Vaterpolo na Letnjim olimpijskim igrama 1924.

Vaterpolo na Letnjim olimpijskim igrama 1924.
Vaterpolo na Letnjim olimpijskim igrama 1924.
Rukovodeće telo	FINA
Događaji	1 (muški: 1; ženski: 0)
Igre
	1896.; 1900.; 1904.; 1908.; 1912.; 1920.; 1924; 1928; 1932; 1936; 1948; 1952; 1956; 1960; 1964; 1968; 1972; 1976; 1980; 1984; 1988; 1992; 1996.; 2000.; 2004.; 2008.; 2012.; 2016.; 2020.; 2024.; 2028.;
	Dobitnici medalja;
	Vaterpolo na LOI (muškarci) ; Vaterpolo na LOI (žene)

Šesti vaterpolo turnir na olimpijskim igrama održan je 1924. u Parizu, Francuska. Za olimpijski turnir se prijavio do tada rekordan broj od ukupno 13 reprezentacija. Turnir su završile svih 13 reprezentacija a pobednik turnira je po prvi put put postala reprezentacija Francuske a za njom su sledile Belgija i SAD.

Medalje[uredi | uredi izvor]

Dobitnici medalja u vaterpolu na Letnjim olimpijskim igrama održanim 1924. godine u Parizu.
Zlato	Srebro	Bronza
Francuska	Belgija	SAD
Pol Dužardin, Pol Pado, Žorž Rižal, Albert Deborže, Noel Deberž, Robert Demet, Albert Majad	Albert Durant Žerard Blic Moris Blic Pol Gali Žozef Pletink Pjer Vermeten Žozef Kluc Pjer Devin Žozef de Komb Žorž Fleri Žil Tir	Artur Ostin, Frederik Luer, Klarens Mičel, Džon Bajs Norton, Valas O'Konor, Herbert Volmer, Džordž Šrot i Džoni Vajsmiler

Zemlje učesnice[uredi | uredi izvor]

Na turniru je učestvovalo trinaest reprezentacija sa ukupnim brojem od sto i jednog igrača. Svakoj reprezentaciji je bilo dozvoljeno da ima jedanaest igrača:

(*) Beleška: U zagradi pored imena reprezentacije je broj igrača koji su igrali bar na jednoj utakmici

Rezultati turnira[uredi | uredi izvor]

First Round

Četvrtfinale

Polufinale

Finale

13. jul - Pariz

Mađarska

7

15. jul - Pariz

Ujedinjeno Kraljevstvo

6

Mađarska

2

13. jul - Pariz

Belgija

7

Belgija^[1]

-

16. jul - Pariz

H

-

Belgija

5

13. jul - Pariz

Čehoslovačka

1

Čehoslovačka

6

15. jul – Pariz)

Vaterpolo reprezentacija Grčke

1

Čehoslovačka

4

13. jul - Pariz

Irska

2

Irska^[2]

-

17. jul – Pariz

H

-

Francuska

3

13. jul - Pariz

Belgija

0

Švedska

7

15. jul - Pariz

Italija

0

Švedska

9

13. jul - Pariz

Španija

0

Španija^[3]

-

16. jul – Pariz

H

-

Švedska

2

13. jul - Pariz

Francuska

4

Treće mesto

Francuska

3

15. jul - Pariz

16. jul - Pariz

SAD

1

Francuska

6

SAD

3

13. jul - Pariz

Holandija

3

Švedska

2

Holandija

7

Švajcarska

0

Preliminarna za četvrtfinale[uredi | uredi izvor]

Pobednik se kvalifikovao za dalje takmičenje u četvrtfinale.

Datum	Polufinale	Rezultat
14. jul - Pariz	Belgija - Švedska	4 - 3
14. jul - Pariz	SAD - Holandija	4 - 2
14. jul - Pariz	Belgija - SAD	2 - 1

Preliminarna za bronzu[uredi | uredi izvor]

Pobednik je igrao sa poraženim iz polufinala, za treće mesto

Prvi		Second round		Gold medal match



Mađarska	7

Čehoslovačka	0
		Mađarska	1

		Švedska	4



				Švedska	2

				SAD	3



		SAD	-

		H	-
SAD	-

H	-

Krajnji poredak[uredi | uredi izvor]

Pozicija	Država i sastavi
1	Francuska
2	Belgija
3	Sjedinjene Američke Države
	Trener: Oto Vale
4	Švedska Kletus Anderson (SK Neptun) Erik Anderson (Stockholms KK) Vilhelm Anderson (SK Neptun) Nils Baklund (SK Neptun) Teodor Nojman (Stockholms KK) Martin Norberg (Stockholms KK) Gesta Person (Stockholms KK) Hilmar Viktorin (SK Neptun) S. Friberg E. Skoglund N. Skoglund
-	Mađarska Ištvan Barta (III. ker TVE) Tibor Fazekaš (FTC) Lajoš Homonaji (III. ker TVE) Marton Homonaji (III. ker TVE) Alajiš Kešeri (FTC) Ferenc Kešeri (III. ker TVE) Jožef Verteši (FTC) Janoš Venk (FTC) A. Ivađ F. Kan B. Nađ
-	Čehoslovačka Vaclav Ankrt Frantšek Franek Jan Hora Hugo Klempfner František Kurka Vojteh Nemenji Jirži Ritman Jozef Tomašek Frantšek Vacin František Cernik J. Humelhans
-	Holandija Gé Bohlander Willy Bohlander Willem Bokhoven Jan den Boer Sjaak Köhler Karel Struijs Han van Senus A. Goedings Abraham van Olst Pieter van Senus R. van Senus
-	Irska Čarls Baret Džejms Beket Džejms Bradi Džon Konveri Čarls Fagan Majkl O'Konor Noel Pursel V. Fagan Norman Džud Džon O'Konor
-	Španija Manuel Basté Jaime Cruells Folguera Jaime Fontanet Francesc Gibert Lluís Gibert Enrique Granados Gal José María Puig Bori A. Bretos J. Trigo Mariano Trigo Alfonso Tusell Alonso
-	Ujedinjeno Kraljevstvo Harold Anison Džon Bad Čarls Bagbi Ričard Hogson Artur Hant Pol Radmilović Čarls Sidni Smit D. Edvard R. Haston Vilijam Pikok
-	Grčka Theodorakis Anastassios Andreas Asimakopoulos Nikolaos Mavrokordatos Baltatzis Georgios Chalkiopoulos Nikolaos Kaloudis Pantelis Psychas Dionysios Vassilopoulos Christos Peppas E. Vlassis C. Vourvoulis
-	Švajcarska Charles Biefer Henri Demiéville Robert Girod Charles Kopp Albert Moret Fernand Moret Robert Wyss Armand Boppart P. Renevier H. Rich René Ricolfi-Doria
-	Italija Titi Ambrozini (Doria) Mario Bala (Doria) Arnoldo Beruti (Sturla) Mario Kacaniga (R.N. Milano) Eugenio Dela Kasa (Doria) Akile Frančesko Kavoljo (Doria) Đuzepe M. Vale (Sturla) Oton Andreančić (R.N. Milano) Đan Batista Benvenuto Emilio Kavoljo Karmin De Luka (138ª Legione)

Reference[uredi | uredi izvor]

^ Belgija se plasirala dalje bez borbe, u prvom krugu nije imala protivnika
^ Irska se plasirala dalje bez borbe, u prvom krugu nije imala protivnika
^ Španija se plasirala dalje bez borbe, u prvom krugu nije imala protivnika

Literatura[uredi | uredi izvor]

Zvanična MOKova stranica

[1] Belgija se plasirala dalje bez borbe, u prvom krugu nije imala protivnika

[2] Irska se plasirala dalje bez borbe, u prvom krugu nije imala protivnika

[3] Španija se plasirala dalje bez borbe, u prvom krugu nije imala protivnika

[1]

[2]

[3]

Vaterpolo na Letnjim olimpijskim igrama 1924.
Rukovodeće telo	FINA
Događaji	1 (muški: 1; ženski: 0)
Igre
1896. 1900. 1904. 1908. 1912. 1920. 1924 1928 1932 1936 1948 1952 1956 1960 1964 1968 1972 1976 1980 1984 1988 1992 1996. 2000. 2004. 2008. 2012. 2016. 2020. 2024. 2028.
Dobitnici medalja
Vaterpolo na LOI (muškarci) Vaterpolo na LOI (žene)