Opština Detelinara
Opština Detelinara je bivša gradska opština Novog Sada. Postojala je od 1980. do 1989. godine.
Položaj opštine[uredi | uredi izvor]
Opština se nalazila u severozapadnom delu današnjeg opštinskog područja grada Novog Sada, između gradske opštine Podunavlje (na jugozapadu), gradske opštine Liman (na jugu), gradske opštine Stari Grad (na jugoistoku), gradske opštine Slavija (na istoku), opštine Vrbas (na severu) i opštine Bački Petrovac (na zapadu).
Naselja[uredi | uredi izvor]
Opština je obuhvatala četiri naseljena mesta:
- Novi Sad (severozapadni deo)
- Rumenka
- Kisač
- Stepanovićevo
U delu Novog Sada koji se nalazio u sastavu opštine bile su sledeće gradske četvrti:
- Detelinara (sedište opštine)
- Avijatičarsko Naselje
- Sajmište
- Banatić
- Industrijska zona jug (Radna zona sever 2)
- Industrijska zona sever (Radna zona sever 1)
- Rimski Šančevi
Etnički sastav[uredi | uredi izvor]
Prema popisu iz 1981. godine, u opštini Detelinara je živelo 47.760 stanovnika, od čega: [1]
- Srba = 26.323
- Jugoslovena = 5.615
- Mađara = 5.079
- Hrvata = 1.617
Srpsko stanovništvo je preovlađivalo u tri naseljena mesta opštine (Novom Sadu, Rumenci, Stepanovićevu), dok je u Kisaču preovlađivalo slovačko stanovništvo.
Istorijat[uredi | uredi izvor]
Gradska zajednica Novog Sada sa sedam opština (Stari grad, Podunavlje, Liman, Slavija, Petrovaradin, Detelinara, Sremski Karlovci) osnovana je Zakonom o izmenama i dopunama Zakona o utvrđivanju teritorija opština, koji je skupština SAP Vojvodine donela 1. jula 1980. godine.
Osnivanje više opština trebalo je da omogući građanima da lakše i neposrednije ostvaruju svoja prava, da se efikasnije upravlja područjem i obezbeđuje sigurniji razvoj, u privrednom, saobraćajnom, zdravstveno-socijalnom i posebno komunalnom pogledu, kao i da se unapređuje društveni, prosvetno-kulturni i sportski život.
Opštine su imale svoje birane skupštine i izvršna veća, a takođe i sekretarijate za privredu, saobraćaj, komunalne delatnosti, prosvetu, kulturu, zdravstvo, itd. Opština Detelinara je, kao i druge opštine u Gradskoj zajednici, funkcionisala do 31. decembra 1989, kada je novim zakonom ta administrativno-teritorijalna podela ukinuta, a od zasebnih gradskih opština formirana je jedinstvena opština Novi Sad.
Privreda[uredi | uredi izvor]
U sastavu opštine nalazile su se tri gradske industrijske zone (Industrijska zona jug, Industrijska zona sever i Rimski Šančevi), u okviru kojih su postojala značajna preduzeća, kao što su „Novkabel“, „Novosadska mlekara“, "27. mart“, „Autokaroserija“, „Albus“, „Neoplanta“, „HINS“, itd. Na području opštine bio je lociran i Novosadski sajam.
Obrazovanje i zdravstvo[uredi | uredi izvor]
Pored nekoliko osnovnih škola, u sastavu opštine su delovale i tri srednje škole: mašinska, tehnička i škola za dizajn. Na teritoriji opštine su postojale i značajne zdravstvene ustanove, uključujući Pokrajinsku bolnicu, Dečju bolnicu i porodilište.
Sport[uredi | uredi izvor]
Na teritoriji opštine delovao je fudbalski klub Novi Sad, a u sastavu opštine je postojao i sportski centar „Sajmište“.
Saobraćaj[uredi | uredi izvor]
U okviru opštine nalazile su se gradska železnička i autobuska stanica.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Dr Dušan Popov, Opština, Enciklopedija Novog Sada, knjiga 18, Novi Sad, 2001.
- Bogdan T. Stanojev, Podunavlje, Enciklopedija Novog Sada, knjiga 20, Novi Sad, 2002.
- Generalni urbanistički plan Novog Sada do 2005. godine, Skupština Grada Novog Sada, Novi Sad, maj 1985.