Stojan Trumić
| Stojan Trumić | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 29. jul 1912. |
| Mesto rođenja | Titel, Austrougarska |
| Datum smrti | 16. oktobar 1983. (71 god.) |
| Mesto smrti | Pančevo, Socijalistička Federativna Republika Jugoslavija |
Stojan Trumić (Titel, 29. jul 1912 — Pančevo, 16. oktobar 1983) bio je srpski slikar i pedagog.
Život i delo[uredi | uredi izvor]
Osnovnu školu je pohađao u Titelu, gimnaziju u Pančevu. 1934. – 1940. a kasnije je završio Umetničku školu u Beogradu. Između ostalih njegov profesor je bila i čuvena srpska slikarka Beta Vukanović, slikar Jovan Bijelić i slikar Milan Butozan. Posle završetka škole postaje jedan od članova grupe „Desetoro“. Postavljen je za profesora crtanja u Bitolju i za vreme rata menja mesto stanovanja Ruma, Pančevo, Petrovgrad (Zrenjanin), Kikinda, a posle rata prelazi za profesora crtanja u gimnaziji u Pančevu. Osniva likovnu grupu „Pančevo 5“ i bio je na studijskom putovanju u Parizu.
Posle penzionisanja i dalje slika i nastavlja rad na planu umetničke kritike.
U slikarstvu Stojana Trumića razlikujemo periode intimizma, tonske koncepcije slike ka kolorističkoj organizaciji, ekspresionizam forme i boje ka kolorističkoj sintezi forme.
Umro je 16. oktobra 1983. godine i sahranjen je u porodičnoj grobnici u Titelu.
Priznanja[uredi | uredi izvor]
- član Akademije „Leonardo da Vinči“ u Rimu,
- član Akademije „Europa“ u Italiji,
- dobitnik je Vukove nagrade i
- odlikovan je Ordenom zasluga za narod sa srebrnim zracima,
- u rodnom Titelu Narodna biblioteka i spomen galerija nose njegovo ime.[1][2]
Slikarska grupa „Desetoro“[uredi | uredi izvor]
Slikarska grupa „Desetoro“ je zajednički izlagala 1940. godine u Beogradu i Zagrebu. Grupu su sačinjavali: Danica Antić, Borivoj Grujić, Nikola Graovac, Dušan Vlajić, Milivoj Nikolajević, Jurica Ribar, Ljubica Sokić, Stojan Trumić, Aleksa Čelebonović i Bogdan Šuput.[3] Iako po svom sastavu heterogena, grupa se sastojala od 2 žene i 8 muškaraca, bilo je tu akademskih slikara, intelektualaca sa fakultetskim obrazovanjem, ali i slikara po vokaciji, pripadali su raznim društvenim slojevima od radništva do buržoazije. Zajedničko ovoj grupi je bilo to što su svi bili slikari i đaci Jovana Bijelića. Neki od ovih umetnika su stradali u Drugom svetskom ratu, a oni koji su preživeli bili su značajni likovni stvaraoci u posleratnom periodu.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ :: Narodna biblioteka „Stojan Trumić“ ::, Pristupljeno 25. 4. 2013.
- ^ Vojvodina, Arhiva Arhivirano na sajtu Wayback Machine (22. decembar 2010), Pristupljeno 25. 4. 2013.
- ^ [Projekat Rastko] Aleksa Celebonovic: Povest o vizuelnom, Pristupljeno 25. 4. 2013.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- M. Arsić, B. Krstić-Blaga, Stojan Trumić, Novi Sad 1987.
- Trifunović, Lazar (1973). Srpsko slikarstvo 1900 - 1950. - Biblioteka Sinteze (na jeziku: (jezik: srpski)). YU-Beograd: Nolit. str. 533 strane.
- Protić, Miodrag B. Srpsko slikarstvo XX veka, Tom 1. - Biblioteka Sinteze. YU-Beograd: Nolit, (1970).
- Živković, Stanislav, Umetnička škola u Beogradu 1919—1939., SANU, Beograd (1987)
- Čelebonović A., Savremeno slikarstvo u Jugoslaviji, Jugoslavija, Beograd, (1965)
