Momčilo Popović

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Ukoliko ste tražili drugu osobu, pogledajte članak Momčilo Popović Ozren.
momčilo popović
Momčilo Popović
Lični podaci
Datum rođenja(1919-10-27)27. oktobar 1919.
Mesto rođenjaZalužnica, kod Otočac, Kraljevstvo SHS
Datum smrti11. decembar 1962.(1962-12-11) (43 god.)
Mesto smrtiBon, Zapadna Nemačka
Profesijaradnik
Porodica
SupružnikMilica Popović
Delovanje
Učešće u ratovimaNarodnooslobodilačka borba
SlužbaNOV i PO Jugoslavije
Jugoslovenska armija
Činporučnik
Heroj
Narodni heroj od15. decembra 1962.
Odlikovanja
Orden narodnog heroja
Orden bratstva i jedinstva sa srebrnim vencem Orden za hrabrost
Orden zasluga za narod sa srebrnim vencem
Orden zasluga za narod sa srebrnim vencem
Partizanska spomenica 1941.

Momčilo Popović (Zalužnica, kod Otočac, 27. oktobar 1919 — Bon , 11. decembar 1962) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.

Biografija[uredi | uredi izvor]

Rođen je 27. oktobra 1919. u selu Zalužnici, kod Otočca. Poticao je iz siromašne seljačke porodice, a zbog nemaštine, završio je samo tri razreda osnovne škole. Godine 1932. napustio je rodnu kuću i počeo da radi kao sluga kod imućnijih seljaka u Vrhovinama i Babinom Potoku.[1]

U Beograd je došao 1937. i zaposlio se kao obalski radnik. Kao mladi radnik upoznao se sa radničkim pokretom. Aprilski rat i okupacija Jugoslavije 1941. zatekli su ga u Beogradu. Od prvih dana ustanka pomagao je Narodnooslobodilački pokret (NOP), a marta 1943. napustio je okupirani Beograd i otišao u Narodnooslobodilački vojsku (NOVJ).[1]

Po dolasku u partizane stupio je u Rudničku četu Šumadijskog partizanskog odreda. Posle svega par dana, u borbi je zaplenio teški mitraljez i postao mitraljezac. Oktobra 1943. njegova četa ukuljčena je u sastav novoformirane Prve šumadijske brigade. U decembru iste godine istako se u Prijepoljskoj bici. U trenutku kad je brigada bila iznenađena i delom opkoljena, sačuvao je prisebnost i sa prozora prvog sprata bolničke zgrade, u kojoj su bili opkoljeni, tukao Nemce. Kasnije u toku ove borbe, nalazio se u sastavu jurišne grupe i bio teško ranjen.[1]

Februara 1944. njegova brigada je uključena u sastav Treće srpske proleterske udarne brigade. Zajedno sa ovom brigadom, koja se nalazila u sastavu Druge proleterske divizije, borio se do kraja rata. Posebno se istakao u borbama kod sela Kušiči, aprila 1944; u borbama kod sela Drenek, na Ibru, avgusta 1944. i u borbama kod Kraljeva, novembra 1944. godine.[1]

Tokom rata završio je Oficirski kurs, a u Narodnooslobodilačkoj vojsci Jugoslavije nalazio se na pozicijama desetara, komandira voda, zamenika komandira i komandira čete. Po završetku Drugog svetskog rata, maja 1945. demobilisan je u činu poručnika Jugoslovenske armije (JA).[1]

Nakon demobilizacije, radio je najpre u Ministarstvu poljoprivrede i šumarstva, a zatim u Ministarstvu inostarnih poslova. Od 1955. do 1958. bio je službenik u jugoslovenskoj ambasadi u Sofiji. Juna 1961. postavljen je za domara zgrade predstavništva FNR Jugoslavije u Bad Godesbergu, kod Bona, koji je tada bio glavni grad Zapadne Nemačke.[1]

Prilkom napada ustaške emigrantske terorističke organizacije na jugoslovensko predstavništvo na Dan Republike, 29. novembra 1962. teško je ranjen na ulazu u zgradu, prilikom pokušaja da spreči teroriste da uđu. Istom prilikom lakše je ranjen službenik Vinko Dovgan.[2] Bio je prebačen na Univerzitetsku hiruršku klinku u Bonu, gde je posle trinaest dana borbe za njegov život i više hirurških zahvata, preminuo 11. decembra 1962. godine.[3][4][5] Sahranjen je 15. decembra u Aleji narodnih heroja na Novom groblju u Beogradu.[1]

Ukazom predsednika Republike Josipa Broza Tita, za učešće u Narodnooslobodilačkom ratu i ovaj podvig, posmrtno je odlikovan Ordenom narodnog heroja, 15. decembra 1962. godine.[6][1]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ a b v g d đ e ž Narodni heroji 2 1982, str. 115.
  2. ^ Ustaški emigranti izvršili u četvrtak zločinački napad na predstavništvo FNRJ u Bonu. istorijskenovine.unilib.rs. Borba. 30. 11. 1962. str. 1; 3—4. 
  3. ^ Stanje zdravlja Momčila Popovića se pogoršalo. istorijskenovine.unilib.rs. Borba. 03. 12. 1962. str. 1. 
  4. ^ Momčilo Popović se nalazi u kritičnom stanju. istorijskenovine.unilib.rs. Borba. 04. 12. 1962. str. 1. 
  5. ^ Momčilo Popović podlegao ranama. istorijskenovine.unilib.rs. Borba. 12. 12. 1962. str. 1. 
  6. ^ Predsednik Republike odlikovao Momčila Popovića Ordenom narodnog heroja. istorijskenovine.unilib.rs. Borba. 16. 12. 1962. str. 1. 

Literatura[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Момчило_Поповић&oldid=26943401”