Sofija A. Lješević
Sofija A. Lješević | |
|---|---|
| Datum rođenja | 30. septembar 1882. |
| Mesto rođenja | Samaila kod Kraljeva, Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 7. april 1970. (87 god.) |
| Mesto smrti | Banja Koviljača, SFR Jugoslavija |
| Zanimanje | Lekarka i društvena radnica |
| Nagrade | Srebrna medalja za hrabrost, Krst Crvenog krsta Srbije, Orden Svetog Save V reda |
Sofija A. Lješević (Samaila kod Kraljeva, 30. septembar 1882 — Banja Koviljača, 7. april 1970) bila je srpska lekarka i društvena radnica.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Sofija Lješević je rođena u selu Samaila kod Kraljeva 30. septembra 1882. godine. Gimnaziju je završila u Kragujevcu 1900. godine. Studije medicine je započela u Parizu, a dovršila u Lilu 1909. godine. Tokom studija provela je godinu dana na praksi kod Ivana Pavlova u Sankt Peterburgu. Po završetku studija vratila se u otadžbinu. U okružnoj bolnici u Kragujevcu obavila je lekarski staž kao lekarski pomoćnik, a 1910. godine je položila državni ispit. Počela je da radi kao lekar u Okružnoj bolnici u Požarevcu 1911. godine. Godine 1919. postavljena je za sekundarnog lekara, a dve godine kasnije je prebačena u jagodinsku bolnicu. U Požarevcu je radila kao privatni lekar od 1922. do 1939. godine, kada je postavljena za zdravstvenog višeg pristava Doma narodmog zdravlja u Valjevu. Od 1940. godine bila je šef dečjeg odeljenja u Domu narodnog zdravlja u Požarevcu, ali je dve godine kasnije penzionisana. Vraćena je u službu 1945. godine. Nova vlast ju je 1946. godine osudila na 10 godina zatvora. Bila je puštena na slobodu, ali su joj jedno vreme bila oduzeta sva politička i građanska prava. Nakon što su joj ta prava bila vraćena, radila je u ambulanti sela Dobra Voda kod Kline.[1][2][3]
Bila je članica Srpskog lekarskog društva od 1911. godne. U Požarevcu je osnovala Domaćičku školu i bila je predsednica Oblasnog ženskog pokreta u istom gradu. Radila je kao honorarni nastavnik higijene.[1][2][3] Bila je i članica Upravnog odbora požarevačkog Narodnog pozorišta, čiji je rad novčano pomagala.[4] Odlikovana je 1914. Srebrnom medaljom za hrabrost. Pored ovog odlikovanja, nosila je i krst Srpskog crvenog krsta i Odren Svetog Save V reda.[5]
Preminula je 7. aprila 1970. godine u Banji Koviljači.[1]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v Srpski biografski rečnik. Knj.5, Kv-Mao. Novi Sad: Matica srpska. 2011. str. 688—689. ISBN 978-86-7946-085-1.
- ^ a b Spomenica srpskog lekarskog društva: 1872-1972. Beograd. 1972. str. 123; 238.
- ^ a b Kastratović, Dušan (1991). Istorija medicine Požarevačkog okruga (1822-1914.). Požarevac: medicinski centar. str. 133—136.
- ^ Cvetković, Slobodanka (2007). Požarevačko pozorište između dva svetska rata. Požarevac: Istorijski arhiv Požarevac. str. 35; 41.
- ^ „Odlikovane žene lekari učesnice ratova za oslobođenje Srbije od 1876. do 1878. i od 1912. do 1918. godine” (PDF). Vojnosanitetski pregled. 70 (9): 892. 2013.
