Episkop utešiteljevski Akakije
| Akakije (Stanković) | |
|---|---|
 | |
| Osnovni podaci | |
| Pomesna crkva | Srpska istinski pravoslavna crkva |
| Eparhija | Eparhija utešiteljevska |
| Manastir | Utešiteljevo |
| Čin | episkop |
| Lični podaci | |
| Svetovno ime | Nemanja Stanković |
| Datum rođenja | 22. jun 1971. |
| Mesto rođenja | Osijek, SFR Jugoslavija |
Episkop utešiteljevski Akakije, rođen Nemanja Stanković (Osijek, 22. jun 1971) poglavar je Srpske istinski pravoslavne crkve.
Biografija
[uredi | uredi izvor]Stanković je rođen 22. juna 1971. u Osijeku, od oca Miroljuba i majke Slađane. Osnovnu i srednju umetničku školu (odsek grafički dizajn) završio je u Novom Sadu. Obrazovanje je nastavio u Atini gde je na Umetničkoj akademiji (Sholi Kalon Tehnon) uspešno završio višu školu vizantijske umetnosti (ikone, freskopis, mozaik) u klasi poznatog profesora Konstantina Ksenopulosa (učenika Fotija Kondoglua).
Po povratku iz Atine (1993) postaje iskušenik u manastiru Kovilj u Bačkoj eparhiji Srpske pravoslavne crkve. Tu provodi oko osam meseci. Zatim iz manastira Kovilj odlazi na Svetu goru (Skit Kavsokalivija i Kareja). Za vreme boravka na Svetoj gori prekida opštenje sa Pravoslavnom crkvom i pridružuje se svetogorskim zilotima iz manastira Esfigmen (1995). Kao svetogorski zilot, usled progona, biva zamonašen u katakombnim uslovima dobivši monaško ime Akakije (po prepodobnom Akakiju Kavsokalivijskom). Zbog ozbiljne bolesti odlazi za Atinu gde u grčkom starokalendarskom manastiru Vaioforos (Atička oblast) od arhimandrita Filareta prima veliku shimu. Potom se vraća u Srbiju gde na Fruškoj gori, na roditeljskom imanju, osniva manastir Svetih Metodija i Kirila.
Godine 1997. u Grčkoj biva rukopoložen u čin jeromonaha od strane Grčke starokalendarske crkve kojom je predsedavao Hrizostom (Kiusis), arhiepiskop atinski i cele Jelade. Njegovim zalaganjem po Srbiji niče još nekoliko „istinski pravoslavnih manastira“ i parohija za čije je opsluživanje rukopoloženo nekoliko novih sveštenoslužitelja. Od samoga početka, uz borbu za preporod istinskog pravoslavlja u Srbiji, borio se i za pravo Srpske istinski pravoslavne crkve na samostalnost u odnosu na Grčku IPC. Bio je jedan od inicijatora i aktivni učesnik pregovora o uspostavljanju jedinstva dveju istinski pravoslavnih crkava, Grčke i Ruske. Vremenom, prijateljski odnosi sa Ruskom istinski pravoslavnom crkvom sve više su jačali.
Episkopsku hirotoniju Akakija izvršili su jerarsi Ruske IPC pod predsedavanjem vladike Tihona, arhiepiskopa omskog i sibirskog. Hirotonija je obavljena 15. avgusta 2011. godine u Sveto-Bogorodičinom manastiru Lesna[1] — istorijskom manastiru Ruske zagranične crkve koji se nalazi u Normandiji u Francuskoj.
Pored manastira Utešiteljevo najčešće mesto njegovog boravka je manastira Novi Stjenik na Kučaju čije je on osnivač i duhovnik. Episkopska rezidencija u manastiru Novi Stjenik je molčanica na steni podno Mikuljskog kamena posvećena svetom Jovanu Bogoslovu .[2]
Avgusta 2014. zbog organizovanja „Svetolazarevog pravoslavnog kampa“[3], u kojem su deca nosila uniformisana odela, učena da pucaju iz vazdušnih pušaka, policija je rekla da će ispitati slučaj.[4]
Sedište mu je manastir Utešiteljevo u selu Ralji.
Na Crkveno-narodnom Saboru Srpske IPC oktobra 2013. izabran je za predsednika Arhijerejskog Saveta Srpske IPC. U sastav Arhijerejskog Saveta SIPC ulazi još i episkop Nektarije Šumadijski (Ivanković).
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Izvori
[uredi | uredi izvor]- ^ „Bogorodickiй Lesninskiй ženskiй monastыrь”.
- ^ „Kelija Sv. Jovana Bogoslova”.
- ^ „Svetolazarevski omladinski kamp”.
- ^ „Spavanje u pećinama”. vesti. Pristupljeno 6. 8. 2014.
