.

Optužen je i osuđen zajedno sa svojim kabinetom i ostao je u zatvoru do novembra 1920. godine. Sa izbornim porazom Venizelosa, Skuludisova kazna je zamenjena 1921. i on je pomilovan.

Umro je u Atini 19. avgusta 1928. godine.

Literatura

• Gennadios Library