Olivera Radojković Čolović
Olivera Radojković Čolović | |
|---|---|
 Olivera Radojković Čolović u svom stanu u Beogradu 2005. godine | |
| Datum rođenja | 24. maj 1929. |
| Mesto rođenja | Kraljevo, Kraljevina Jugoslavija |
| Datum smrti | 23. novembar 2010. (81 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Republika Srbija |
| Zanimanje | Lekar |
Dr Olivera Radojković Čolović (Kraljevo, 21. maj 1929 – Beograd, 23. novembar 2010) jedna od najpriznatijih stručnjaka jugoslovenske anesteziologije i reanimacije i najveći darodavac Narodnom muzeju i gradu Kraljevo.[1]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođena je u Drakčićima kod Kraljeva 21. maja 1929. godine kao kći Žarka Čolovića, uglednog ugostitelja i nosioca Albanske spomenice, i majke Milosije (devojačko Nešović). Osnovnu školu i Gimnaziju je pohađala u Kraljevu. Po očevoj želji je još od najranijeg detinjstva učila i francuski jezik. Školske 1942/43. godine položila je maturski ispit u kraljevačkoj gimnaziji. Tokom rata Olivera je upoznala Milana Radojkovića, tadašnjeg opštinskog pisara, po obrazovanju elektroinženjera. Radojković je bio poreklom iz Smedereva, ali je morao zajedno sa bratom da napusti taj grad odlukom Dimitrija Ljotića, jer se njegov brat priklonio komunistima. Olivera i Milan su se venčali oktobra 1945. godine i preselili su se u Beograd. Olivera upisuje studije na Medicinskom fakultetu u Beogradu, koje je završila 1954. godine. Specijalizaciju anesteziologije i reanimacije započinje 1957. godine. U sklopu postdiplomskih studija nastavlja usavršavanje dve godine u Kopenhagenu. Magistrirala je 1973. godine u Kopenhagenu i Beogradu, a titulu primarijusa dobija 1975. godine. Dalja specijalizacija odvijala se u bolnicama u Parizu, Londonu i Beogradu. Doktorsku disertaciju, odbranjenu 1980. godine u Beogradu, posvećuje svom suprugu. Objavila je 78 radova i učestvovala na 40 kongresa u zemlji i inostranstvu i stekla zvanje višeg naučnog saradnika.
U periodu od 1962. do 1964. godine radila je u Tunisu, gde je pomagala u školovanju tamošnjih anesteziologa. Osnovala je Odeljenje za anesteziju i reanimaciju u Železničkoj bolnici u Beogradu 1964. godine. Radila je u bolnici „Dr Dragiša Mišović", bila šef Službe anestezije i reanimacije u bolnici „Bežanijska kosa", tri godine je radila u Holandiji, a zatim u Službi neuroradiologije na Neurološkoj klinici u Beogradu. Tu je radila do penzionisanja, a potom je nastavila rad kao lekar u privatnoj bolnici. Kada je 1968. godine osnovano Društvo anesteziologa Jugoslavije, izabrana je za prvog predsednika. Organizovala je prvu i drugu Anesteziološku nedelju u Jugoslaviji, kao i Prvi kongres anesteziologa Jugoslavije sa međunarodnim učešćem 1969. godine. Preminula je 23. novembra 2010. godine u Beogradu. Uvrštena je među najznačajnija imena srpskih lekara u Biografskom leksikonu Poznati srpski lekari u svetu, izdatom u Beogradu i Torontu 2005. godine.[1][2][3]
Legat[uredi | uredi izvor]
Uporedo sa bogatom karijerom lekara, odvija se životni put kolekcionara i velikog humaniste. Olivera je počela da prikuplja umetničku zbirku još tokom studija medicine. Važno ulogu u prikupljanju zbirke su imala i prijateljstva koja je Olivera sklapala sa brojnim umetnicima. Prve donacije Muzeju su bile zbirka srpskih ikona iz 19. veka i Spomen-zbirka Mirka Počuče tokom osamdesetih godina. Zbirka ikona obuhvata 24 ikone, uglavnom iz područja severno od Save i Dunava, a Spomen-zbirka Mirka Počuče obuhvata portrete i autoportrete umetnika.
Olivera Radojković Čolović je 2006. godine svojim testamentom zaveštala porodičnu kuću, sva umetnička dela i pokretnu imovinu koja se nalazila u kući Čolovića u Kraljevu i u stanu u Beogradu. Prvi deo Zbirke umetničkih dela Narodni muzej Kraljevo je prikazao na izložbi u Galeriji muzeja 2005. godine, a ostatak zbirke je Muzeju pripao nakon Oliverine smrti 2010. godine. Zgrada Legata je otvorena za javnost nakon rekonstrukcije 2016. godine. Pored same kuće, Legat čini 530 predmeta podeljenih u tri zbirke:
- Umetnička zbirka (138 umetničkih dela: Zbirka srpskih ikona iz 19. veka, Spomen-zbirka Mirka Počuče i Zbirka umetničkih dela)
- Zbirka pokućstva i nameštaja (324 predmeta pokućstva i 35 komada nameštaja)
Priznanja[uredi | uredi izvor]
- Diploma lekarskih društava Jugoslavije (1966)
- Prvi predsednik Društva anesteziologije Jugoslavije (1968)
- Zahvalnica Srpskog lekarskog društva (1978)
- Medalja ''Др Иван Бетина'' (1979)
- Povelja Srpskog lekarskog društva (1979)
- Diploma zaslužnog građanina SO Kraljevo (2007)[1]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v Novčić, Suzana; Cvetanoska, Violeta; Savić, Mirjana (2019). Legat Olivere Radojković Čolović. Kraljevo: Narodni muzej Kraljevo. str. 7—11. ISBN 978-86-85179-99-0.
- ^ Legat Olivere Radojković Čolaković. Kraljevo: Narodni muzej Kraljevo. 2005. str. 3—4. ISBN 86-85179-04-1.
- ^ Novčić, Suzana (2012). „Kako se gradi baština”. Darivanje i zadužbinarstvo. Kraljevo: 84—88.
- ^ Novčić, Suzana; Cvetanoska, Violeta; Savić, Mirjana (2019). Legat Olivere Radojković Čolović. Kraljevo: Narodni muzej Kraljevo. str. 5—6. ISBN 978-86-85179-99-0.
- ^ Drašković, Dragan (2012). „Darivanje i zadužbinarstvo u kraljevačkom kraju”. Darivanje i zadužbinarstvo. Kraljevo: 72—73.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Novčić, Suzana; Cvetanoska, Violeta; Savić, Mirjana (2019). Legat Olivere Radojković Čolović. Kraljevo: Narodni muzej Kraljevo. ISBN 978-86-85179-99-0.
