Ivan Karaivanov
ivan karaivanov | ||||
---|---|---|---|---|
Lični podaci | ||||
Datum rođenja | oktobar 1889. | |||
Mesto rođenja | Pirdop, Kneževina Bugarska | |||
Datum smrti | 27. mart 1960.70 god.) ( | |||
Mesto smrti | Beograd, NR Srbija, FNR Jugoslavija | |||
Odlikovanja |
|
Ivan Karaivanov (bug. Иван Караиванов; Pirdop, oktobar 1889 — Beograd, 27. mart 1960) bio je bugarski i jugoslovenski komunista, aktivist međunarodnog radničkog pokreta i junak socijalističkog rada.
Biografija
[uredi | uredi izvor]Rođen je oktobra 1889. u Pirdopu, u zapadnoj Bugarskoj. U Sofiji je završio Filozofski fakultet.
Godine 1918. postao je član Komunističke partije Bugarske. Godine 1923. učestvovao je u neuspelom Septembarskom ustanku, tokom koga je bio član Revolucinarsnog komiteta i bliski saradnik Georgi Dimitrova i Vasila Kolarova. Posle propasti ustanka, po odluci Centralnog komiteta KPB, emigrirao je u Beč, gde je zajedno sa Dimitrovim i Kolarevim izdavao ilegalni list Rabotničeski vesnik. Godine 1926, otišao je u Sovjetski Savez.
Tokom boravka u Sovjetskom Savezu, do 1929. godine radio je u Institutu „Marks i Engels“, a potom na Komunističkom univerzitetu radnika istoka. Po zadatku Kominterne, otišao je 1929. u Kinu. Godine 1934. vratio se u Moskvu, gde je do 1944. radio u Izvršnom komitetu Kominterne. Godine 1944. nakon oslobođenja Bugarske, vratio se u zemlju. Maja 1945, zbog nesuglasica s nekim rukovodiocima Bugarske komunističke partije, prelazi u Jugoslaviju.
Nastanjuje se u Jugoslaviji, gde je dobio i državljanstvo. Bio je poslanik Savezne narodne skupštine FNRJ, a na Šestom i Sedmom kongresu SKJ biran je za člana Centralnog komiteta Komunističke partije Jugoslavije. Bio je urednik lista Glas Bugara.
Preminuo je 27. marta 1960. u Beogradu i sahranjen je u Aleji narodnih heroja na Novom groblju.
Odlikovan je Ordenom junaka socijalističkog rada, 1959. godine i drugim stranim i jugoslovenskim odlikovanjima.
Reference
[uredi | uredi izvor]Literatura
[uredi | uredi izvor]- Jugoslovenski savremenici: Ko je ko u Jugoslaviji. „Sedma sila“, Beograd 1957. godina.
- Enciklopedija Jugoslavije (knjiga šesta). „Jugoslovenski leksikografski zavod“, Zagreb 1965. godina.