Igumanija Ekaterina (Radosavljević)
| Ekaterina (Radosavljević) | |
|---|---|
| Osnovni podaci | |
| Pomesna crkva | Srpska pravoslavna crkva |
| Eparhija | Eparhija sremska |
| Čin | igumanija |
| Titula | igumanija Manastira Beočina |
| Sedište | Manastir Beočin |
| Godine službe | od 1965. do 2019. |
| Naslednik | Varvara (Radosavljević) |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 14. januar 1934. |
| Mesto rođenja | Pričević kod Valjeva, Kraljevina Jugoslavija |
| Datum smrti | 19. novembar 2019. (85 god.) |
| Mesto smrti | Manastir Beočin, Srbija |
| Grob | Manastir Beočin |
Ekaterina Radosavljević (Pričević kod Valjeva, 14. januar 1934 — Manastir Beočin, 19. novembar 2019) bila je monahinja Srpske pravoslavne crkve i igumanija Manastira Beočin.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Igumanija Ekaterina (Radosavljević), rođena je 14. januara 1934. godine u selu Pričeviću kod Valjeva, od pobožnih blagočestivih roditelja.[1] Njene dve biološlke sestre su monahinje mati Marina i Varvara.[1]
Svoj monaški put započinje 1950. godine kada dolazi u Manastir Ćelije kod Valjeva, kao iskušenica kod tadašnje igumanije Sare (Đuketić).[2] Monaški postrig je primila 1965. godine u Manastiru Beočinu. Prilikom monašenja je dobila monaško ime Ekaterina.[3]
Zalaganjem igumanije Ekaterine u manastiru je sačuvan arhiv svetog Varnave Nastića koji je 2005. godine kanonizovan kao 78 srpski svetitelj.[3] Povelja „Kapetan Miša Anastasijević” – za duhovnost i preduzetništvo uručena joj je 2009.[4] Kulturno prosvetna zajednica Srbije dodelila joj je 1997. zlatnu značku za nesebičan, predan rad i stvaralački doprinos u širenju kulture.[4]
Igumanija Ekaterina (Radosavljević) dobila je 2010. godine oktobarsku nagradu Opštine Beočin, za širenje verske tolerancije i očuvanje kulturne baštine Manastira Beočina.[5]
Odlukom tadašnjega episkopa sremskoga gospodina Makarija (Đorđevića), postavljena je 1965. godine za igumaniju Manastira Beočina.[6] Upokojila se u Gospodu 19. novembra 2019. godine u Manastiru Beočinu, a sahranjena je 20. novembra u porti manastira. Opelo je izvršio episkop sremski gospodin Vasilije, sa više sveštenomonaha i monahinja manastira.[6]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b „Sv. Ispovednik Varnava proslavljen u manastiru Beočinu”. Žive Reči Utehe (na jeziku: srpski). 2013-11-24. Pristupljeno 2023-11-28.
- ^ „Sveti ispovednik Varnava proslavljen u manastiru Beočinu | Serbian Orthodox Church [Official web site]”. arhiva.spc.rs. Pristupljeno 2023-11-28.
- ^ a b „Vaznesenje Gospodnje u manastiru Beočin | Srpska Pravoslavna Crkva [Zvanični sajt]”. arhiva.spc.rs (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2023-11-28.
- ^ a b Nikolić, Obrad. „Novi izgled beočinskog manastira”. www.beocin.rs. Pristupljeno 2023-11-28.
- ^ „Mitropolit Amfilohije hodočastio svetinjama Fruške Gore | Srpska Pravoslavna Crkva [Zvanični sajt]”. arhiva.spc.rs (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2023-11-28.
- ^ a b „U Gospodu se upokojila mati Ekaterina (Radosavljević) – Radio Srpski Sion” (na jeziku: srpski). 2019-11-20. Pristupljeno 2023-11-28.
