Blastomikoza
| Blastomikoza | |
|---|---|
| Latinski | Blastomycosis |
 | |
| Klasifikacija i spoljašnji resursi | |
| Specijalnost | infektologija |
| MKB-10 | B40 |
| MKB-9-CM | 116.0 |
| DiseasesDB | 1439 |
| MedlinePlus | 000102 |
| eMedicine | med/231 ped/254 |
| MeSH | D001759 |
Blastomikoza je gljivična infekcija koja uglavnom zahvata pluća, ali se može proširiti i na druge delove tela (najčešće kožu i kosti). Po kliničkim simptomima je slična histoplazmozi.[1]
Bolest je prvi opisao Tomas Kasper Gilkrist (engl. Thomas Casper Gilchrist) 1984. godine i po njemu se ona ponekad naziva Gilkristova bolest.
Etiologija[uredi | uredi izvor]
Uzročnik blastomikoze je dimorfna gljivica Blastomyces dermatitidis, koja se nalazi na tlu i drveću. Čovek se inficira udisanjem spora gljivice i inkubacioni period traje 30-100 dana. Bolest ne može preneti sa čoveka na čoveka. U rizičnu grupu spadaju ljudi sa oslabljenim imunitetom (sida, transplantacija organa, maligna oboljenja, dugotrajna terapija kortikosteroidima i dr).[1]
Epidemiologija[uredi | uredi izvor]
U basenima reka Ohajo i Misisipi blastomikoza je endemska bolest i incidenca oboljevanja je manja od 1 slučaja u 100.000 ljudi. Nešto je veća u američkoj državi Viskonsin, gde prosečno iznosi 1,4 slučaja u 100.000 osoba.[2] U Kanadi je blastomikoza najzastupljenija u severozapadnom delu Ontarija, a prijavljeni su i slučajevi obolelih u Africi.[3]
Klinička slika[uredi | uredi izvor]
Oko 50% infekcija prolazi asimptomatski, a kod ostalih se najčešće razvija infekcija pluća i retko drugih organa.
Blastomikoza pluća počinje postepeno sa visokom temperaturom, groznicom i obilnim znojenjem. Kasnije nastaju bol u grudima, otežano disanje i kašalj, koji je nekad produktivan, a mogu se javiti i hemoptizije (iskašljavanje krvi). Infekcija pluća sporo napreduje i nekada prolazi spontano.
Blastomikoza može zahvatiti i druge organe, i to najčešće kožu, kosti i genitouretralni trakt. Infekcija kože počinje sa malim papulama iz kojih se mogu razviti pustule. Zatim se razvijaju plakovi okruženi malim bezbolnim apscesima. Može se javiti bolno oticanje kostiju, kao i bolno oticanje epididimisa ili zahvatanje prostate.[1]
Dijagnoza[uredi | uredi izvor]
Dijagnoza se postavlja na osnovu anamneze, kliničke slike, dokazivanja uzročnika u sputumu i bioptičkom materijalu, rendgenografije pluća i histopatoloških nalaza.[1]
Lečenje[uredi | uredi izvor]
Kod blažih oblika lečenje nije potrebno, dok se kod težih slučajeva primenjuju antimikotici: itrakonazol, flukonazol, ketokonazol, amfotericin B i dr.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g „Blastomikoza”. Arhivirano iz originala 9. 1. 2008. g. Pristupljeno 24. 3. 2008.
- ^ Blastomycosis--Wisconsin, 1986-1995, MMWR Morb. Mortal. Wkly. Rep. 45 (28): 601-3.
- ^ Alvarez G, Burns B, Desjardins M, Salahudeen S, AlRashidi F, Cameron D:Blastomycosis in a young African man presenting with a pleural effusion, Can Respir J 13 (8): 441-4.
 | Molimo Vas, obratite pažnju na važno upozorenje u vezi sa temama iz oblasti medicine (zdravlja). |
