Sukob u Likošanu
| Sukob u Likošanu | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
| Sukobljene strane | |||||||
 Policija Srbije |
 Oslobodilačka vojska Kosova | ||||||
| Komandanti i vođe | |||||||
|
Adem Jašari | |||||||
| Žrtve i gubici | |||||||
|
4 poginula 2 ranjena | 16 poginulih[1] | ||||||
Sukob u selu Likošane (poznata kod Albanaca kao Bitka za Ćirez i Likošane), u glogovačkoj opštini, desio se 28. februara 1998. godine između OVK i tri policijske patrole MUP-a Srbije. To je bio prvi značajniji sukob nakon koga je promenjen stav prema albanskom terorističkom pokretu na Kosovu i Metohiji.
Sukob
[uredi | uredi izvor]Sukob je započeo u 11.30 kada je vozilo policije upalo u zasedu tokom koje je upotrebljen raketni lanser i mitraljez. Najbliža patrola krenula je u operaciju spasavanja ali su upali u zasedu u selu Likošane kojom prilikom su stradali Miroslav Vujković (27) i Goran Radojčić (30), a Pavle Damjanović (38) i Slaviša Matejić (28) su teško ranjeni. Oklopno vozilo je poslato u selo kao pomoć patroli. Dok su prilazili selu u 12.20 iz obližnjih kuća je zapucano iz raketnog lansera i mitraljeza.
Policija je sprovela blokadu sela iz koga se pucalo i na helikopter MUP-a Srbije. Tokom blokade teško su ranjeni pripadnici SAJ iz Prištine Radojica Ivanović (29) i Milan Jovanović (27), koji su kasnije podlegli ranama. U sukobila sa policija je ubila 16 terorista, a devetoricu sumnjivih uhapsila i odvela u Prizren.
U selu je zaplenjena veća količina oružja, mina i eksploziva. Pretragom kuća zaplenjena su dva teška mitraljeza, 4 puške, 130 ručnih granata, 24 minobacačke granate, 13 kilograma eksploziva, 3000 metaka i td.
Nakon sukoba leševi su odneti u Prištinsku bolnicu a kasnije su predati porodicama. Autopsija nije rađena.
Mediji
[uredi | uredi izvor]Događaji u Drenici, a pre svega u Likošanima, Albanci su koristili da predstave kao posledicu srpske represije nad nedužnim stanovništvom. Fotografisani su ubijeni civili, poređani kovčezi i grobovi, scene kuknjave i vapaja. Ti šokantni snimci su odlazili u svet i situacija se u SAD, Nemačkoj, V. Britaniji i Francuskoj predstavljala u potpuno iskrivljenom ogledalu.[2]
Suđenja
[uredi | uredi izvor]Nataša Kandić optužila je Danicu Marinković da je, pred tridesetak policajaca, naredila smaknuće rečima: Ja ovo neću uzeti, ubijte ih. Na suđenju Slobodanu Miloševiću u Hagu, kao svedoka odbrane Danicu Marinković je tužilac pozvao na ovaj izveštaj što je ona negirala i rekla da nikada nije bila u selu Likošane.[3]
Značaj sukoba
[uredi | uredi izvor]Posle sukoba, britanski ministar spoljnih poslova Robin Kuk tražio je hitan sastanak Kontakt grupe zbog „prekomernog korišćenja sile“ u Likošanu.
Dve godine nakon sukoba, na Kosovu i Metohiji je obeležena proslava „Bitka za Ćirez i Likošane 28. februar 98 - 28 februar 2000“, koja je predstavljala terorističku propagandu. Tada je istaknuto da su: „To bile prve bitke, prvih jedinica OVK... protiv srpskog okupatora.“[4]
Izvori
[uredi | uredi izvor]- ^ http://www.bmlv.gv.at/pdf_pool/publikationen/01_kse1_02_tck.pdf Stefan Troebst: THE KOSOVO CONFLICT, 1998. (Serbian Raid against Drenica, February to March)
- ^ „Društvo”. Pristupljeno 1. 4. 2013. Tekst „ Novosti.rs ” ignorisan (pomoć)[mrtva veza]
- ^ „Teško optužen - svedok”. Pristupljeno 25. 4. 2013.
- ^ „U Drenici obeležena dvogodišnjica sukoba OVK i policije, 28. februar 2000.”. Pristupljeno 25. 4. 2013.
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]- http://www.bmlv.gv.at/pdf_pool/publikationen/01_kse1_02_tck.pdf Stefan Troebst: THE KOSOVO CONFLICT, 1998
- https://web.archive.org/web/20080406181907/http://www.fco.gov.uk/resources/en/pdf/pdf5/fco_pdf_kosovochronolgy Central European & Eastern Adriatic Research Group KOSOVO CHRONOLOGY: 1997 TO THE END OF THE CONFLICT
- http://www.novosti.rs/code/navigate.php?Id=16&status=jedna&datum=2010-05-16&feljton=3405&title_add=[mrtva veza]
- Chronology of KLA’s Terrorism and Aggression page 1
- Ilustrovana politika: Tata se nije vratio, Ljiljana Bulatović, 21. mart 1998.[mrtva veza]
