Igumanija Efrosinija (Miladinović)
| Efrosinija (Miladinović) | |
|---|---|
| Osnovni podaci | |
| Pomesna crkva | Srpska pravoslavna crkva |
| Eparhija | Eparhija šumadijska |
| Čin | igumanija |
| Titula | igumanija Manastira Grnčarice |
| Sedište | Manastir Grnčarica |
| Godine službe | od 21. januara 1946. do 7. aprila 1996. |
| Naslednik | Domnika (Ignjatović) |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 24. april 1906. |
| Mesto rođenja | Bačko Gradište, Kraljevina Jugoslavija |
| Datum smrti | 7. april 1996. (89 god.) |
| Mesto smrti | Manastir Grnčarica, SRJ |
| Grob | Manastir Grnčarica |
Efrosinija Miladinović (Bačko Gradište, 24. april 1906 — Manastir Grnčarica, 7. april 1996) bila je monahinja Srpske pravoslavne crkve i starešina Manastira Grnčarice.
Biografija
[uredi | uredi izvor]Igumanija Efrosinija (Miladinović) rođena je 26. aprila 1906. godine u Bačkom Gradištu, od pobožnih roditelja oca Time i majke Jelene, detinjstvo je provela u Bačkom Gradištu, gde je stekla osnovno obrazovanje.[1] Prilikom krštenja je dobila ime Jelena.[1]
Svoj monaški put započinje 1922. godine kada dolazi u Manastir Čukojevac kao iskušenica kod tadašnje shi-igumanije Jefimije (Mićić).[2] Početkom 1932. godine po želji igumanije Jefimije prelaze u Manastir Divljane kod Bele Palanke, kod igumanije Diodore.[2] Po potrebi službe 14. aprila 1932. godine prelaze u Manastir Temsku kod Pirota.[3] Zamonašena je 3. maja 1932. godine u rasforni postrig od episkopa niškoga gospodina Dositeja (Vasića). Prilikom monašenja je dobila monaško ime Efrosinija.[3]
Naredne 1933. godine monahinja Efrosinija sa sestrama prelazi u Manastir Kovilj kod Novog Sada, gde ostaje sve do 1941. godine, kada bivaju proterane od Mađara i prelaze u Manastir Fenek na Fruškoj gori.[4] U proleće 1942. monahinja Efrosinija prelazi u Manastir Svete Petke Izvorske kod Paraćina, i tu ostaje do 1945. g.[4]
Odlukom mitropolita skopskoga gospodina Josifa (Cvijovića), 21. januara 1946. godine monahinja Efrosinija postavljena je za igumaniju Manastira Grnčarice kod Batočine. Mati Efrosinija sa sobom je povela monahinja Melaniju sa dve iskušenice.[5] Zaslugom igumanije Efrosinije sa njenom velikim trudom i podvigom sa sestrama je obnovila stari konak i sazidala dva nova. Ekonomski manastir je iz godine u godinu jačao.[5]
Upokojila se u Gospodu 7. aprila 1996. godine u Manastiru Grnčarici, sahranjena je na monaškom groblju.[6] Opelo su služili episkop šumadijski dr Sava (Vuković), episkop osječko-poljski i baranjski Lukijan (Vladulov), uz sasluženje više sveštenika, sveštenomonaha, monahinja i vernog naroda i poštovaoca igumanije Efrosinije.[6]
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Izvori
[uredi | uredi izvor]- ^ a b Administrator. „Grnčarica - Eparhija Šumadijska”. www.eparhija-sumadijska.org.rs (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2024-02-25.
- ^ a b Novine, Srbske (2020-01-24). „Manastiri za koje ne znamo da postoje, a treba ih obići jer su pravo skriveno blago naše zemlje”. Srbske Novine (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2024-02-25.
- ^ a b Dobrocinstvo (2023-06-30). „Šumadijo ...”. Dobročinstvo (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2024-02-25.
- ^ a b „GRNČARICA | Srpska enciklopedija”. enciklopedija.maticasrpska.org.rs (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2024-02-25.
- ^ a b Administrator. „SVETI NIKOLA - SLAVA MANASTIRA GRNČARICA - Eparhija Šumadijska”. www.eparhija-sumadijska.org.rs (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2024-02-25.
- ^ a b Mavrak, Mladen (2019-03-14). „Manastir Grnčarica u Prnjavoru - Batocina Info - Informativni sajt o Batočini”. Batocina Info (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2024-02-25.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]
