Vuka Šeherović
| Vuka Šeherović | |
|---|---|
 Istorijski portret | |
| Lični podaci | |
| Druga imena | Vuka Šekerović |
| Datum rođenja | 4. april 1903. |
| Mjesto rođenja | Zenica (Kndm. BiH), Austrougarska |
| Datum smrti | 1976. (72/73 god.) |
| Mjesto smrti | Požarevac ili Donji Milanovac (SR Srbija), SFR Jugoslavija |
| Državljanstvo | austrougarsko, jugoslovensko |
| Zanimanje | pjevačica |
| Porodica | |
| Supružnik | Danilo Jovanović |
| Roditelji | Risto (otac) Vasilija (majka) |
| Muzički rad | |
| Aktivni period | 1919—1976 |
| Žanr | narodna muzika, sevdalinka |
| Instrument | glas |
| Izdavačke kuće | Jugoton, PGP RTS |
| Ostalo | |
| Povezani članci | Beba Selimović |
Vuka Šeherović, rođena kao Nedeljka[1]/Neđeljka[2] Šekerović[1][2] (Zenica, 1903 — Požarevac[1] ili Donji Milanovac[2], 1976),[1][2] bila je bosanskohercegovačka i jugoslovenska folk pjevačica i interpretatorka sevdalinke. Zvali su je „žena sa srebrnim glasom”, kao i „kraljica sevdaha”.[3][2]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođena je kao Nedeljka Šekerović, 1903. godine u selu Kovačići kod Zenice. Njen otac Risto Šekerović bio je zatvorski čuvar u Zeničkom zatvoru. Mlada Vuka je pjevala u školskom horu kao sedmogodišnjakinja. Svirala je tamburicu i kontrabas u KUD „Prosvjeta”.[1]
Prvi javni nastup imala je 1910. godine u rodnom gradu, pri posjeti Franca Jozefa.[2] Za ovo se pripremala u školi i SPD „Dečanski”.[2] Prvi nastup užoj publici imala je u sarajevskoj kafani „Abadžija”.[2][1] U Pljevljima je pjevača u hotelu „Jadran” i tu upoznala prvu ljubav, vlasnika hotela Dragog Stojanovića Srbijanca; pošto joj je u pauzama tokom nastupa donosio kafu, komponovala mu je i posvetila pjesmu Kafu mi Dragi ispeci, a kada su se rastali i Gdje si Dragi živa željo moja, živom sam te željom poželjela.[2]
Karijeru je započela 1919. (sa 16 godina), kada je pobijedila na takmičenju za talente KUD-ova u Brčkom i za nagradu osvojila snimanje gramofonske ploče; nakon ovog takmičenja je, govoreći onima koji pitaju da dolazi iz „šeher Zenice”, promijenila prezime.[1] Kasnije je (i najviše) pjevala u beogradskoj boemskoj četvrti Skadarlija, ali i u muževoj kafani, istovremeno se pojavljujući u radijskim emisijama (npr. Bosansko veče) i snimajući za veće izdavačke kuće (među kojima i Odeon, Polidor i Jugoton).[1][4] U kasnijoj karijeri, nastupala je sa mlađim generacijama pjevača — kao što je Zehra Deović,[5] ali i starijim — poput Žanke Stokić.[2]
Važi za prvu jugoslovensku pjevačicu koja je nastupila u prestižnoj pariskoj dvorani Olimpija. Takođe, prva je pjevačica čiji je nastup uživo iz kafane bio u javnom prenosu (Radio Beograd).[1][2] Za "prvakinju sevdaha" je izabrana u martu 1935.[6]
Preminula je u lošim uslovima, bolesna i siromašna — 1976. godine u Požarevcu.[1]
Govorila je da kada doprinosi svom žanru „pjeva s tugom u srcu koja je ljepša od svake sreće”.[1][2]
Neke od interpretacija koje su značajne i/ili ostavile traga u karijeri Vuke Šeherović su, među mnogobrojnim, Stojanke, bela Vranjanke i U Šeheru, kraj bistra Vrbasa,[1][2] kao i Oj Kaduno, kono moja, Bosno moja moje živovanje, Sjaj mi jarko sunce sa istoka, Kad ja pođoh aman, Zapjevala bulbul ptica...[2]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g d đ e ž z i j k „Vuka Šeherović – prava predratna zvezda i prva istinska kraljica sevdaha”. Pristupljeno 19. 3. 2020.
- ^ a b v g d đ e ž z i j k l lj Vuka Šeherović ’kraljica sevdaha’ na sajtu pvportal.me
- ^ Vuka Šeherović ’kraljica sevdaha’ na sajtu stil.kurir.rs
- ^ „Istorija radijskog pevanja narodne muzike od 1935. do 1975. godine”. Riznica srpske. Arhivirano iz originala 05. 01. 2017. g. Pristupljeno 19. 3. 2020.
- ^ „Velikani sevdaha: Zehra Deović”. Sevdalinka. 20. 10. 2014. Arhivirano iz originala 15. 12. 2014. g. Pristupljeno 19. 3. 2020.
- ^ "Politika", 4. mart 1935
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Vuka Šeherović na sajtu Discogs (jezik: engleski)
- Zenica - stare slike i pričice: Vuka Šeherović na sajtu Facebook
