Olovo(II) tiocijanat
_thiocyanate.svg)
| |
| Nazivi | |
|---|---|
| IUPAC naziv
Olovo(II) tiocijanat
| |
| Sistemski IUPAC naziv
Olovo(II) tiocijanat | |
| Drugi nazivi
Olovo ditiocijanat, olovo izotiocijanat, olovo sulfocijanat, olovo tiocijanat
| |
| Identifikacija | |
| ECHA InfoCard | 100.008.887 |
| Svojstva | |
| Pb(SCN)2 | |
| Molarna masa | 323,3648 g/mol |
| Agregatno stanje | beo ili bledo žuti prah |
| Miris | bez mirisa |
| Gustina | 3,82 g/cm3 |
| Tačka topljenja | 190 °C (374 °F; 463 K) |
| 0,553 g/100 mL | |
| Rastvorljivost | rastvoran u azotnoj kiselini |
| Opasnosti | |
| R-oznake | R61 R20/21/22 R32 R33 R50/53 R62 |
| S-oznake | S53 S13 S45 S60 S61 |
| NFPA 704 | |
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje materijala (na 25 °C [77 °F], 100 kPa). | |
 verifikuj (šta je   ?)
| |
| Reference infokutije | |
Olovo(II) tiocijanat je neorgansko hemijsko jedinjenje. Ono je so sa hemijskom formulom Pb(SCN)2.[3]
Olovo(II) tiocijanat se može formirati reakcijom olovo(II) acetata (Pb(CH3COO)2) rastvorenog u vodi da bilo kalijum tiocijanatom (KSCN) ili amonijum tiocijnatom (NH4SCN), što uzrokuje precipitaciju čvrstog olovo(II) tiocijanata.
Jonska reakcija:
- Pb2+(aq) + 2SCN-(aq) → Pb(SCN)2(s)
Reference[уреди | уреди извор]
- ^ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today. 15 (23-24): 1052—7. PMID 20970519. doi:10.1016/j.drudis.2010.10.003.
- ^ Evan E. Bolton; Yanli Wang; Paul A. Thiessen; Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry. 4: 217—241. doi:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ^ Holleman A. F.; Wiberg E. (2001). Inorganic Chemistry (1st изд.). San Diego: Academic Press. ISBN 0-12-352651-5.
