Erinije
Luvr, Pariz
_-_Google_Art_Project.jpg)
Vilijam-Adolf Bugro, 1862.
Erinije ili Eumenide (grč. Еринúе) (grč. Еуменíдес) su boginje osvete i prokletstva koje borave u Erebu i koje kažnjavaju prekršaje prastarih, nepisanih zakona, svete prolivenu rođačku krv, uvrede nanete roditeljima i povredu gostoprimstva.[1]
Eshil ih smatra Niktinim, a Sofoklo Skotovim i Gejinim kćerkama. Euripid navodi da su bile tri:
Njihov su pandan u rimskoj mitologiji Furije (lat. Furiae), a u slovenskoj Suđaje.
Ernije su kasnije bile poznate i kao pomirljive Eumenide - „Dobroželjne“.
Mitologija[uredi | uredi izvor]
Erinije su u Grčkoj prikazivali kao stare i ružne žene u crnoj odeći opasane sa crvenim pojasom. Oči su im bile podlivene krvlju, a na mestu prstiju imale su kandže. Na glavi su im, umesto pramenova kose rasle zmije.
Prema Euripidu, imale su krila, a u rukama na mestu prstiju su bile zmije i buktinje. Ponekad su prikazivane sa šišmišovim krilima ili psećim telom.
Eumenide su bile nešto ugodnije spoljašnjosti od Ernija, a umesto crnine nosile su belu odeću.
Erinije[uredi | uredi izvor]
Erinije su se rodile iz kapi krvi boga neba Urana kad ga je Hron, njegov sin kastrirao.
Glavni zadatak Ernija je bio da proganjaju sve one koji su počinili zločin gde je prolivena krv i gde su se nasilno prekršila ljudska prava, a najčešće su kažnjavale zločine koji su se dešavali unutar familija.
Od Ernija se nije moglo nigde pobeći, a svaka vlast je pred njima bila nemoćna. Ernija su se bojali čak i bogovi.
One su uvek bile i na strani pravednosti - Heraklit je opisivao da bi one bile te koje bi sprečile Helija ako bi se on odlučio da promeni putanju Sunca na nebu.
Erinije su povezivane i sa Nemezom i nametale su pravednu ravnotežu u ljudskim odnosima. Na početku, tu ulogu je imala boginja Nika, kao nosilac i glasnik pravedne pobede.
Kad nisu progonile i opsedale ljude, živele su u Tartaru gde su mučile i progonile proklete duše.
Eumenide[uredi | uredi izvor]
Erinije su bile najpoznatije po proganjanju Oresta zbog ubistva majke Klitemnestre. Orest je, po nagovoru Apolona ubio svoju majku jer je ona ubila njegovog oca Agamemnona. Kralj Agamemnon se vraća kući iz Trojanskog rata, gde ga ubija njegova žena Klitemnestra, koja želi da se osveti za svoju ćerku Ifigeniju, koju je Agamemnon žrtvovao da bi dobio povoljne vetrove da otplovi u Troju. Kada je dovoljno odrastao Orest se vraća kući i odlazi kod svoje sestre Elektre i pretvara se da je glasnik koji donosi vest o sopstvenoj smrti Klitemnestri. Kad dođe do nje ubija nju i njenog ljubavnika Egista. Posle ubistva, Oresta su počele proganjati Erinije, i on se obratio za pomoć Apolonu, moleći ga da ga spase od njih. Iako su Orestovi postupci bili ono što mu je Apolon rekao da uradi Orest je prema zakonima Erinije počinio svetogrđe. U sve se umešala Atina tako što je Ernije pretvorila u pomirljive Eumenide. Boginja Atina je organizovala da Orestu sudi porota atinskih građana na čelu sa njom, a Erinije se pojavljuju kao tužitelji, dok Apolon govori u Orestovu odbranu. Suđenje postaje debata o neophodnosti krvne osvete i časti nakon čega su glasovi porote bili izjednačeni. Pošto i Atina učestvuje u glasanju, ona bira oslobađajuću presudu i proglašava Oresta slobodnim. Uprkos presudi Erinije, nezadovoljne odlukom prete da će mučiti stanovnike Atine i okolnih sela i da će ih potrovati. Tad Atina nudi Erinijama novu ulogu, kao zaštitnice pravde i grada, a ne osvete. Ubeđuje ih da prekinu krug krv za krv, osim u slučaju rata koji se vodi za slavu, a ne za osvetu. Obećava im da će dobiti počasti od atinjana, ali ih i podseća da poseduje ključ skladišta u kojem Zevs čuva gromove koji mogu da ubiju i božanstva. Ova mešavina mita i prikrivenih pretnji zadovoljava Erinije, koje potom Atina predvodi u povorci do njihovog novog prebivališta. Nakon toga ih atinjani oslovljavaju sa Prečasni jer postaju zaštitnice grada.[3]
Postoji i verovanje da su se nazivale Eumenidama jer se verovalo da se izgovaranjem imena Erenije, priziva njihov bes. Neizgovaranja imena radi neizazivanja duhova i božanstava čest je običaj u mnogim kulturama. Erinije su poznate i kao:
- Semnai - Poštovane
- Potniae - Grozne
- Maniae - Ludilo
- Prahidikae - Osvetoljubive
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Eshil: Orestija, trilogija (posebno tragedija Eumenide)
- Euripid: Orest, tragedija
- Heziod: Teogonija
- Ovidije: Metamorfoze
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
