Hipodamovska shema

Plan za Pirej. Za ovo Atensko pristanište Hipodamos iz Mileta je predložio svoj ortogonalni plan naselja

Radialne koncentrične ulice u Vašingtonu.

Hipodamovska shema ili hipodamovski sistem je jedna metoda iz vremena antike koja služi za proširivanje, rekonstrukciju, ponovnu izgradnju ili gradnju novih gradova. To je značajno za dalji razvoj postojećeg modela sa primenom jednog rastera u pogledu parcelacije i postavljanjem centralnog trga „agore“ i primenom dvostrukih redova blokova sa širokom uličnom mrežom glavnih uličnih pravaca „platea“ i užih sporednih ulica „stenoposa“ primenom tipskih objekata na optimiziranim parcelama sa ravnopravnim standardima stanovanja. Ovakav pristup razvio je Hipodamos iz Mileta na osnovu jednakosti svih građana. Ortogonalni urbanistički planovi se mogu naći i ranije u istoriji u Asiriji, Egiptu, Persiji, Indiji i Kini.

Posle razaranja grada Mileta 479. godine p. n. e. Od strane Persije hipodamovski sistem je primenjan prilikom ponovne izgradnje grada. 352. godine p. n. e. Bila je Prijena prema pravilima harmonie Pitagore i odgovarajućim hipodamskim principima izgrađena.

U gradovima Rimske imperije bio je ovaj princip preuzet i na ovaj način su izgrađivani mnogi gradovi imperije.

Moderni mrežni planovi

Pravilni mrežni rasteri karakteristični su za renesansne idealne gradove, kao i za mnoge nove planirane gradove što je slučaj u SAD. Najveći američki gradovi Njujork, San Francisko ili Čikago građeni su prema strogom ortonolanom rasteru gde se ulice seku pod pravim uglom, a grad je podeljen na pravougaone ili kvadratne blokove.

• 
  Zagrebački Donji grad, sa rasterom
• 
  plan grada Čikaga 1857. godine
• 
  Grad Njujork
• 
  Barselona

Spoljašnje veze

• istorijska zajednica Pensilvanije Arhivirano na sajtu Wayback Machine (29. mart 2009)
• Antički mrežni rasteri planova