Sošice
Sošice | |
|---|---|
 grkokatolička crkva „Sv. Petar i Pavle“ | |
| Administrativni podaci | |
| Država | Hrvatska |
| Županija | Zagrebačka |
| Opština | Žumberak (opština) |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 45° 45′ 04″ S; 15° 22′ 51″ I / 45.751018772011626° S; 15.380910761954597° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), ljeti UTC+2 (CEST) |
| Aps. visina | 560 m |
  Sošice Sošice na karti Hrvatske | |
 Sošice Sošice na karti Zagrebačke županije | |
| Ostali podaci | |
| Poštanski broj | 10457 Sošice |
| Pozivni broj | +385 1 |
Sošice su naseljeno mesto u opštini Žumberak, do nove teritorijalne organizacije u sastavu bivše opštine Jastrebarsko, u Zagrebačkoj županiji, Hrvatska.
Geografski položaj[uredi | uredi izvor]
Nalaze se na nadmorskoj visini od 559 metara. Selo je smešteno na južnim padinama Žumberačke Gore, 13 kilometara severozapadno od Kostanjevca, sedišta opštine.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Za vreme Vojne granice Sošice čine 11. četu Slunjske regimente. U urbaru iz 1830. godine stoji da je „u selu oficirska straža, sa grkosjedinjenom župnom crkvom i jednom rimokatoličkom kapelom, selo sa 35 kuća i 361 stanovnikom, od kojih su 216 grkosjedinjeni (unijati), a 145 rimokatolici. Ovde je osim toga od 1769. carsko-kraljevska trivijalna škola i opštinski žitni magazin. Odavde, dalje na putu prema Sopotama nalaze se dve pećine, od kojih je jedna vrlo značajna zbog svoje okomite dubine. U Sošicama je plemeniti posednik Radić. Delovi sela su i zaseoci: Boići, Garapići, Gornje Selo, Kovači, Maršići i Tarači".
U opštini Sošici je početkom 20. veka bilo 6549 stanovnika, od kojih je 2202 rimo-katolika, ostalo su Srbi grko-katolici (unijati). Mesto 1912. godine pripada upravnom srezu Jastrebarsko u zagrebačkoj županiji.[1]
Privreda[uredi | uredi izvor]
Privredna osnova naselja je: poljoprivreda, stočarstvo, tekstilni proizvodi, trgovina i ugostiteljstvo.
Stanovništvo[uredi | uredi izvor]
Broj stanovnika po popisima[uredi | uredi izvor]
| Nacionalnost[2] | 2001. | 1991. | 1981. | 1971. | 1961. | 1953. | 1948. | 1931. | 1921. | 1910. | 1900. | 1890. | 1880. | 1869. | 1857. |
| br. stanovnika | 99 | 122 | 205 | 294 | 357 | 391 | 347 | 466 | 424 | 459 | 515 | 484 | 450 | 410 | 259 |
Nacionalni sastav[uredi | uredi izvor]
| Nacionalnost[2] | 1991. | 1981. | 1971. | 1961. |
| Hrvati | 114 (93,44%) | 195 (95,12%) | 286 (97,27%) | 345 (96,63%) |
| Srbi | 1 (0,81%) | 6 (2,92%) | 1 (0,34%) | 6 (1,68%) |
| Jugosloveni | 3 (2,45%) | 0 | 0 | 0 |
| ostali i nepoznato | 4 (3,27%) | 4 (1,95%) | 7 (2,38%) | 6 (1,68%) |
| Ukupno | 122 | 205 | 294 | 357 |
Karakteristike sela[uredi | uredi izvor]
Sošička škola je uz školu u Mrzlom Polju Žumberačkom, najstarija škola na Žumberku. Počela je sa radom 1769. godine. Selo je dobilo vodovod 1913. godine zaslugom načelnika Hranilovića-Vune, a još se pominje da se u Sošicama do 1941. godine održavao najveći sajam (vašar) u severozapadnoj Hrvatskoj, a da je u selu u to doba bilo sedam gostionica, četiri trgovine, pekara, pošta i kuglana.
U Sošicama su od 1942. do aprila 1944. godine stalno delovala mesna, opštinska, okružna i kotarska rukovodstva partizanskog pokreta. Kraj mesnog groblja nalazi se i spomen-kosturnica 380 palih partizanskih boraca koju su 1959. godine podigli preživeli borci sa područja Žumberka, Dolenjske i Bele Krajine.
Najčešća prezimena u selu su Hranilović i Radić, a poreklom iz ovog sela su avangardisti "zenitisti" braća Micić, Ljubomir i Branislav (Branko Ve Poljanski), istoričar Smičiklas, križevački unijatski episkop Ilija Hranilović (1883-1889), pesnik Jovan Hranilović, koji je svojim „Žumberačkim elegijama“ opevao ovaj kraj.
Crkva[uredi | uredi izvor]
U župi koja je osnovana 1775. godine nalazi se unijatska crkva „Svetog Petra i Pavla“ (građena od 1750.-1755.) kao i rimokatolička kapela „Uznesenja Blažene Djevice Marije“ koja pripada župi Svete Marije Magdalene iz Donjeg Oštrca.
Reference[uredi | uredi izvor]
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Normativna kontrola: Državne |
|---|
