Pređi na sadržaj

Nacionalni park Zlatna kapija

Koordinate: 28° 30′ 22″ N 28° 37′ 0″ E / 28.50611° S; 28.61667° I / 28.50611; 28.61667
S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Nacionalni park Zlatna kapija
IUCN kategorija II (nacionalni park)
'
Mapa sa lokacijom zaštićene oblasti Nacionalni park Zlatna kapija
Mapa sa lokacijom zaštićene oblasti Nacionalni park Zlatna kapija
MjestoFri Stejt  Južnoafrička Republika
Najbliži gradBethelehem
Koordinate28° 30′ 22″ N 28° 37′ 0″ E / 28.50611° S; 28.61667° I / 28.50611; 28.61667
Površina340 km²
Osnovano1963. godine
Upravljačko tijeloOdsek za nacionalne parkove Južnoafričke Republike

Nacionalni park Zlatna kapija jedan je od nacionalnih parkova Južnoafričke Republike, stacioniran u Fri Stejt regionu, blizu granice sa Lesotom. Pokriva površinu od 340 km².[1] Dobio je ime i najpoznatiji je po tome što su njegove pećinske stene zlatne, oker i narandžaste boje, posebno stena Brendveg.[2] especially the Brandwag rock.[3] Još jedna karakteristika ovog područja su brojne pećine u kojima su sačuvani praistoriijski crteži.[4] Divlji svet u parku uključuje zebre, mungose, eland antilope i preko 100 popisanih vrsta ptica. Jedini je nacionalni park u regionu Fri Stejt i poznatiji je po lepoti pejzaža nego po životinjskim vrstama.[5] U parku su rađeni brojni paleontološki nalazi, a pronađena su jaja i skeleti dinosaurusa.

Geografija i klima

[uredi | uredi izvor]

Zlatna kapija odnosi se na litice koja se nalaze sa obe strane doline na brani nacionalnog parka. Godine 1875. farmer J. N. R van Renen i njegova supruga zastali su na ovo područje dok su putovali do obližnje farme. Renen je ovaj predeo nazvao Zlatna kapija zbog sunčevih zraka koji boje pećina i stene područja u zlatnu boju.[6] Godine 1963. osnovan je Nacionalni park Zlatna kapija, a njegova površina tada je bila 47,92 km². Park je osnovan da bi se u njemu prvensveno sačuvala stenska područja. Godine 1981. veći prostor ušao je u sastav parka, pa je tako njegova površina tada bila 62,41 km², a 1998. godine proširen je na 116,33 km².[6] Godine 2007. u površinu Nacionalnog parka Zlatna kapija uvršćen je i Nacionalni park Kvakva, pa je njegova površina od tada 340 km².[7][1][8]
Park se nalazi 320 km od Johanezburga, u blizini sela Klarens i Kestel, a u njegovoj okolini protiče reka Mali Kaledon.[4] Park je staciniran u podnožju planine Maluti, reka Kaledon formira njegovu južno granicu, kao i granicu između regiona Fri Stejt i Lesota. Najvši vrh u parku je Ribokop, koji se nalazi na 2899 m nadmorske visine.[6] U jugoistočnoj Africi gde se nalazi park, klima je tropska i vreme je izutetno toplo naročito od juna do avgusta. U periodu od oktobra do aprila park pogađaju kiše, a ponekad i grad, dok zimi ima malo snežnih padavina, uglavnom u višim predelima. Prosečne godišnje padavine u parku iznose 800 mm.[9][6]

Vegetacija

[uredi | uredi izvor]

Park je područje bogatih planinskih travnatih predela.[4] Na njegovom prostoru popisano je više od 60 vrsta trava, lukovica i drugih biljnih vrsta. U parku su prisutne afroplaninske šume i austroafro travnjaci, kojih ima izuzetno malo u Južnoafričkoj Republici. Leucosidea i ostale zimzelene vrste su najrasprostranjenije u parku, dok su topola i vrba nenativne vrste u parku, a postoji i veliki broj akacija. Na prostoru parka popisano je 117 vrsta tvrdokrilaca.[6]

Divlji svet

[uredi | uredi izvor]

U parku su popisani slonovi, lavovi, crni nosorozi, leopardi, afrički bivo , mungosi, kao i vrsta gmizavca Cordylus giganteus. U parku je popisano i dvanaest vrsta slepih miševa, 10 vrsta mesojeda i 10 vrsta antilopa.[10] Vrste antilopa Redunca fulvorufula i Pelea capreolus uobičajene su i često viđenje u parku.

Preko 210 vrsta ptica popisano je u parku, uključujući bradana i ugroženog kapskog strvinara.[11]
Sedam vrsta zmija zabeleženo je u parku, uključujući vrste kao što su Bitis arietans, Bitis atropos i Hemachatus haemachatus.[6]

Geologija i paleontologija

[uredi | uredi izvor]

Geologija park apruža veoma vizuelne primere geoloke istorije Južnoafričke Republike. Formacija peščara u parku činje gornji deo Karu supergrup stratigrafije. Ove formacije su deponirane pred traj trijasa.[4] U to vreme, klima na prostoru današnjeg parka postajala je sve toplija, sve dok se nisu stvorile pustinje, što je rezultiralo pojavom dina i peščanih predela sa retkim predelima oaza. Nestajanje peščara okonlano je kada je lava prešla duž pustinje, pre oko 190 miliona godina.[6][6] Na prostoru parka pronađeni su fosilni ostaci i embrion dinosaurusa, 1978. godine.[12] Jaja datiraju iz trijas perioda (od pre oko 245 do oko 202 miliona godina), a pronađeni su i fosilni ostaci dinosaurusa Massospondylus.[6]

Galerija

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ a b Jacana Media (2007). Exploring our Provinces: Free State. Jacana Media. ISBN 978-1-77009-273-0. 
  2. ^ Merriam-Webster (1. 1. 1998). Merriam-Webster's Geographical Dictionary. Merriam-Webster. ISBN 978-0-87779-546-9. 
  3. ^ South African National Parks. „Golden Gate Highlands National Park”. Pristupljeno 13. 8. 2006. 
  4. ^ a b v g Geological Heritage Tours (13. 8. 2006). „Golden Gate Highlands National Park”. Arhivirano iz originala 27. 9. 2007. g. Pristupljeno 23. 6. 2009. 
  5. ^ Savannah-Africa. „Free State”. Arhivirano iz originala 30. 9. 2007. g. Pristupljeno 23. 6. 2009. 
  6. ^ a b v g d đ e ž z Footprint. „Rhebok Hiking Trail” (PDF). Arhivirano iz originala (PDF) 28. 09. 2007. g. Pristupljeno 13. 8. 2006. 
  7. ^ South African Government Information. „QwaQwa National Park Incorporated With The Golden Gate Highlands National Park”. Arhivirano iz originala 30. 9. 2007. g. Pristupljeno 13. 8. 2006. 
  8. ^ South African National Parks. „Annual Report 2006/07” (PDF). Pristupljeno 22. 10. 2007. 
  9. ^ Lonely Planet Publications (1. 11. 2004). Lonely Planet South Africa, Lesotho and Swaziland. ISBN 978-1-74104-162-0. 
  10. ^ List of Mammals present in Golden Gate
  11. ^ [1] Arhivirano na sajtu Wayback Machine (26. februar 2014),downloaded 17 July 2012.
  12. ^ Knight, Will (28. 7. 2005). „Early dinosaurs crawled before they ran”. New Scientist. Pristupljeno 23. 6. 2009. 

Literatura

[uredi | uredi izvor]

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]