Mladen Leskovac
Mladen Leskovac | |
|---|---|
| Datum rođenja | 1. januar 1904. |
| Mesto rođenja | Sivac |
| Datum smrti | 25. decembar 1990. (86 god.) |
Mladen Leskovac (Stari Sivac, 1. januar 1904 — Novi Sad, 25. decembar 1990) bio je srpski istoričar književnosti, književnik i prevodilac.[1][2][3]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Gimnaziju je pohađao u Somboru i Novom Sadu. Studirao je na Filozofokom fakultetu u Beogradu, gde je diplomirao juna 1930. na grupi za istoriju jugoslovenske književnosti.[4] [2] Kao suplent službovao je u gimnazijama u Somboru i Novom Sadu (1930-41).[5][2] U somborskoj Gimnaziji je predavao francuski, nemački i srpski jezik, kao i filozofiju, a imao je i zaduženje školskog bibliotekara.[3]
Septembra 1945. postavljen je za upravnika Biblioteke Matice srpske.[5][2] Za redovnog profesora na novosadskom novoosnovanom Filozofskom fakultetu postavljen je 1954. godine, kao i za njegovog prvog dekana. Član Upravnog odbora Matice srpske postaje 1945, a predsednik u periodu između 1969. i 1979. godine.[4] Za redovnog člana SANU primljen je 1970. godine.[5]
Leskovac je u Dramskom studiju Vojvodine, koji je počeo da radi 1947, predavao teoriju i istoriju književnosti.[4]
Mladen Leskovac učestvovao je i u radu drugih institucija poput Sterijinog pozorja, Srpske književne zadruge, Društva književnika Vojvodine itd.[3] Sterijino poѕorje ga je 1982. odlikovalo zlatnom značkom, poveljom i plaketom.[4] Godine 1953. pokrenuo je Zbornik Matice srpske za književnost i jezik, koji je uređivao gotovo četvrt veka.[4][3]
Poeziju je objavljivao dvadesetih i tridesetih godina u Letopisu, listu Misao, Raška, SKG i dr. Svoje pesme i prepeve sabrao je u knjizi Pesme i prepevi, MS, 1991. godine. Od njegovih značajnih dela izdvajaju se: „Članci i eseji”, „Antologija starije srpske poezije”, „Iz srpske književnosti”, „Jovan Jovanović Zmaj”, „O Lazi Kostiću” i druga.
Poznati su i njegovi prevodi Stendala („Opatica iz Kastra”), Molijera („Don Žuan”) i Žida („Pastoralna simfonija”).[2] Leskovac je umro 1990. godine u Novom Sadu.[6][7]
Mladen Leskovac preminuo je u 25. decembra 1990. godine u Novom Sadu, nekoliko dana pred svoj 87. rođendan.[3]
Nagrada „Mladen Leskovac”[uredi | uredi izvor]
Postoji i Nagrada „Mladen Leskovac”, koja se dodeljuje za celokupno delo iz oblasti istorije književnosti. Nagrada se dodeljuje svake tri godine, od strane Matice srpske. Nagrada je ustanovljena 1992. godine. [8]
Nagrade i priznanja[uredi | uredi izvor]
- Nagrada vlade NR Srbije (1949) [3]
- Nagrada Saveza književnika Jugoslavije (1954)[3]
- Oktobarska nagrada Novog Sada (1961)[2]
- Sedmojulska nagrada Srbije (1976)[3]
- Nagrada Vukove zadužbine (1990)[3]
- Ordena rada sa crvenom zastavom (1965)[1]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b „MLADEN LESKOVAC”. sanu.ac.rs. Pristupljeno 2. 2. 2022.
- ^ a b v g d đ „Leskovac Mladen”. DRUŠTVO KNjIŽEVNIKA VOJVODINE. Pristupljeno 5. 2. 2024.
- ^ a b v g d đ e ž z „MLADEN LESKOVAC – SIVČANIN, SOMBORSKI ĐAK I GOSPODSTVENI ERUDITA”. Ravnoplov. Pristupljeno 5. 2. 2024.
- ^ a b v g d „LESKOVAC Mladen”. snp.org.rs. Pristupljeno 2. 2. 2022.
- ^ a b v Milisavac, Živan, ur. (1984). Jugoslovenski književni leksikon (2. izd.). Novi Sad: Matica srpska. str. 425.
- ^ „Leskovac Mladen”. Društvo književnika Vojvodine. Pristupljeno 24. 6. 2019.
- ^ „LESKOVAC Mladen | Enciklopedija Srpskog narodnog pozorišta” (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2023-02-01.
- ^ „Nagrada Mladen Leskovac”. maticasrpska.org.rs. Pristupljeno 2. 2. 2022.
