Robert Lansing

Robert Lansing
Lični podaci
Ime pri rođenju	Robert Lansing
Datum rođenja	(1864-10-17)17. oktobar 1864.
Mesto rođenja	Votertaun, Njujork, SAD
Datum smrti	30. oktobar 1928.(1928-10-30) (64 god.)
Mesto smrti	Njujork, Njujork, SAD
Univerzitet	Amherst koledž
Profesija	Advokat, političar
Porodica
Supružnik	Elenor Foster Lansing (1890 - 1928)
Politička karijera
Politička stranka	Demokratska stranka
Mandati 42. Državni sekretar Sjedinjenih Američkih Država 24. jun 1864. — 13. februar 1920. Predsednik Vudro Vilson Prethodnik Vilijam Dženings Brajan Naslednik Bejnbridž Kolbi

Robert Lansing (engl. Robert Lansing; Votertaun, 17. oktobar 1864 — Njujork, 30. oktobar 1928) bio je američki advokat i političar koji je početkom Prvog svetskog rata radio kao pravni savetnik u ministarstvu spoljnih poslova SAD, a potom i kao državni sekretar u administraciji Vudra Vilsona od 1915. do 1920. godine. Pre ulaska SAD u rat, Lansing se zalagao u korist principa slobode otvorenog mora i prava neutralnih naroda. Kasnije je podržao učešće SAD u Prvom svetskom ratu, učestvovao u postizanju sporazuma Lansing-Iši sa Japanom 1917, i bio je član Američke komisije za pregovore o miru u Parizu 1919. godine.

Karijera

Lansing je rođen u Votertaunu 17. oktobra 1864. kao sin Džona Lansinga (1832-1907) i Marije Lej Lansing. Diplomirao je prava na Amherst koledžu, a u advokatsku komoru je primljen 1889.

Od tada pa do 1907. radio je u Lansing i Lansing advokatskoj firmi u Votertaunu. Kao stručnjak za međunarodna prava, radio je kao pomoćnik saveta za nesporazum oko Beringovog mora od 1892. do 1893, kao zastupnik komisije SAD za Beringovo more od 1896 do 1897, kao vladin advokat pre spora oko Aljaske granice 1903, kao zastupnik Severno-atlantskog ribolova za arbitražu u Hagu od 1909 do 1910, i kao agent SAD u Američkoj i Britanskoj arbitraži od 1912 do 1914. godine. Vudro Vilson je 1914. postavio Lansinga za savetnika državnog sekretara.

Prvi svetski rat

Potapanjem broda RMS Luzitanija 7. maja 1915. od strane nemačke podmornice U-20, Lansing je podržao Vudroa Vilsona u slanju tri pisma protesta nemačkoj vladi. Vilijam Dženings Brajan je podneo ostavku kao državni sekretar nakon Vilsonovog drugog pisma protesta, koje je Brajan okarakterisao kao suviše neprijateljski. Lansing je zamenio Brajana, a u svojim memoarima je rekao da je nakon tragedije Luzitanija uvek imao „ubeđenje da smo konačno postali saveznici sa Britanijom“.

Lansing je 1916. zaposlio nekoliko ljudi koji su postali prvi agenti državnog sekretarijata u novom Centralnom obaveštajnom birou. Ovi agenti su prvobitno služili za posmatranje aktivnosti Nemačke u Americi. Mala grupa agenata koje je zaposlio Lansing kasnije će postati Diplomatska bezbednosna služba.

Povodom pobede srpske vojske u Kolubarskoj bici nad Austrougarskom, Robert Lansing je izjavio:

„ Kada se bude pisala istorija ovoga rata, najslavniji deo te istorije nosiće naziv: Srbija. Srpska vojska učinila je čudo od junaštva, a srpski narod pretrpeo nečuvene muke. Takvo požrtvovanje i istrajnost ne mogu proći nezapaženo - oni se moraju priznati i nagraditi. ”