Vera Janićijević

Vera Janićijević
Vera Janićijević
Lični podaci
Datum rođenja	17. jul 1931.
Mesto rođenja	Skoplje, Kraljevina Jugoslavija
Datum smrti	7. januar 2014. (82 god.)
Mesto smrti	Beograd, Republika Srbija
Naučni rad
Polje	filozofija, dramaturgija, književnost, slikarstvo
Institucija	VI beogradska gimnazija, ; Književni klub Bagdala, ; Srpsko filozofsko društvo

Vera Janićijević (Skoplje, 17. juli 1931 — Beograd, 7. januar 2014) bila je srpski predavač, esejista, pisac, prevodilac i slikar.

Biografija[uredi | uredi izvor]

Rođena je u porodici oca službenika. Završila je gimnaziju u Nišu gde je stekla osnovna znanja o slikanju od vajara Jaroslava Kratine i slikara Vučkovića i Miškovića. U Nišu je pohađala večernju školu slikanja za talentovane srednjoškolce, pri Domu kulture, koju su vodili pomenuti umetnici.

Započela je studije na Tehnološko metalurškom fakultetu u Beogradu, koje je posle dve godine prekinula zbog alergije na hemijske preparate i prebacila se na Filozofski fakultet. Završila je filozofiju na Filozofskom fakultetu, a zatim i dramaturgiju na Akademiji za pozorište, film, radio i televiziju, sada Fakultet dramskih umetnosti.

Profesionalni rad[uredi | uredi izvor]

Dostojevski je bio pisac koga je neprekidno proučavala. Magistrirala je sa temom Dramsko u romanu Idiot F. M. Dostojevskog, a doktorirala sa temom Veliki romani Dostojevskog i Kantove antinomije na Filološkom fakultetu u Beogradu.

Radila je kao profesor filozofije u Gimnaziji u Kruševcu, a zatim u VI beogradskoj gimnaziji, do penzije. Sa mnogo bivših učenika je ostala u trajnoj prijateljskoj vezi.

Bila je jedan od osnivača Književnog kluba Bagdala iz Kruševca i član Srpskog filozofskog društva, čiji je bila i sekretar, tj. potpredsednik u dva mandata.

Prve eseje o Manu, Kamiju, Židu i Dostojevskom je objavila u književnom časopisu Bagdala u Kruševcu.

Zahvaljujući profesoru dr Božidaru Ferjančiću, počela je da se bavi Vizantijskom filozofijom i to je postala, pored Dostojevskog, njena druga interesna sfera. Objavila je više radova iz te oblasti. U časopisu Srpskog filozofskog društva Theoria objavljene su joj studije:

Dijalektika – logika u periodu Vizantije (br.23, 1992. g) i
Platonizam (vizantijskog filosofa) Mihajla Psela (br.3 i 4, 1999. g).

U Književnim novinama je objavila tekstove:

Studije na Carskom univerzitetu u Carigradu (dvobroj 1093/1094) i
Vizantijska učenost i filosofija (višebroj 1074/1075 i 1076/1077).

Godine 2012. svi ti radovi su objavljeni kao knjiga Vizantijska učenost i filosofija, zbornik radova, u izdanju Privatna izdanja Dragomira Džambića.

Doktorat Veliki romani Dostojevskog i Kantove antinomije objavilo je Srpsko filozofsko društvo 1999. g. u ediciji Filozofske studije.

Studiju Šta znamo a šta ne znamo o Bibliji i Leksikon vizantijskih filosofa objavila je izdavačka kuća Alma 2011. g.

Aktivno je učestvovala u Simpozijumu Filozofskog društva u Sremskim Karlovcima. Održala je veliki broj predavanja i učestvovala i organizovala veliki broj okruglih stolova, stručnih razgovora i tribina u Domu kulture Studentski grad, Biblioteci Petar Kočić, Biblioteci Milutin Bojić, Pravnom fakultetu, Učiteljskom fakultetu, Filozofskom fakultetu u Nišu, Gradskoj biblioteci u Novom Sadu...

Spisateljski i prevodilački rad[uredi | uredi izvor]

Pisala je poeziju i prozu.

Novelete Sa Crnog puta, koje su sećanje na detinjstvo provedeno u Nišu, za vreme Drugog svetskog rata, su štampane 1963. g. u izdanju Bagdale, a zatim i 2001. u izdanju izdavačke kuće Knjigoteka.

Priče o đacima Zapisi jednog profesora, su 1978. g. čitane u okviru obrazovnog programa Radio Beograda, a 1998. g. su objavljene kao zbirka istinitih priča pod nazivom Sa margina jednog profe u izdanju Bagdale.

Experimentum hominis, priče, su objavljene 2007. g. u izdanju Privatna izdanja Dragomira Džambića.

Objavila je i tri filozofska romana:

Platon i tirani, pripovest o Platonovim putovanjima u Sirakuzu, 2004. g. u izdanju izdavačke kuće Pešić i sinovi
Miljenici bogova Aristotel i Aleksandar Makedonski, pripovest o Aristotelu i Aleksandru Makedonskom, 2005. g. u izdanju izdavačke kuće Pešić i sinovi
Diogen kosmopolita, pripovest o Diogenu, 2009. g. u zajedničkom izdanju izdavačke kuće Pešić i sinovi i Privatnih izdanja Dragomira Džambića.

Prevodila je sa Ruskog i Francuskog jezika. Objavljeni su joj prevodi:

A. Čekalova i M. Polakovska Život i običaji u Vizantiji, prevod sa ruskog, 2003. g. u izdanju izdavačke kuće Pešić i sinovi
S. S. Averincev Vizantijska filosofija, prevod sa ruskog, 2008. g. u izdanju Privatna izdanja Dragomira Džambića

U pripremi su prevod sa ruskog knjige: Baron A. E. Vrangel, Sećanja na F. M. Dostojevskog iz Sibira 1854-1856. g. i roman Pariz.

Slikarski rad[uredi | uredi izvor]

Oko 1970. g. se ponovo vratila slikanju i kao član Likovnog kluba "Đuro Salaj" izlagala je na mnogo grupnih izložbi, a imala je i jedanaest samostalnih:

1977. g. u Begradu, u galeriji "Đuro Salaj": Pejzaži i mrtva priroda
1980. g. u istoj galeriji: Manastiri Srbije
1983. g. u Nišu, u galeriji "Josip Kolumbo"
1986. g. u Begradu, u galeriji "Đuro Salaj"
1987. g. u prostoriji biblioteke VI beogradske gimnazije: Pejzaži i mrtva priroda
1993. g. u prostoriji biblioteke "Branko Miljković": Manastiri i slike "skinuto sa freski"
2004. g. u makrobiotičkom restoranu "Priroda": Mrtva priroda
2008. g. u Bogotražiteljima: Manastiri
2009. g. u Gradskoj biblioteci u Novom Sadu: Manastiri
2010. g. u Biblioteci Petar Kočić: Manastiri
2013. g. u Biblioteci Petar Kočić: Retrospektivna izložba

Manastir Studenica, XII vek, zadužbina Stefana Nemanje, suvi pastel, 1985. g.
Manastir Mileševa iz 1230. g, zadužbina kralja Vladislava, suvi pastel, 1984. g.
Bogorodičina crkva u selu Donja Kamenica, nedaleko od Knjaževca, zadužbina nepoznatog bugarskog vlastelina, suvi pastel, 2008. g.