Cmiljka Kalušević
| Cmiljka Kalušević | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Nadimak | Cica |
| Datum rođenja | 9. april 1933. |
| Mesto rođenja | Ivanjica, Kraljevina Jugoslavija |
| Datum smrti | 13. septembar 1989. (56 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, SFRJ |
| Državljanstvo |  Jugoslavija |
| Sportske informacije | |
| Sport | Bacanje kugle, Bacanje kugle, Bacanje koplja, Košarka |
| Godine aktivnosti | 1949—1967. |
Cmiljka B. Kalušević - Cica (Ivanjica, 1933—Beograd, 1989), nekadašnja državna reprezentativka i višestruka šampionka u košarci i atletici, atletska rekorderka Jugoslavije u bacanju koplja.[1] U oba sporta imala je zapažene rezultate.
Rođena je u Ivanjici 9. aprila 1933. godine. Osnovnu školu završila je u rodnom mestu, 1944. godine sa odličnim uspehom. Nižu gimnaziju završila je u Ivanjici, 1948. godine, a Trgovačku akademiju u Beogradu. Kasnije je završila fakultet za profesora fizičkog vaspitanja i radila u Medicinskoj školi u Beogradu.
Sportska karijera[uredi | uredi izvor]
Sportsku karijeru započela je u Atletskom klubu BSK, 1949. godine, u kome se takmičila do 1953. godine, kada je prešla u „Crvenu zvezdu”. Postizala je zapažene rezultate u bacanju kugle i diska, a posebno u bacanju koplja. Jugoslovenska rekorderka u bacanju koplja bila je pet puta (u periodu od 1953. do 1962. godine), sa najboljim rezultatom od 48,81 metara (1956). U toj disciplini bila je šest puta pojedinačni prvak Jugoslavije (1952. i 1953, kao članica BSK i 1954, 1956, 1957. i 1958, kao takmičarka AK „Crvena zvezda”). Za atletsku reprezentaciju Jugoslavije nastupala je 44 puta. Učestvovala je na dva atletska prvenstva Evrope: 1954. u Bernu (šesto mesto sa 46,78 m) i 1958. u Stokholmu (12. mesto sa 45,42 m). Na letnjoj Univerzijadi održanoj u Dortmundu 1953. osvojila srebrnu medalju. Ispunila normu za učešće na Olimpijadi 1956, ali je bez objašnjenja izostavljena sa spiska putnika. [2][3]
Državne rekorde SFRJ u bacanju koplja obarala je 5 puta:
- 42,46m — Dortmund, 14. avgust 1953.
- 45,06m — Rijeka, 18. april 1954.
- 46,78m — Bern, 25. avgust 1954.
- 46,79m — Zagreb, 15. jul 1976.
- 48,81m — Ljubljana, 30, septembar 1976.
Istovremeno je igrala košarku u „Crvenoj zvezdi”, na poziciji centra, sa kojom je devet puta osvajala košarkaško prvenstvo Jugoslavije (od 1953. do 1960. u kontinuitetu i 1963). Bila je celu deceniju kapiten KK „Crvena zvezda”. Igrala je za reprezentaciju Jugoslavije na dva košarkaška Prvenstva sveta: 1959. u Moskvi (četvrto mesto) i 1964. u Limi (šesto mesto). Na četvrtom Svetskom prvenstvu u Peruu (1964) bila je druga na listi strelaca sa 78 koševa. Sa reprezentacijom je nastupala i na šest šampionata Evrope: 1954. u Beogradu (pete), 1956. u Pragu (devete), 1958. u Lođu (četvrte), 1960. u Sofiji (pete), 1962. u Miluzu (pete) i 1964. u Budimpešti (sedme). Na sedmom Evropskom prvenstvu u Bugarskoj (1960) bila je najbolji strelac šampionata sa 100 koševa. Igrala je i na dva Balkanska šampionata: 1963. (drugo mesto) i 1964. (treće). Od 1953. do 1958. bila je državna reprezentativka i u atletici i u košarci, što je prava retkost. Pet puta je bila šampionka Jugoslavije u dva sporta istovremeno (1953, 1954, 1956, 1957. i 1958). Nastupala je na dva svetska i osam evropskih šampionata u dva različita sporta.
Prva je žena koja je odigrala 100 utakmica za košarkašku selekciju Jugoslavije. Za državnu reprezentaciju nastupala je 115 puta u periodu od 1953. do 1964. godine i postigla 1.103 koša.
Dalji sportski rad[uredi | uredi izvor]
Od košarke i aktivnog bavljenja sportom oprostila se 1967. i posvetila pedagoškom radu. Košarkašku karijeru završila je igrajući za francuske i italijanske ekipe. Dva neverovatna kurioziteta vezana su za njenu sportsku karijeru: kada je prvi put uzela koplje u ruke bacila ga je dalje od jugoslovenskog juniorskog rekorda, posle samo pet meseci bavljenja košarkom postala je reprezentativka Jugoslavije.
Za svoj veliki doprinos razvoju sporta dobila je najveća sportska i društvena priznanja: Majsku nagradu – najviše republičko priznanje u sportu (1964), Orden zasluga za narod sa srebrnom zvezdom i Orden rada sa srebrnim vencem.
Bila je kondicioni trener ženske košarkaške reprezentacije na Evropskim prvenstvima 1968. i 1970, članica Komisije za žensku košarku KSJ, članica predsedništva SOFK opštine Stari Grad i Saveta JLS „Sport”. U sportskom smislu sa Cicom Kalušević može se porediti samo Jelena Genčić, reprezentativka i šampionka u rukometu i tenisu.
Nije se udavala. Preminula je u Beogradu 20. jula 1989. godine i sahranjena u Aleji zaslužnih građana, na Novom groblju u Beogradu.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Ko je ko u Jugoslaviji, Beograd, 1957.
- Almanah jugoslovenskog sporta 1943-1963, Beograd, 1964.
- Almanah jugoslovenskog sporta 1964-1968, Beograd, 1970.
- Ko je ko u Jugoslaviji, Beograd, 1970.
- Sportski leksikon, Zagreb, 1984.
- Almanah Košarkaškog saveza Jugoslavije 1945-1988, Beograd, 1989.
- Pedeset godina Sportskog društva „Crvena zvezda”, Beograd, 1995.
- Biografski leksikon Zlatiborskog okruga, Beograd, 2006.
- Svetislav Lj. Marković, Koviljka Letić: Sto osamdeset godina osnovne škole u Ivanjici (1836-2016), Ivanjica, 2017.
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Monografija 50 godina SD Crvena zvezda, str. 114
- ^ „Seniorski prvaci države”. SD Crvena zvezda. Pristupljeno 11. 11. 2014.
- ^ „Istorijat Evropskih prvenstava”. Atletski savez Srbije. 26. 07. 2010. Pristupljeno 11. 11. 2014.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- NIN (23. mart 2006) — Spisak sahranjenih u Aleji zaslužnih građana do 2006. godine
- Svetislav Lj. Marković: Cica Kalušević, neponovljiva karijera, „Koš magazin”, Beograd, 1. januar 2017.
