Frano Kulišić
Frano Kulišić | |
|---|---|
| Datum rođenja | 4. decembar 1884. |
| Mesto rođenja | Dubrovnik, Kraljevina Dalmacija |
| Datum smrti | 18. oktobar 1915. (30 god.) |
| Mesto smrti | Volfseg, Austrija |
| Zanimanje | istoričar književnosti |
Frano Kulišić (Dubrovnik, 4. decembar 1884 — Volfseg, 18. oktobar 1915) bio je srpski istočar književnosti, sekretar Matice srpske u Dubrovniku, potstarosta dubrovačkog Srpskog Sokola „Dušan Silni” i član Dubrovačkog srbokatoličkog pokreta.[1][2]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 1884. godine u Dubrovniku, a završio je Dubrovačku gimnaziju 1903. godine, studirao slavistiku u Beču 1909. godine i napisao tezu „Dživo Bunić Vučićević : Književnoistorijski prilog lirskoj poeziji 17. veka”, koja je objavljena u Dubrovniku.
Kulišić je bio prvi čuvar spomen-zbirke Baltazara Bogišića 1909. godine.[3] Tokom studija vodio je biblioteku Vatroslava Jagića. Bio je sekretar Matice srpske u Dubrovniku od 1913. do 1914. godine.[2]
Godine 1913. bio je domaćin proslave Svetog Vlaha, zaštitnika grada Dubrovnika, jednog od retkih Srba katolika koji je na prelazu vekova izabran za tu čast.[1]
Kulišić je bio aktivista Dubrovačkog radničkog društva i potpredsednik Srpskog gimnastičkog društva „Dušan Silni“. Uhapšen je kao član jugoslovenske nacionalističke omladine u julu 1914. i interniran u Volfseg u Austriji gde je umro od upale pluća. Sarađivao je sa književnim kritičarima, radio na filološkim i istorijskim prikazima, člancima o dubrovačkim pesnicima i pozorištu, pravio beleške o običajima i istorijskim događajima u dubrovačkom kraju u časopisima i novinama Hrvatska (1900), Srđ (1904–07), Dubrovnik (1905–10). , 1914), Srpski književni glasnik (Beograd 1906–07, 1913–14), Crvena Hrvatska (1908), Naše jedinstvo (1908), Smotra dalmatinska (1909) i Bosanska vila (1910).[2]
Tek 5. novembra 1937. godine njegovi posmrtni ostaci su vraćeni u domovinu i ponovo sahranjeni u njegovom rodnom Dubrovniku.[4][5]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Đurasović, Barbara (2020). „Hrvatsko-srpski odnosi u središtu proslave blagdana svetog Vlaha u Dubrovniku (1891-1914)” [Croatian-Serbian Relations in the Light of the Celebration of the Feast of St. Blaise in Dubrovnik (1891-1914)]. Anali Zavoda za povijesne znanosti Hrvatske akademije znanosti i umjetnosti u Dubrovniku (na jeziku: hrvatski) (58): 310.
- ^ a b v Rogić Musa, Tea (2013). „Kulišić, Frano, književni povjesničar (1884-1915)”. Croatian Biographical Lexicon. 8.
- ^ Viđen, Ivan (11. 5. 2017). „Posthumous Glorification: Tomb, Park and Monument of Baltazar Bogišić”. Anali Zavoda za povijesne znanosti Hrvatske akademije znanosti i umjetnosti u Dubrovniku (55/2): 485—520. doi:10.21857/yl4okf7q69 — preko Hrčak.
- ^ Nedeljković, Saša (22. 1. 2019). „Prenos kostiju i sahrana dr. Frana Kulišića u Dubrovniku 1937.”. Vidovdan | Srpska tradicija i nacionalni interes (na jeziku: srpski).
- ^ Prenos kostiju i sahrana dr Frana Kulišića, sekretara Matice Srpske u Dubrovniku slobodnahercegovina.com 18. 1. 2019
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Arsić, Irena (25. jun 2017). „Iz ratnih rukopisnih beležaka trojice Dubrovčana - Ivana Augusta Kazančića (1817–1883), Frana Kulišića(1885–1915) i Ernesta katića (1883–1955)”
. Zbornik Matice srpske za književnost i jezik (na jeziku: srpski). 65 (2): 693—702.
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
