Pređi na sadržaj

Nemački hip-hop

S Vikipedije, slobodne enciklopedije

Nemački hip hop (kolokvijalno dojčrep) odnosi se primarno na hip hop muziku nastalu u Nemačkoj, ali i onu nemačkih muzičara ili na nemačkom jeziku uopšteno. Elementi američke hip hop kulture, poput umetnosti grafita i brejkdensa, raširili su se u zapadnu Evropu početkom 1980-ih.

Istorija[uredi | uredi izvor]

Lokalizovano poreklo[uredi | uredi izvor]

Prema Ditmaru Elflajnu i njegovom periodičnom časopisu „Od Krauta sa stavovima do Turaka sa stavovima: Neki aspekti istorije hip hopa u Nemačkoj”, hip hop je u Nemačkoj nastao širenjem iz zapadnih delova Nemačke. „Glavni regionalni hip hop centri bili su Štutgart, Brunsvik, Dortmund, Hamburg, Hajdelberg, Kil, Keln i zapadni Berlin.”[1] Elfrin se slaže sa njegovom prethodnom tvrdnjom da je hip hop počeo u brejkdens formi, sugerišući da su se ovi centri fokusirali na plesni izražaj. Međutim, ovaj period hip hopa pre zvučnog sistema na kraju je prestao.[1] Početak hip hopa u Nemačkoj dogodio se u zapadnom Berlinu. Prema Edvardu Larkiju i njegovom časopisu „Rep i hip hop muzika” (knjiga Silije Eplgejt pod naslovom Muzika i nemački nacionalni identitet), film Wild Style kao i Beat Street u produkciji Harija Belafontea doneli su američki hip hop u Zapadnu Nemačku.[2] Zapadni Berlin je bio početna lokacija gde je postojao i odakle je krenuo da se širi hip hop u Nemačkoj.

U nedavnoj studiji koju je Džon Klark izveo na temu stilova supkulture, on je skovao termin „rekontekstualizacija” koji se posebno odnosi na proces u kojem se kulturni proizvodi pozajmljuju ili premeštaju iz jednog kontekstualnog obora u drugi. U kontekstu nemačkog hip hopa, kulturni objekti koji čine američki hip hop su „rekontekstualizovani” iz američkog urbanog okruženja u slične multietničke zajednice imigranata u Nemačkoj. Dalje, on objašnjava da ovi kulturni transferi retko nameću tačnu replikaciju. Umesto toga, kulturna razmena podrazumeva kulturnu prilagodbu ili ono što neki sociolozi nazivaju „lokalizacijom”. Ovaj proces je bio okidač intrigantnih kulturnih transformacija u slučaju prethodno pomenutih gradova regionalnih centara hip hopa, posebno među omladinskim imigrantima.[1]

Rani koreni[uredi | uredi izvor]

Iako je izraz gastarbajter možda zastareo ili politički nekorektan, uticaj imigrantske zajednice u Nemačkoj je na više načina trajao. Jedno od takvih područja uticaja bilo je u razvoju nemačke hip hop scene. Kulturne muzičke tradicije iz Turske, severne Afrike, Maroka i drugih zemalja kombinovane su sa uticajem Mreže Američke snage da se imigrantima da širok izbor muzike za rad, a AFN je stvorio muzički dijalog u mnogim žanrovima. Već 1945. nemački muzičari, poput džez legende Gunter Hampel, za nadahnuće su upotrebljavali američku muziku prenesenu preko AFN-a: „Na radiju AFN (American Forces Network) čuo sam Luja Armstronga. Nisam razumeo ni reč koju on peva, ali Luj mi priča. Dopirao je ravno do mene, željnog da upijem novi svet.”[3] Baš kao što je Hampel pronašao glas u Armstrongovom džezu, i imigranti u Nemačkoj pronašli su glas u hip hopu. Slušajući zavete umetnika poput Afrike Bambate i Kej-Ar-Es Vana na radiju i komunicirajući sa afroameričkim vojnicima koji su bili stacionirani u američkim bazama u Nemačkoj, mladi imigranti su počeli da prave „spoznaju da je, kao i kod Afroamerikanaca, i kod njih ’poseban način življenja [etniciteta]’ koji je zahtevao svoj lokalizovani i partikularizovani način izražavanja”.[4] Kada su u kasnijem delu veka napajani videima koji su promovisali hip hop modu, ples i grafite, ovaj partikularni način izražavanja koalirao se i postao hip hop scena poznata danas u Nemačkoj.

Nemački hip hop se takođe može pripisati uticaju filmova koji su nastali u ovom vremenskom periodu. Najznačajnija su dva pomenuta filma u koja su izašla tokom 1980-ih (Wild Style i Beat Street). Ova dva filma bave se dvema sukobljenim stranama Nemačke: zapadna je kapitalistička, a istočna komunistička. Nemački hip hop mnogo puta paralelno poredi crnačku kulturu i američki tip hip hopa. To je zato što su ljudi u to vreme živeli u Nemačkoj na način sličan životu u „getu” prikazanom u filmu Beat Street i generalno u Americi. Poput filma Lice sa ožiljkom u SAD, Beat Street je predstavio Nemcima ekranizovanu realnost o kojoj su lako mogli da repuju jer je imala veze sa njihovom svakodnevnicom.[5]

1980—1990[uredi | uredi izvor]

1990—1995[uredi | uredi izvor]

1995—2000[uredi | uredi izvor]

Ovo je vreme kada se mnogo imigranata doselilo u Nemačku[1] i svi su došli sa sopstvenom kulturom koja je bila kontrastna nemačkoj.

Karakan se pojavio na nemačkoj hip hop sceni. Godine 1991. Alper Aga i Kabus Kerim osnovali su grupu u Nirnbergu u Nemačkoj. Ove godine izdali su prvu rep pesmu na turskom jeziku, pod nazivom Bir yabancının hayatı (Život stranca). Dve godine kasnije izdali su klasične numere poput Cehenneme hoşgeldin (Dobrodošli u pakao) i kontroverzni singl Defol dazlak (objavljen kao maksi). Big Porno Ahmet pridružio se grupi kao producent/bitmejker. Ubrzo, uspeh Karakana proširio se i izvan granica Nemačke i grupa je počela da se sve više prepoznaje na evropskoj hip hop sceni. Upoznali su Džina-ija Sebekea (Da Krajm Pos) i Erdži-E-a. Zajedno su osnovali legendarnu grupu CARTEL i izdali kompilacijski album 1995. Godine 1997. Karakan je konačno objavio svoj prvi zvanični album (Al Sana Karakan) i snimio dva spota, što je označilo značajnu prekretnicu turskog hip hopa.[6]

Višejezična i multinacionalna grupa T.C.A Microphone Mafia primer je „orijentalnog hip hopa u nemačkoj dijaspori”. Oni kombinuju špansku, italijansku, tursku i nemačku rep muziku uz muziku uživo i isečke tradicionalne muzike iz svih pomenutih zemalja.

2000—danas[uredi | uredi izvor]

Danas je nemačka hip hop scena odraz mnogih dimenzija koje je Nemačka predstavila u objedinjenoj slici Evrope. Sve, od starog „migrantskog hip hopa”, poznatog pod nazivom hip hop iz velike turske imigrantske populacije,[1] do grupa koje se bave humorom, oslikava portret živopisne i raznolike hip hop zajednice u Nemačkoj.

Uprkos uobičajenim predodžbama o oponašanju američkog hip hop stila iz stare škole, kao i pokušaju nove škole da se obračuna sa kriminalom i nasiljem, neki „old-skuleri”[7] smatraju da je nova škola u stvari zaboravila na svoje korene. Pristalice stare škole i ne slažu se sa prirodom nedavne transformacije u nemačkom hip hopu. Stručnjaci tvrde da je nemačka hip hop scena stare škole bila „[...] muzički i vokalno orijentisana na američke uzore. Rime su napisane na engleskom; elementi fanka i soula dominirali su muzičkim strukturama.”.[1] Međutim, sami old-skuleri tvrde da su „amerikanizovani” nemački rap umetnici iz nove škole,[7] pa im nedostaje autentičnost borbe geta u Zapadnoj Nemačkoj. Nemačka stara škola priznala je da postoje mnoge razlike između situacije u Sjedinjenim Državama i situacije u Nemačkoj i imala je za cilj da izrazi koncept „realnosti”, što znači „biti istinski za sebe”.[7] Za razliku od američkog hip hopa koji izjednačava „realnost” sa „uličnom verodostojnošću”,[7] mnogi repovi koji su izašli iz staroškolskog nemačkog hip hopa „bave se ovim problemom i odbacuju neosnovanu imitaciju američkog hip hopa kao klišeje i kao izdaju koncepta realnosti”.[7] Štaviše, za staru školu nemačkog hip hopa moglo se smatrati da predstavlja „kritiku Bele Amerike”[7] zbog svog modelovanja prema američkom hip hopu; međutim, old-skuleri osporavaju da se hip hop u Nemačkoj odnosio na opresiju ljudi u Nemačkoj. Jedan umetnik stare škole, Di-džej katfaster, prigovorio je: „Većina ljudi je zaboravila da hip hop funkcioniše kao verbalno delo protiv nasilja i opresije te na kraju protiv geta, koji je postao metafora za očajno stanje našeg sveta.”[7] Suprotno pokušajima hip hopa nove škole da pređe u mejnstrim popularnu kulturu, stara škola je „zamišljala i propagirala hip hop kao andergraund zajednicu koja je trebalo da se drži podalje i stvori otpor mejnstrim kulturi da ne bi došlo do kooptacije”.[7]

Nemački reperi koji su bili na 1. poziciji nemačkih čartova singlova 21. veka[uredi | uredi izvor]

Muškarci (poreklo / pozadina migracije):

Žene (poreklo / pozadina migracije):

Uticaj medija[uredi | uredi izvor]

Ditmar Elflajn u svom članku „Od Krauta sa stavovima do Turaka sa stavovima: Neki aspekti istorije hip hopa u Nemačkoj” piše da su hip hop u Nemačku doneli mediji. On navodi da su „prve informacije o dolasku hip hopa u Nemačku komunicirane prvenstveno kroz filmove”. Mediji su prikazivali hip hop ne samo kao rep muziku već i kao deo „živopisne ulične kulture”. On zatim zaključuje u toj tački da i mediji pomažu da se žanr komercijalno iskoristi.[1]

Boris Hajmberger se slaže sa Elflajnom i piše u svom članku „Hip hop u Nemačkoj” da ova muzika u Nemačkoj ima sličan početak kao i u SAD. On ukazuje da na hip hop „snažno utiče prekomorska muzika i filmovi”. Uprkos tome, Hajmberger je zaključio da je hip hop preživeo u andergraundu.[8]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ a b v g d đ e Elflein, Dietmar (1998). „From Krauts with attitudes to Turks with attitudes: Some aspects of hip-hop history in Germany”. Popular Music. 17 (3): 255—265. ISSN 1474-0095. JSTOR 852956. S2CID 143592704. doi:10.1017/S0261143000008539. 
  2. ^ Applegate, Celia; Potter, Pamela (avgust 2002). Music and German National Identity. University of Chicago Press. str. 244. ISBN 9780226021317. 
  3. ^ A Fireside Chat with Gunter Hampel, USA Jazz Weekly, August 2, 2000.
  4. ^ Bennett, Andy. "Hip-Hop am Main, Rappin' on the Tyne: Hip-hop Culture as a Local Construct in Two European Cities." In That's the Joint!: The Hip-hop Studies Reader, p. 181-2. New York; London: Routledge, 2004.
  5. ^ Hip-Hop In Germany : from The Bomb Hip-Hop Magazine #46 (April/May 1996) by Boris Heimberger
  6. ^ „Karakan, myspace.com”. Arhivirano iz originala 14. 07. 2012. g. Pristupljeno 14. 07. 2012. 
  7. ^ a b v g d đ e ž Von Dirke, S. (2000). “Hip Hop Made in Germany: From Old School to the Kanaksta Movement.” German Pop Culture.
  8. ^ Heimberger, Boris. "Hip Hop in Germany." In The bomb Hip Hop Magazine. April 1996

Literatura[uredi | uredi izvor]

  • Sascha Verlan: Arbeitstexte für den Unterricht, Stuttgart: Reclam, 2000 (2003)
  • Sascha Verlan, Hannes Loh: 20 Jahre HipHop in Deutschland, Hannibal Verlag, 2000
  • Hannes Loh, Murat Güngör: Fear of a Kanak Planet, Hannibal Verlag, 2002
  • David Toop: Rap Attack, Hannibal Verlag, 2000

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Nemački hip-hop na Vikimedijinoj ostavi.
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Немачки_хип-хоп&oldid=27816311”