Mark Sendmen

Mark Sendmen
Mark Sendmen na nastupu u Sent Luisu 1997. godine
Lični podaci
Puno ime	Mark Sendmen
Datum rođenja	(1952-09-24)24. septembar 1952.
Mesto rođenja	Njuton, Masačusets, SAD
Datum smrti	3. jul 1999.(1999-07-03) (46 god.)
Mesto smrti	Palestrina, Italija
Zanimanje	basista, pevač, kompozitor, crtač, producent
Muzički rad
Žanr	alternativni rok, bluz-rok, indi-rok, džez-rok, eksperimentalni rok
Instrument	bas-gitara, vokal, gitara, klavir, unitar, tritar
Izdavačke kuće	Rykodisc, Dreamworks, Hi-n-Dry
Ostalo
Povezani članci	Morfin, Treat Her Right

Mark Sendmen (24. septembar 1952. - 3. jul 1999) bio je američki pevač, kompozitor, multiinstrumentalista i pisac stripova. Sendmena je karakterisao prepoznatljiv, dubok bariton glas i misteriozno ponašanje. Bio je indi-rok ikona i dugogodišnji član muzičke scene u Bostonu i Kembridžu. Najpoznatiji je bio kao pevač i basista benda Morfin, ali i kao član bluz-rok grupe Treat Her Right. Bio je cenjen među mnogim poznatim sviračima bas gitare zbog svog jedinstvenog, sporog i mračnog stila sviranja. U Italiji, 3. jula 1999. godine, doživeo je fatalni srčani udar tokom nastupa.

Mladost

Mark Sendmen rođen je u jevrejsko-američkoj porodici u Njutonu, Masačusetsu. Diplomirao je na Univerzitetu Masačusets, a nakon toga je živeo život radničke klase, obavljajući razne poslove kao što su vožnja taksija, građevinarstvo i komercijalni ribolov. Često je radio prekovremeno kako bi zaradio novac za putovanje izvan Nju Inglenda, u mesta kao što je ruralni Kolorado - mesto radnje mnogih pesama bendova Morfin i Treat Her Right.

Dva tragična događaja u velikoj meri uticala su na njegov život, kao i na muzičku karijeru. Bio je opljačkan i izboden nožem u grudi tokom vožnje svog taksija i doživeo je smrt dvojice braće. Ovi događaji su kasnije prepričani u pesmi No Reason benda Treat Her Right. Njegova majka, Gajtel Sendmen, kasnije je objavila knjigu „Četiri Minus Jedan: Priča Majke”, u kojoj je pisala o gubitku tri sina.

Ne postoji puno javnih detalja o ličnom životu Marka Sendmena. Fanovi su često spekulisali o činjenici da je veliki broj njegovih pesama baziran na ličnim životnim iskustvima, ali to do današnjeg dana ostaje nepotvrđeno. Uprkos tome što je Sendmen bio nezvanični predstavnik benda Morfin, izbegavao je odgovaranje na pitanja o ličnom životu i profesionalnim iskustvima izvan muzičke industrije. Naročito je bio tajanstven povodom svojih godina, iskazujući mržnju prema novinarima koji su zahtevali da javno otkrije tu informaciju, jer je navodno bio 10 do 20 godina stariji od svojih indi-rok savremenika.

Muzička karijera

Pored Morfina, koji je osnovao 1989. godine, Sendmen je bio član bendova Treat Her Right, Sendmen, Kendi Bar, Hipnosoniks, Supergrup i Pejl Braders. Kao gost, nastupao je sa bostonskim džez ansamblom Ajder/Orkestra.

Njegovi instrumenti su bili podložni raznim izmenama, a ponekad su rađeni ručno. Sa Morfinom, obično je svirao posebno naštimovanu slajd bas gitaru sa dve žice, a ponekad i unitar (nazvan po jednožičnom instrumentu američke bluz tradicije) ili slajd bas sa tri žice (gde je jedna bila bas žica, a druge dve naštimovane za oktavu više). Ponekad je uparivao žice za bas sa jednom ili dve gitarske žice, stvarajući „basitar”, „tri-tar”, i „gitabas”. Gitabas i basitar je kasnije koristio bend Predsednici Sjedinjenih Američkih Država, sa čijim je članovima Sendmen bio u bliskim odnosima.

Zvučni rezultat ovih instrumenata bio je melanholičan i mračan, pogotovo u paru sa bariton saksofonom (koji je u Morfinu svirao Dejna Kouli). Ovakvom zvuku, koji je upotpunio njegov baritonski glas, Sendmen je dodelio ime low rock. U jednom intervjuu, rekao je da kumulativni efekat svih ovih instrumenata pogađa telo na jedinstven način i da se to ljudima sviđa, a da uprkos tome što ova kombinacija instrumenata proizvodi niske frekvencije, uvek je moguće razaznati šta se dešava među njima.

Kao tekstopisac, Mark Sendmen je bio pod velikim uticajem Džima Tompsona (pisac petparačkih priča), Džejmsa Elroja (pisac kriminalističkih romana) i Džeka Keruaka (pesnik i romanopisac).

Tokom aktivnih godina Morfina, bend je izbacio pet studijskih albuma i jednu kompilaciju ranije neobjavljenih pesama. Bili su na mnogim turnejama, u okviru SAD ali i internacionalno, a postali su drugi akt koji je potpisao ugovor sa studijom Dreamworks Records. Tokom 90-ih godina, Sendmen je dodavanjem polovnih instrumenata i opreme, započeo proširenje svog kućnog studija u Kembridžu. Studio je dobio naziv Hi-n-Dry i postao je nezvaničan dom Morfina u kojem je bend snimio mnogobrojne prepoznatljive pesme, koristeći se Sendmenovim kućnim produkcijskim metodama.

Morfin

Morfin, oformljen 1989. godine, kombinovao je bluz i džez elemente sa tradicionalnijim rok aranžmanima, dajući bendu neobičan zvuk. Sendmen je svoju vokalnu tehniku ispoljavao kroz „duboko, ležerno pevušenje”, a njegovo pisanje bilo je pod jakim uticajem pokreta „bit”. Bend je insistirao na minimalističnom low-end zvuku koji je imao potencijala da postane poznat, odnosno nastojali su da budu moćni trio čiji se zvuk ne svodi na električnu gitaru. Njihov debitantski album, Good, snimljen je 1991. godine i dobio je pozitivne kritike koje su uticale na povećanje publike. Bend je zatim potpisao ugovor sa izdavačkom kućom Rykodisc, koji je ponovo objavio album pod njihovom štampom. Cure For Pain, izdat 1993. godine, povećao je popularnost benda izvan Nju Inglenda, a singlovi kao što su Buena i Thursday su puštani na radiju. Nakon što je ovaj album kompletiran, bend je bio na turnejama po SAD, Evropi, Japanu i Australiji. Pesme Sheila i In Spite Of Me istaknute su u filmu Spanking The Monkey. Bend se 1995. godine vraća u studio i pravi novi album - Yes. Na albumu se nalazio singl Honey White koji se pojavio u MTV serijalu Bivis i Bathed i I Had My Chance koji se pojavio u filmu Get Shorty.

Bend je uživao pozitivne kritičke recenzije, međutim nisu imali preterano dobre komercijalne rezultate. U SAD, bend je bio ohrabrivan i promovisan od strane indi-rok zajednice koja je uključivala javne i koledž radio stanice, kao i od strane emisije 120 Minutes (u kojoj su članovi benda jednom gostovali kao voditelji) kanala MTV. Uprkos tome, nisu dobili mnogo podrške od komercijalnih radio stanica i ostalih aktuelnih muzičkih programa. Ovo je limitiralo njihovu ekspozituru i podršku u SAD, dok su internacionalno uživali u visokoprofilnom uspehu, pogotovo u Belgiji, Rusiji, Portugalu, Francuskoj i Australiji

Članovi benda

• Mark Sendmen - dvožični slajd bas, vokali, orgulje, tritar, gitara, klavir (1989—1999)
• Dejna Kouli - bariton saksofon, tenor saksofon, dupli saksofon, triangl, prateći vokali (1989—1999)
• Džeroum Dupri - bubnjevi, perkusije (1989—1991, 1991-1993, 1998-1999)
• Bili Konvej - bubnjevi, perkusije (1991, 1993-1999)

Umetnička karijera

Sendmen (levo) na nastupu u Kembridžu, Masačusetsu 1991. godine

Pored svoje muzičke karijere, Mark Sendmen se bavio ameterskim fotografisanjem i umetnošću. Stvorio je strip pod imenom The Twinemen, čiji su glavni akteri bile tri loptice od konopca koje prave bend koji potom postaje uspešan, raspada se, a zatim se ponovo sastaje. Ovaj strip prikazuje Sendmenovu prepoznatljivu tehniku crtanja, u kojoj kombinuje jednostavan crtež olovkom sa vodenim bojama. Dejna Kouli (saksofonista Morfina), Bili Konvej (bubnjar Morfina) i pevačica Lori Sardžent su kasnije oformili bend i prisvojili ime stripa The Twinemen, kao omaž pokojnom Marku Sendmenu.

Sendmenovi crteži i fotografije bili su izloženi na oficijalnom veb-sajtu Morfina, a kasnije su se pojavili i u specijalnom DVD izdanju.

Smrt

Sendmen se 3. jula 1999. srušio na bini Đardini del Principe u Palestrini, Laciju dok je nastupao sa Morfinom. Njegova smrt, u 46. godini, bila je posledica srčanog udara, odnosno jakog stresa i visoke telesne temperature u noći smrti. Bio je izdržavan od strane devojke Sabine Hrekdakijan, roditelja Roberta i Gajtel Sendmen i sestre Marte Holms. Morfin se nakon njegove smrti rastao, ali su preostali članovi benda nastupali sa Orkestrom Morfin, u znak poštovanja i sećanja, ali i kao znak podrške za posthumno izdanje albuma The Night.

Nakon njegove smrti, Hi-n-Dry je postao komercijalna diskografska kuća i studio, namenjena za snimanje i objavljivanje materijala bendova iz okruga Bostona. Studijom upravljaju bivši članovi Morfina, Konvej i Kouli. Hi-n-Dry je 2004. izbacio retrospektivni boks-set Sendmenove muzike pod nazivom Sendboks. Sastavljen je još jedan boks-set od četiri diska, međutim nikad nije izbačen jer je tadašnja Morfinova diskografska kuća, Rajkodisk, prodata Vorneru.

Kouli, Dupri i bostonski muzičar Džeremi Lajons 2009. godine formiraju grupu Vapors of Morphine. Bend redovno nastupa u Bostonu i Nju Orleansu.

Memorijali i priznanja

Trg Marka Sendmena u Kembridžu 2008. godine

Na raskrsnici avenije Masačusets i ulice Bruklin u Kembridžu, centralni trg Masačusetsa nazvan je u čast Marka Sendmena. Trg se nalazi odmah pored Midl Ista, muzičkog kluba/restorana koji je Sendmen često posećivao.

Mark Sendmen Fondacija za Muzičko Obrazovanje osnovana je od strane njegove porodice i prijatelja, sa namerom da deci iz okruga Kembridža i Bostona pruži priliku da uče sviranje muzičkih instrumenata. Od 2008. godine, fondacija nosi ime Mark Sandman Music Project. Projekat je zasnovan na zajednici, neprofitan je i posvećen je spajanju dece sa muzikom sa ciljevima edukacije, rekreacije, umetničkih stvaranja i iskustava.

Nakon Sendmenove smrti, Kris Belju, Dejna Kouli i Bili Konvej snimili su i objavili memorijalnu pesmu Gone Again Gone. Pesma je na određeno vreme bila dostupna onlajn, a verzija pesme se javlja na drugom solo albumu Krisa Beljua, The Days Are Filled With Years.

La Scalinata Mark J. Sandman, Giardini Del Principe su stepenice u Palestrini, Italiji koje nose njegovo ime. Na prvom stepeniku nalazi se spomen ploča sa njegovim imenom.

Tom Barman, Sendmenov prijatelj i frontmen belgijskog benda dEUS, posvećuje pesmu The Real Sugar Sendmenu. Pesma se nalazi na izdanju benda iz 2005. godine, Pocket Revolution.

Kalifornijski bend Honey White (ime uzeto od pesme Morfina) snimio je memorijalnu pesmu pod imenom The Sandman za njihovo prvo izdanje, My Band Rocks! 2002. godine.

Tom Vitman, obožavalac benda, je 2004. godine napravio i poklonio bendu žičanu skulpturu likova iz stripa The Twinemen. Skulptura, sa malim znakovima oštećenja, prikazana je u spotu za pesmu Morfina, Saturday. Javni interes doveo je do pravljenja nove žičane skulpture 2007. godine, koja je postavljena na aukciju za Sendmenovu fondaciju. U septembru 2009. umetnik Džošua Budik je napravio sitoštampu Marka Sendmena koja je takođe otišla na aukciju za fondaciju.

Dokumentarac pod nazivom Cure for Pain: The Mark Sandman Story izašao je 2011. godine.

Citati

„Reč morfijum potiče od reči Morfej, koji je bio bog snova, a to nas je zainteresovalo kao koncept... Puno puta sam čuo za opijum pod imenom morfijum ali mi ne dolazimo odatle... mi smo sanjali, Morfej je došao u naše snove... probudili smo se i osnovali ovaj bend... totalno smo bili umotani u ove poruke iz snova i to nas je nateralo da započnemo ovaj bend”

Diskografija

Albumi sa Treat Her Right

• Treat Her Right (1986)
• Tied to the Tracks (1989)
• What's Good for You (1991)
• The Lost Album (2009)

Albumi sa Morfinom

• Good (1992)
• Cure for Pain (1993)
• Yes (1995)
• Like Swimming (1997)
• The Night (2000)

Solo albumi (kompilacije)

• Sandbox: The Mark Sandman Box Set (2004)
• Cure For Pain: The Mark Sandman Story Bonus CD (2012)

Singlovi

• Buena (1993)
• Thursday (1993)
• Sharks (1994)
• Cure for Pain (1994)
• Super Sex (1995)
• Honey White (1995)
• Early to Bed (1997)
• Murder for the Money (1997)
• Eleven O'Clock (1999)

Spoljašnje veze

• Mark Sandman 1952-1999
• Exit the Sandman
• Mark Sandman Music Education Fund
• Gatling Pictures, producenti dokumentarca o Marku Sendmenu