Filarijaza
| Filarijaza | |
|---|---|
| Latinski | Filariasis |
 | |
| Klasifikacija i spoljašnji resursi | |
| Specijalnost | infektologija |
| MKB-10 | B74 |
| MKB-9-CM | 125.0-125.9 |
| Patient UK | [https://patient.info/doctor/lymphatic-filariasis lymphatic-filariasis Filarijaza] |
| MeSH | D005368 |
Filarijaza je parazitsko oboljenje, koje izazivaju valjkasti crvi iz reda Filariidae. Kod čoveka infekciju izaziva osam vrsta ovih parazita: Loa loa, Onchocerca volvulus, Mansonella streptocerca (kožna grupa), Wuchereria bancrofti, Brugia malayi, Brugia timori, (limfatična grupa), Mansonella perstans i Mansonella ozzardi (okultni oblik).
Kao i kod svih valjkastih crva, životni ciklus filarije ima 5 razvojnih faza, od čega se prve dve odigravaju dok su filarije još u organizmu vektora (komarci i muve). Oni se infestiraju ujedom i hrane se krvlju čoveka, a isto tako prenose filarije u organizam čoveka kada su u trećem razvojnom stadijumu. Odrasla ženska jedinka produkuje hiljade novih larvi.
Klinička slika[uredi | uredi izvor]
Simptomi filarijaze zavise od vrste filarije koja je dovela do infekcije.
Limfatična filarijaza je posledica prisustva crva u limfnim sudovima i čvorovima i manifestuje se povišenom telesnom temperaturom, ingvinalnom (u regiji prepona) ili aksilarnom (u regiji pazuha) limfadenopatijom (uvećanim limfnim čvorovima), bolom u predelu prepona ili testisa, ljuštenjem kože, velikim otokom ekstremiteta ili genitalija (elefantijaza) itd.
Tropska plućna eozinofilija se karakteriše paroksizimalnim suvim kašljem, „sviranjem“ u grudima, dispnejom (otežanim disanjem), anoreksijom, malaksalošću i gubitkom telesne težine.
Mikrofilaremija najčešće prolazi asimptomatski, a nekada se kod težih infekcija javlja granulomatozno zapaljenje slezine koje vremenom dovodi do njene destrukcije.
Onkocerkijaza dugo vremena prolazi bez simptoma. Odrasle jedinke stvaraju čvorove u potkožnom tkivu i oslobađaju larve u okolna tkiva. Nezrele jedinke se kreću po telu i mogu izazvati različite simptome: poremećaje vida (od lakših formi do potpunog slepila), osip, lezije, svrab, depigmentacije po koži, upalu limfnih čvorova itd.
Kod loaijaze se javljaju otoci potkožnog tkiva ekstremiteta (najčešće oko zglobova), što je praćeno bolom, svrabom i urtikarijom. Retko može nastati komplikacija u vidu meningoencefalopatije.
Dijagnoza i lečenje[uredi | uredi izvor]
Dijagnoza se postavlja na osnovu anamneze, klinčke slike, identifikacije uzročnika u krvi, limfnim čvorovima i koži, seroloških testova, biopsije kože i patohistološkog nalaza.
Tokom terapije se najčešće daje ivermectin, koji ne ubija odrasle parazite ali smanjuje broj mikrofilarija i tako zaustavlja napredak bolesti.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
 | Molimo Vas, obratite pažnju na važno upozorenje u vezi sa temama iz oblasti medicine (zdravlja). |
