Kokan Popović

Kokan Popović
Kokan Popović
Mesto rođenja	Jugoslavija
Muzički rad
Aktivni period	1976—danas
Žanrovi	New wave, Art rock, experimental, rok, pop rok
Instrument	bubnjevi, gitara, vokal

Kokan (Slobodan) Popović je srpski bubnjar poznat po sviranju u bendovima Idoli i Propaganda.

Biografija[uredi | uredi izvor]

Interesovanje za muziku, prvi bendovi[uredi | uredi izvor]

Popović je rođen u Beogradu i živeo je u ulici Alekse Nenadovića koja povezuje hotel "Slavija" i "Metropol".

U ranoj mladosti imao je nekoliko kompilacija LP opatijskih festivala i svirao koristeći drvenu kutiju za cigarete kao bubanj, a nakon što je čuo album grupe The Who A Quick One, odlučio je postati bubnjar. Njegovo pravo sviranje bubnjeva započelo je nakon preseljenja u Bombaj sa ocem Dejanom (tada je bio u Jugoslovenskim stranim službama)i majkom Božicom (sestra Dubravka ostala je u Beogradu), gde je prvi put imao priliku da vežba na pravom kompletu bubnjeva. Njegov prvi nastup uživo bio je na godišnjici koledža u Bombaju.

Po povratku u Beograd, Popović se prvi put pridružio bendu Dag sa kojim je 1973. snimio singl "Voz"/"Smiljana". Nakon Daga, formirao je hard rok trio Džoker, a potom i Jesen pre nego što se pridružio bendu Slađane Milošević.

Zvuk Ulice i propaganda[uredi | uredi izvor]

Gitarista i pevač Vlada Divljan i bas gitarista Zdenko Kolar osnovali su bend Merlin. U sastavu su bili i Popović na bubnjevima, klavijaturista Dragan Mitrić, Bora Atić na saksofonu i Dragana Milković na klaviru i vokalu. Pored sopstvenih pesama, bend je često izvodio pesme Džimija Hendriksa, Bitlsa i Roling Stounsa. Njihov muzički stil bio je kombinacija melodičnog rocka, džeza, roka i hard roka. Zvuk ulice je osnovan 1975. godine i ekipu su činili Kokan Popović (bubnjar i inicijator okupljanja), Vlada Divljan (gitara i vokal), Zdenko Kolar (bas i vokal), Dragan Mitrić (klavijatura) i Bora Atić (saksofon).Bend je često nastupao u beogradskom SKC-u (Studentski Kulturni Centar), pojavio se na poslednjem BOOM festivalu u Novom Sadu i Zaječarskoj gitarijadi. Nisu imali nijednog izdanja, ali su imali snimke, snimljene u studiju Radio Beograda, koji su se povremeno emitovali.^[1]

2019. godine ponovo se okupio bend Zvuk ulice i konačno je izašao njihov prvi album Kao začaran.^[2] Početkom 1979. godine Popović je morao da služi Jugoslovensku narodnu armiju što je prouzrokovalo raspad benda. Napravio je dvogodišnju pauzu i pridružio se bendu Idoli.^[3]

1982. godine Popović (gitara, vokal) sa Mitrićem (klavijature), Brankom Isakovićem (bas, ritam gitara) i Nenadom Morgensternom (udaraljke) formiraju bend Propaganda. Bend je snimio samo jedan album, Apatija javnosti koji je delimično sadržavao materijal iz perioda Zvuk Ulice. Zvuk je bio pop rok u kombinaciji sa drugim muzičkim formama. Nakon izlaska albuma, bend se raspao.

Idoli[uredi | uredi izvor]

Popović se pridružio Idolima kao zamena za Božu Jovanovića. Bend je počeo snimati svoj prvi dugi album u studijima Radio Beograda krajem 1981. i početkom 1982. godine. Odbrana i poslednji dani iznenadili su kritičare koliko i fanove. Ime je dobio po istoimenoj knjizi Borislava Pekića na kojoj je zasnovan ceo album. To je složen konceptualni album koji se bavi antropološkim pristupom pravoslavnom hrišćanstvu. Pošto je album prodat u samo 50.000 primeraka, što je Jugoton smatrao neuspehom, bend se morao potpuno okrenuti komercijalnoj muzici.

Sledeće izdanje bio je album Čokolada na kome je bio basista Branko Isaković umesto Zdenka Kolara koji je otišao da služi Jugoslovensku narodnu armiju. Snimljen je u Londonu kod producenta Boba Peintera koji je u potpunosti promenio stil benda. Ploča je prodata u 350.000 primeraka što je u to vreme bio rekord u Jugoslaviji. Iako je bend imao uspešnu turneju, odnosi između članova benda postali su hladniji. Nakon nastupa u Ljubljani, zbog svađe, Idoli su prestali da postoje.

Poslednje izdanje Idola bio je saundtrek album za Šest dana juna koji je napisao Divljan dok su ostali članovi benda snimili svoje delove.

Karijera posle Idola[uredi | uredi izvor]

Nakon Idola Popović se pridružio bendu Mučenici i svirao sa super-sešn bendom Kod tri balona.

Početkom devedesetih preselio se u Johanezburg, Južna Afrika i formirao sopstveni bend The Traitors. U njemu su bili beogradski muzičari koji žive u Johanezburgu: Popović na ritam gitari i vokalu i Mark Benini na bubnjevima, sa muzičarima iz Južne Afrike Derikom Skihipersom (gitara) i Kalan Merčant (bas gitara). Bend izvodi težu verziju standarda za rokenrol.

2006. godine Kokan & The Traitors nastupili su u Beogradu, a Zdenko Kolar pojavio se kao gost muzičar.