Papa Inoćentije VI
 | Ovaj članak možda zahteva čišćenje i/ili prerađivanje kako bi se zadovoljili standardi kvaliteta Vikipedije. Problem: Dodavanje vikiveza, prebacivanje u perfekat. |
| Papa Inoćentije VI | |
|---|---|
 Papa Inoćentije VI | |
| Lični podaci | |
| Puno ime | Etjen Aubert |
| Datum rođenja | 1282. ili 1295. |
| Mesto rođenja | Mont, kod Limoža, Kraljevstvo Francuska |
| Datum smrti | 12. septembar 1362. |
| Mesto smrti | Avinjon, Papska država |
| Narodnost | Francuz |
| Papa | |
| Redosled | 199. |
| Pontifikat | 18. decembar 1352. — 12. septembar 1362. |
| Prethodnik | Papa Kliment VI |
| Naslednik | Papa Urban V |
 detalji | |
Papa Inoćentije VI, rođen kao Etjen Aubert (1282 ili 1295, Mont-12. septembra 1362, Avinjon), bio je peti avinjonski papa.[1][2][3]
Mladost[uredi | uredi izvor]
Kao mlad je predavao građanska prava u Tuluzu. Posle toga je došao na najveći pravosudni položaj. Godine 1338. postao je biskup u Nojonu, 1340. u Klermonu, kardinal-sveštenik 1342. godine, a 1352. kardinal-biskup u Ostiji.[traži se izvor]
Pontifikat[uredi | uredi izvor]
Unutrašnja politika[uredi | uredi izvor]
18. decembar 1352. godine je zbog svoje moći izabran za papu. Ubrzo posle njegovog krunisanja u Avinjonu one koje je njegov prethodnik proglasio blaženima je proglasio ne blaženima. Izbacio je luksuz iz svoje palate u Avinjonu i reformisao je pravosuđe tako da bude ne pristrasno. Smenio je neke kardinale. Za vreme njegovog pontifikata prihodi Papske države su bili dobri, ali okolni plemići su iskoristili odsustvo pape u italijanskoj Papskoj državi i napadali je. Zbog toga je Inoćentije poslao Žila de Albornoza, koji je sa svojom ogromnom vojskom izvojevao pobedu i proširio Papsku državu, na do tad najveću teritoriju.
Spoljna politika[uredi | uredi izvor]
Godine 1355., na Vaskrs, po odobrenju pape kardinal Ostije je krunisao Karla IV Luksemburškog, za cara Svetog rimskog carstva zato što papa nije hteo da se vraća u Rim. Sledeće godine Karlo je izdao svoju zlatnu bulu, kojom je reformisao izbor kraljeva Rimljana. Tom bulom su izostavljeni iz izbora manje bitni kneževi. Papa je protestovao protiv bule jer su u njoj izostavljeni papski zahtevi. Odnosi između papstva i cara su se još više zaoštrili kada je 1359. godine Karlo reformisao sveštenstvo Svetog rimskog carstva, ali ti odnosi se nikad nisu previše zaoštravali.
Godine 1360. Inoćentije je uspešno posredovao za mir između Francuske i Engleske između kojih se vodio Stogodišnji rat. Posle toga je počelo utvrđivanje bedema Avinjona, ali pre nego što je završeno grad je bio napadnut i Inoćentije je morao platiti mnogo novca da bi se grad oslobodio opsade. Pokušavao je i da pomiri Krunu Aragona sa Krunom Kastilje i da se tako završi Rat dva Pedra. Neuspešno je pokušavao da sazove novi krstaški rat i da ujedini istočnu i zapadnu hrišćansku crkvu.
Ulazio je i u sukobe sa Ričardom Ficralfom, nadbiskup Arme.
Smrt[uredi | uredi izvor]
Inoćentije je umro 12. septembra 1362. godine u Avinjonu, a na mestu avinjonskog pape ga je nasledio Urban V. Iako se bavio nepotizmom on spada u jednog od najboljih avinjonskih papa, zbog svog mecenatstva i moralnosti.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Innocent VI pope”. Britannica. Pristupljeno 16. 1. 2021.en
- ^ „Pope Innocent VI”. New Advent. Pristupljeno 16. 1. 2021.(jezik: engleski)
- ^ „Pope Innocent VI”. The British Museum. Pristupljeno 16. 1. 2021.(jezik: engleski)
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Akademske | |
| Umetničke | |
| Ljudi | |
| Ostale | |
