Mileta Lisica
| Mileta Lisica | |||
|---|---|---|---|
| Lični podaci | |||
| Puno ime | Mileta Lisica | ||
| Datum rođenja | 12. jun 1966. | ||
| Mesto rođenja | Priboj, SFRJ | ||
| Datum smrti | 11. novembar 2020. (54 god.) | ||
| Mesto smrti | Novi Sad, Srbija | ||
| Državljanstvo |
Srbija Slovenija | ||
| Visina | 2,05 m | ||
| Informacije o karijeri | |||
| Pozicija | krilni centar / centar | ||
| Seniorska karijera | |||
| Godine | Klub | ||
| —1991 1991—1992 1992—1994 1994—1995 1995—1996 1996—2001 2001—2002 2002—2003 2003—2004 2005—2007 2007 |
Poliester Priboj Sloboda Tuzla Crvena zvezda Borovica Crvena zvezda Pivovarna Laško Le Man Limož Lavovi 063 Novi Sad Rudar Trbovlje | ||
Mileta Lisica (Priboj, 12. jun 1966[1] — Novi Sad, 11. novembar 2020) bio je srpski košarkaš. Igrao je na pozicijama krilnog centra i centra.
Karijera[uredi | uredi izvor]
Počeci[uredi | uredi izvor]
Lisica je košarku počeo da trenira tek sa 19 godina.[2] Karijeru je počeo u Poliesteru iz Priboja, sa kojim je nastupao u Prvoj B ligi, da bi 1991, na poziv Borislava Džakovića prešao u tadašnjeg prvoligaša, Slobodu iz Tuzle. Iako je imao četvorogodišnji ugovor sa Slobodom, nakon jedne sezone je napustio klub zbog početka ratnih dešavanja u Bosni i Hercegovini.[2]
Crvena zvezda[uredi | uredi izvor]
Od sezone 1992/93. je zaigrao za Crvenu zvezdu. Zbog povrede prednjih ukrštenih ligamenata propustio je najveći deo prve sezone u klubu, ali se oporavio u finišu ligaškog dela i pomogao ekipi da stigne do šampionske titule posle pauze od dve decenije. U plej-ofu je zabeležio 12 poena, od čega osam u finalnoj seriji protiv Partizana, a Zvezda je sa 3:2 u pobedama osvojila svoju 13. titulu prvaka. Mileta je na 14 odigranih susreta u svojoj prvoj sezoni u Zvezdi postigao 22 poena.[1]
Nakon odlaska nekolicine glavnih igrača u ekipi (Ilić, Obradović, Jovanović, Cvetković i još nekoliko mlađih prvotimaca), Zvezdi su davane male šanse da odbrani trofej, a uz to zbog sankcija crveno-belima nije bilo dozvoljeno da igraju u Evroligi. Ipak, Saša Obradović se posle nekoliko meseci vratio u Zvezdu iz Limoža, pa ekipa predvođena trenerom Vladislavom Lučićem ponovo postaje ozbiljan pretendent na tron. Već 29. decembra 1993. u meču Superkupa Jugoslavije crveno-beli osvajaju trofej pobedom nad ekipom Invest eksporta (OKK Beograd) rezultatom 83:78 uz osam poena Milete Lisice, 14 poena Saše Obradovića i 22 poena kapitena Aleksandra Trifunovića.[1] U trijumfu protiv beogradskog Radničkog na gostovanju (104:96) Lisica je ubacio 29 poena, a Zvezda je zbirno nanizala čak 19 ofanzivnih skokova. Lisica je sa 414 poena na 31 susretu u ligaškom delu (prosek 13,4) bio treći strelac tima iza Obradovića (439) i Trifunovića (467).[1]
Mileta je u plej-ofu bio jedan od vodećih igrača Crvene zvezde. U polufinalu protiv šabačke Ive zabeležio je 24 poena u trijumfu rezultatom 97:76, da bi u pet susreta finalne serije protiv Partizana postigao 88 poena, od čega 23 u petom meču, a crveno-beli su odbranili titulu sa 4:1 u pobedama i to ponovo pod vođstvom trenera Vladislava Lučića. Mileta Lisica je proglašen za MVP-ja finalne serije, a u plej-ofu 1994. godine ukupno je na 10 utakmica zabeležio 151 poen. Sa ukupno 646 poena na 47 mečeva u sezoni 1993/94. (prosek 13,7 po utakmici) bio je treći strelac svog tima. Ispred njega su bili Saša Obradović sa 749 i Aleksandar Trifunović sa 682 poena.[1]
Borovica[uredi | uredi izvor]
S obzirom da je zemlja zbog sankcija bila u izolaciji, košarkaši su teško pronalazili inostrane angažmane. Tako je Lisica za sezonu 1994/95. prešao u tadašnjeg prvoligaša Borovicu iz Rume. Gazda kluba iz Rume je uložio velika finansijska sredstva, pa su pored Lisice između ostalih došli i Zoran Sretenović, Slađan Stojković, Ljubisav Luković, Vladimir Dragutinović, dok je sa trenerske klupe ekipu vodio Željko Lukajić.[2] Ekipa Borovice je ligaški deo sezone 1994/95. završila na drugom mestu a zatim je stigla i do finala plejofa gde je poražena od Partizana ukupnim rezultatom 3:2 u pobedama.[2]
Povratak u Zvezdu[uredi | uredi izvor]
U Zvezdu se vratio već sledeće 1995/96 i uz još jednog povratnika, Nebojšu Ilića, bio lider ekipe.[1] Sa 675 poena na 41 utakmici (16,5 po meču) Lisica je bio najbolji strelac Crvene zvezde, koja je najdalje dogurala u nacionalnom kupu, gde je stigla do polufinala, a u plej-ofu domaćeg prvenstva je zaustavljena od beočinskog BFC-a u četvrtfinalu. Ukidanjem sankcija Zvezda je početkom te sezone odigrala prve mečeve u Evropi posle duge pauze, ali je ruski Akvarijus iz Volgograda bio uspešniji, jer crveno beli nisu nadoknadili minus sedam iz prvog susreta. U Beogradu je bilo 78:76 za Zvezdu pred 6.000 gledalaca, a Lisica je bio najefikasniji u timu sa ukupno 32 poena na dva evropska duela. U plej-ofu je sa 16,3 poena po meču takođe bio najbolji strelac Zvezde, kao i u kupu, gde je na četiri meča beležio 21 poen po utakmici. U pobedi crveno-belih protiv FMP-a (76:74) u ligaškom delu zaustavio se na brojci od 33 poena.[1]
Pivovarna Laško[uredi | uredi izvor]
Karijeru je nastavio u slovenačkoj Pivovarni Laško, gde je igrao od 1996. do 2001. godine. U sezoni 1996/97. beležio je prosečno 18 poena i 11 skokova, da bi u sezoni 1997/98. bio najbolji strelac šampionata sa 22,3 poena po meču i drugi skakač lige sa devet uhvaćenih lopti u proseku, kao i najbolji šuter za dva poena sa procentom šuta od 72 odsto.[1] U sezoni 1998/99. beležio je 13,3 poena i 6,5 skokova. Naredne 1999/00. sezone prosečno je ubacivao 15 poena i proglašen je za MVP-ja prvenstva, da bi u svojoj poslednjoj sezoni u Laškom 2000/01, kao 35-godišnjak, bio najbolji skakač lige sa 9,1 uhvaćenih lopti po meču. Iste sezone je u Saporta kupu beležio 17,4 poena i 9,7 skokova. Tri puta je igrao i na Ol-star meču slovenačke lige i po dva puta u finalima kupa i plej-ofa 1999. i 2000. godine.[1]
Kasnije godine[uredi | uredi izvor]
Od 2001. do 2003. je igrao u francuskoj Pro A ligi. U Le Manu je nastupao u sezoni 2001/02, uz učinak od 11 poena i 5,3 skoka u Saporta kupu, dok je na osam mečeva u šampionatu Francuske beležio 11,8 poena i 7,4 skoka. Igrao je i za Limož u sezoni 2002/03, gde je ostvario učinak od 6,8 poena i 5,1 skok na 21 meču.[1][3]
U novembru 2003. se priključio beogradskim Lavovima,[4] sa kojima je proveo ostatak sezone nastupajući u Prvoj ligi SR Jugoslavije. Narednu sezonu je odigrao u Kragujevcu, potom je dve godine nosio dres Novog Sada a poslednji angažman je imao u slovenačkom Rudaru iz Trbovlja.[2]
Ostalo[uredi | uredi izvor]
S obzirom da je dugi niz godina igrao u Sloveniji, Lisica je 2002. godine dobio i državljanstvo ove zemlje.[5] Njegovi sinovi Rade (1997) i Đorđe (1999) su se takođe bavili košarkom.[6] Stariji Rade je igrao za nekoliko klubova u Sloveniji, kao i za novosadsku Vojvodinu.[7]
Preminuo je 11. novembra 2020. godine, u Novom Sadu, posle duge i teške bolesti.[8]
Uspesi[uredi | uredi izvor]
Klupski[uredi | uredi izvor]
- Crvena zvezda
- Prvenstvo SR Jugoslavije (2): 1992/93, 1993/94.
- Superkup SR Jugoslavije (1): 1993.
Pojedinačni[uredi | uredi izvor]
- Najkorisniji igrač finala plej-ofa Prvenstva SR Jugoslavije (1): 1993/94.
- Najkorisniji igrač Prvenstva Slovenije (1): 1999/00.
- Učesnik Ol-star utakmice Prvenstva Slovenije (3): 1999, 2000, 2001.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g d đ e ž z i „Na današnji dan: Rođen Mileta Lisica Ništa”. mojacrvenazvezda.net. 12. 6. 2015. Pristupljeno 11. 11. 2020.
- ^ a b v g d „Lisica za SK: Dule me doveo u Zvezdu; Šta tražiš? Ništa”. Sport klub. 7. 9. 2020. Pristupljeno 15. 9. 2020.
- ^ „Mileta Lisica”. lnb.fr (na jeziku: francuski). Pristupljeno 15. 9. 2020.
- ^ „Mileta Lisica u Lavovima 063”. b92.net. 25. 11. 2003. Pristupljeno 15. 9. 2020.
- ^ „MILETA LISICA DOBIO SLOVENACKO DRZAVLJANSTVO”. beoexcell.net. 22. 3. 2002. Pristupljeno 27. 11. 2013.
- ^ „FOTO: Se ga spomnite? Oba sinova je pripeljal v Slovenijo”. kosarka.si (na jeziku: slovenački). 9. 11. 2015. Pristupljeno 15. 9. 2020.
- ^ „Rade Lisica”. proballers.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 15. 9. 2020.
- ^ „Preminuo Mileta Lisica”. b92.net. 11. 11. 2020. Pristupljeno 11. 11. 2020.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
