Henestaris halophilus
| Henestaris halophilus | |
|---|---|
| |
| ' | |
| Naučna klasifikacija | |
| Carstvo: | |
| Tip: | |
| Klasa: | |
| Red: | |
| Podred: | |
| Porodica: | |
| Rod: | |
| Vrsta: | H.halophilus
|
| Binomno ime | |
| Henestaris halophilus (Burmeister, 1835)
| |
Henestaris halophilus je vrsta stenice iz potfamilije Henestarinae. Tipičan je predstavnik grupe stenica koji se sreće na slatinskim staništima.
Opis[uredi | uredi izvor]
Vrste iz roda Henestaris se lako prepoznaju po ispupčenim očima, koje jasno štrče u odnosu na ostatak glavenog regiona. Telo je ovalno izduženo, tamnožute do braon boje, najčešće manje ili više prošarano a ponekad potpuno tamno. Prosečna dužina tela mužjaka iznosi od 4 do 5,5 milimetra, a ženke su nešto krupnije — od 5,5 do 6,5 milimetra.[1] Nimfe se razvijaju na proleće, krajem aprila, a potom se adulti sreću tokom cele sezone na slatinskim staništima. Vrsta je brojna na slatinama Vojvodine.
Stanište[uredi | uredi izvor]
Naseljava zaslanjena staništa (slatine), kao i travna stepska staništa.
Rasprostranjenje[uredi | uredi izvor]
Vrsta naseljava zemlje Evrope (Albaniju, Austriju, Bosnu i Hercegovinu, Bugarsku, Hrvatsku, Češku republiku, Mađarsku, Rumuniju, Slovačku, Sloveniju, Srbiju, delove Velike Britanije, južni evropski deo Rusije i kontinentalni deo Španije).
Ugroženost[uredi | uredi izvor]
U ishrani vrste Henestaris halophilus dominira Plantago maritima L, tj. slatinska bokvica. Pomenuta vrsta raste na slanim livadama i duž zaslanjenih morskih obala. U Srbiji se nalazi u pojednim delovima Bačke i Banata, i spada u ugrožene ili ranjive vrste flore Srbije [2]. Ovaj podatak automatski upućuje na ranjivost i potencijalnu ugroženost vrste Henestaris halophilus , kao i na neophodnost daljeg praćenja prisustva i pokretanja eventualnih mera zaštite slatinske bokvice [3] , s obzirom na to da je vrsta već nestala sa nekih staništa u Vojvodini (npr. područje grada Novog Sada).[2]
Sinonimi[uredi | uredi izvor]
- Cymus halophilus Burmeister, 1835
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Péricart, J. (1998): Hémiptères, Lygaeidae Euro-Méditerranéens, vol. 1. Faune de France 84 A. Fédération Française des Sociétés de Sciences Naturelles, Paris, 1- 475 pp.
- ^ a b Đakić, Ž.S., Knežević, A.S., Boža, P.P. (2012): Some extinct plant taxa on the territory of Novi Sad and their vulnerability status in Vojvodina and Serbia. Zbornik Matice srpske za prirodne nauke, Novi Sad.122, 45-61, 2012.
- ^ Nadaždin, B. (2017): Fauna stenica (Heteroptera, Insecta) stepskih i slatinskih staništa SRP „Selevenjske pustare”. Master rad. Univerzitet Novi Sad
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Protić, Lj. (2011a): Heteroptera. Prirodnjački muzej u Beogradu.
