Pređi na sadržaj

Duhovna muzika

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
David svira na harfi (nepoznati umetnik, oko 960). Knjiga psalama, uključena u jevrejske i hrišćanske spise, za koju se kaže da ju je uglavnom napisao David, jedna je od najranijih zbirki sakralne muzike i još uvek igra ulogu u liturgijama dveju religija.

Duhovna muzika se izvodi i komponuje u religijske svrhe.[1] Ritualna muzika, duhovna ili ne, se izvodi i komponuje za rituale. Religiozne pesme su opisane kao izvor snage, kao i sredstvo za ublažavanje bola, poboljšanje raspoloženja i pomoć u otkrivanju smisla nečije patnje. Dok se stil i žanr uveliko razlikuju u različitim tradicijama, verske grupe i dalje dele različite muzičke prakse i tehnike.

Religijska muzika poprima mnoge oblike i varira u različitim kulturama. Religije kao što su islam, judaizam i sinizam to pokazuju, razdvajajući je na različite oblike i stilove muzike koji zavise od različitih verskih praksi.[2][3][4] Religijska muzika u različitim kulturama opisuje njenu upotrebu sličnih instrumenata, koji se koriste u skladu sa stvaranjem ovih melodija. bubnjevi (i bubnjanje), na primer, se često viđaju u brojnim religijama kao što su rastafari i sinizam, dok se duvački instrumenti (rog, saksofon, truba i varijacije takvih) mogu naći u islamu i judaizmu.[5][6]

U svakoj religiji, svaki oblik religiozne muzike, unutar određene religije, razlikuje se za različite svrhe. Na primer, u islamskoj muzici, neke vrste muzike se koriste za molitvu, dok se druge koriste za proslave.[7] Slično, ovakva varijacija je prisutna među mnogim drugim religijama.

Hrišćanska muzika[uredi | uredi izvor]

Glavni članak: Hrišćanska muzika

Prema nekim naučnicima, najranija muzika hrišćanstva bila je muzika jevrejskog bogosluženja, sa primesama sirijskog uticaja.[8] Smatra se da je ova muzika bila između pevanja i govorenja, ili govorenja sa nekom ritualnom kadencom[9]. Ipak, postoji još jedno mišljenje koje smatra da je hrišćanska crkvena muzika nastala iz asketskih monaških redova.[10]

Hrišćanska muzika je muzika koja je pisana kako bi iskazala personalnu ili zajedničku veru u hrišćanstvo. Neke od čestih tema hrišćanske muzike su pohvale, bogosluženja, pokajanje i lamenti; i njene forme variraju u različitim delovima sveta.

Kao i sve ostale muzičke forme, stvaranje, izvođenje, važnost, pa čak i definicija hrišćanske muzike varira u zavisnosti od kulture i društvenog konteksta. Hrišćanska muzika se izvodi i komponuje za razne svrhe, od estetskog zadovoljstva do religijskog ili ceremonijalnog okupljanja.

Islamska muzika[uredi | uredi izvor]

Islamske "pesme" potiču od molitva. Molitve se izvode kroz okretanje ka Meki i sa kolenima na podu u poklonima i recitovanju Svetih reči iz Kurana.[11] Ove molitve dešavaju se dnevno (pet puta na dan) i okupljaju vernike kroz melodične molitve koje je često obuhvate svojom jačinom i čitav grad. U islamu implikacija koju nosi molitva leži u tome da je ona ritualna, jer direktno nosi Božiju reč koja se treba izvoditi kako kolektivno, tako i individualno.[11]

Istorija islamske molitve[uredi | uredi izvor]

"Šta mogu reći o njihovoj molitvi? Oni se mole sa takvom fokusiranošću i posvešćenošću da dok sam ih posmatrao ostao bez daha.", rekao je Rikold de Monte 1228. godine.[11] Umetnost islamske molitve leži u slavljenju Boga. Al Salat je najčešće korišćena reč koja se odnosi na institucionalizovanu molitvu i jedna je od najstarijih molitva u islamskom svetu[12]. Na islamske molitve, tradicije, običaje i ideje uticale su abrahamske religije[13]. Islamska molitva nastala je kada je prorok Muhamed (Božiji glasnik), po predanju, u pećini bogoslužio Alahu. Veruje se da je kroz ovaj čin bogosluženja Muhamed komunicirao sa abrahamskim prorokom Mojsijem.[11] Danas ove molitve izvode se u recitovanju Kurana i pesama napisanim od proroka.

Širenje islamske molitve[uredi | uredi izvor]

Islam se širio kroz Arabiju uz pomoć proroka, kroz trgovinske puteve poput Puta svile i kroz konflikte i rat. Kroz Put svile trgovci i članovi rane muslimanske vere stigli su do Kine i podigli džamije oko 627. godine nove ere.[14] Kako su sa Bliskog istoka muškarci dolazili u Kinu, ženili su se Azijantkama, što je dovelo do širenja vere i islamske tradicije.

Sik muzika[uredi | uredi izvor]

Sik muzika je kirtanska varijanta pevanja himni iz centralnog teksta sikizma Guru Grant Sahiba.

Sa stvaranjem i izvođenjem počela je u kasnom 16. veku kroz muzičke ekspresije mistične poezije, uz muzički istrument rabab. Izvodio ju je Bai Mardana, pratioc Gurua Nanaka - osnivača sikizma.[15] Prateći Nanaka, svi sikistički gurui pevali su u klasičnom i folklornom stilu, u pratnji perkusija ili žičanih instrumenata. Tekst je bio glavna figura i on je bio najbitniji, dok je muzika imala sporednu ulogu.

Jevrejska muzika[uredi | uredi izvor]

Najranija muzika u sinagogi bila je zasnovana na istom sistemu kao ona koja je izvođena u Hramu u Jerusalemu. Tradicionalno postoji muzika koja se izvodi u sinagogama i ona koja se izvodi kroz molitve, a postoji i poseban žanr muzike - klezmer. Iako neki elementi jevrejske muzike datiraju iz biblijskih vremena, diferencijacije u ritmu i zvuku mogu biti uzrokovane i samom lokacijom jevrejske zajednice. U 19. veku religijska reforma uvela je crkvenu muziku u stilu klasične muzike. U otprilke to vreme, akadamici su počeli da se bave i tim pitanjem u okviru etnomuzikologije. Jevrejska muzika difrencira kroz jevrejske zajednice i današnji izvođači ove muzike svesni su ovih različitih uticaja.

Šinto muzika[uredi | uredi izvor]

Šinto muzika je ceremonijska muzika šintoizma (šinto(神道)). Šintoizam je nativna religija Japana.

Kagura ili "zabava za bogove" uključuje muziku, ples i poeziju.

Forme variraju za različite festivale i praznike, a potiču čak iz osmog veka naše ere.

Budistička muzika[uredi | uredi izvor]

Budistička muzika je muzika kreirana ili inspirisana budizmom i deo je budističke umetnosti.

Zoroastrijska muzika[uredi | uredi izvor]

Muzika je u zoroastrizmu bila od samog osnivanja ove religije. Pre dolaska islama u Persiju postoje spisi koji potvrđuju da je zoroastrizam odveć poznavao horske i solo nastupe. Većina ovih pesama se ne izvodi, ali ostaju zabeležene i poznate danas. Tekstovi ovih pesama nalaze se ili u Avesti ili Gatasu.

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ "Religious Music Genre Overview | AllMusic". AllMusic. Retrieved 2018-06-09.
  2. ^ A. Rasheid, Omar. „Muslim Prayer and Public Spheres: An Interpretation of the Quranic Verse 29:45”. Interpretation: A Journal of Bible and Theology. 68: 41. 
  3. ^ „Jewish Sacred Music | Sacred Music Radio” (na jeziku: engleski). 2013-08-28. Pristupljeno 2022-05-20. 
  4. ^ „InKAS – Korean shamanism”. inkas.org. Pristupljeno 2022-05-04. 
  5. ^ „Instruments | Hong Kong Quanzhen Temples Taoist Ritual Music”. daoistmusichk.org. Pristupljeno 2022-05-04. 
  6. ^ „BBC – Religions – Rastafari: Worship and customs”. BBC (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-05-09. 
  7. ^ „Muslim Call to Prayer | Smithsonian Folkways Magazine”. folkways.si.edu (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-05-28. 
  8. ^ Conomos 2003
  9. ^ Foley 2008,[page needed].
  10. ^ Taruskin and Gibbs 2013, p. 9.
  11. ^ a b v g A. Rasheid, Omar. "Muslim Prayer and Public Spheres: An Interpretation of the Quranic Verse 29:45". Interpretation: A Journal of Bible and Theology. 68: 41.
  12. ^ Khalee, Mohammed (1999). "The Foundation of Muslim Prayer". Medieval Encounters. 5.
  13. ^ Hienz, Justin (August 2008). "SIXTH AND SEVENTH CENTURY RELIGIOUS INFLUENCES ON THE SALĀT RITUAL". THE ORIGINS OF MUSLIMS PRAYER.
  14. ^ waheed. "Islam Enters the Far East - The Religion of Islam". www.islamreligion.com. Retrieved 2018-10-16.
  15. ^ Christopher Shackle; Arvind Mandair (2013). Teachings of the Sikh Gurus: Selections from the Sikh Scriptures. Routledge. pp. xxiii–xxiv. ISBN 978-1-136-45108-9.

Literatura[uredi | uredi izvor]

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Духовна_музика&oldid=27805663”