Zekerijah Đezić
Zekerijah Đezić | |
---|---|
Lični podaci | |
Datum rođenja | 14. novembar 1937. |
Mesto rođenja | Bijeljina, Kraljevina Jugoslavija |
Datum smrti | 17. oktobar 2002.64 god.) ( |
Mesto smrti | Sarajevo, Bosna i Hercegovina |
Muzički rad | |
Aktivni period | 1965—2002 |
Žanr | sevdalinka narodna muzika |
Izdavačka kuća | Beograd disk, PGP RTB, Jugoton |
Zekerijah Đezić (Janja, Bijeljina, 14. novembar 1937 — Sarajevo, 17. oktobar 2002) bio je bosanskohercegovački i jugoslovenski pevač narodne muzike.
Karijera
[uredi | uredi izvor]Nakon osnovnog i srednjeg obrazovanja, studirao je na višoj Pedagoškoj školi u Tuzli, a muzičko obrazovanje sticao kod profesora Stojana Nestorovića. Zatim je upisao Pedagošku akademiju u Sarajevu - Odsek jugoslovenska književnost i engleski jezik. Nakon završetka studija, zaposlio se kao profesionalni spiker na Radio Tuzli, a nakon toga na Radio i TV Sarajevo.[1]
Poznati bijeljinski pisac i novinar, Jusuf Trbić, najbolje ga opisuje: „Neobično lijep, dostojanstvenog držanja i gospodskog glasa, zapjevao je u čuvenoj ljetnoj kafani u Gradskom parku, i odmah postao lokalna zvijezda. Njegov duboki, sugestivni glas obilježio je mnoge radio i televizijske emisije. Ali mnogo veću popularnost je stekao pjevanjem, mada je i tu, kao i u životu, bio krajnje skroman i nenametljiv”.[2]
Široku popularnost je stekao kao interpretator bosanske lirske pesme - sevdalinke.[3] Njegove interpretacije sačuvane su u arhivu Radio-Sarajeva. Đezićevu prvu gramofonsku ploču sa pesmom Bosno moja lijepih planina objavio je Jugoton 1965. godine. Osim interpretacije sevdalinki, Đezić se afirmisao i kao autor muzike i teksta za pesmu Razbolje se šimšir list. I da ništa drugo nije komponovao i napisao, to bi bilo dovoljno da ostane zapisan u muzičkoj istoriji.
Posthumno mu je dodeljena nagrada Davorin 2003 za afirmaciju originalne bosanskohercegovačke muzike.[1]
Preminuo je 18. oktobra 2002. godine, u Sarajevu.[3]
Festivali
[uredi | uredi izvor]- 1966. Beogradski sabor - Behar pade
- 1967. Ilidža - Azemina (alternacija sa Zaimom Imamovićem), prva nagrada stručnog žirija i nagrada za tekst od strane žirija redakcije Oslobođenja
- 1967. Jesen '67 - Šta učini nevjernice
- 1968. Ilidža - Ti pripadaš drugom, prva nagrada publike
- 1968. Ilidža - U srcu te nosim, druga nagrada stručnog žirija
- 1970. Ilidža - Zašto me ostavljaš
- 1972. Ilidža - Od Sarajki ljepših žena nema
- 1972. Beogradski sabor - Druže stari
- 1973. Beogradski sabor - Dođi pjesmo moja
- 1982. Ilidža - Tiho, tiho / Sarajevo grad, prva nagrada stručnog žirija
- 1985. Festival narodne muzike, Sarajevo - Mala moja sa Bjelava
- 1987. Ilidža - Da sam sjajna mjesečina (Veče posvećeno kompozitoru Jozi Penavi)
- 1988. Ilidža - Gondže ružo
- 1988. Vogošća, Sarajevo - Ljubomora
- 1990. Vogošća, Sarajevo - Ko li mi te ljubi ljepotice
- 1990. Vogošća, Sarajevo - Razbolje se šimšir list (Gost revijalnog dela festivala)
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ a b „Zekerijah Đezić”. sevdalinka.info. Pristupljeno 26. 7. 2020.
- ^ „Zekerijah Đezić: Otišao je skroman i nenametljiv”. nap.ba. 17. 10. 2018.
- ^ a b „Zekerijah Đezić (1937-2002)”. ljubusaci.com. 12. 11. 2016.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]- Zekerijah Đezić na sajtu Diskogs