Teatar San Karlo
 Fasada zgrade teatra San Karlo | |
| Lokacija | Via San Carlo 98/F, 80132, Napulj,  Italija |
|---|---|
| Maks. broj gledalaca | 1.386 (ranije 3.285) |
| Konstrukcija | |
| Otvoreno | 4. novembar 1737. |
| Arhitekta | Đovani Antonio Medrano, Antonio Nikolini |
| Veb-sajt | |
| www | |
Teatar San Karlo (ital. Il Real Teatro di San Carlo, Teatro di San Carlo) je operska kuća u Napulju u Italiji. Prvobitno se zvao Kraljevsko pozorište u San Karlu, po dinastiji Burbon. Povezan je sa kraljevskom palatom. Najstarija je kontinuirano aktivna operska kuća na svetu. Otvorena je 1737. godine, decenijama pre Milanske skale ili venecijanske La Feniče.[1]
Sezona opere traje od kraja januara do maja, a baletna sezona traje od aprila do početka juna. Operska kuća je nekada imala kapacitet za 3285 posetilaca,[2] ali je sada smanjen na 1386 mesta.[3] S obzirom na njegovu veličinu, strukturu i istoriju, to je bio model pozorišta koja su kasnije građena u Evropi.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Po narudžbi napuljskog kralja Karlosa III od Španije, Napulj je obdaren novim i većim pozorištem koje je zamenilo staro, oronulo i premalo iz 1621, koji je od tada koristilo gradu, posebno nakon što se Skarlati tamo preselio 1682. godine i počeo da stvara važan operski centar koji je postojao i tokom 1700-ih.[4] Pozorište San Karlo otvoreno je 4. novembra 1737, na kraljev imendan.[1] Prve sezone istakli su kraljevsku sklonost plesu, a među izvođačima su bili poznati kastrati.
Krajem 18. veka, Kristof Vilibald Gluk je pozvan u Napulj da u pozorištu režira svoje Titovo milosrđe (Clemenza di Tito) iz 1752, a Johan Kristijan Bah 1761/62. doneo je dve opere, Katon u Utici (Catone in Utica) i Aleksandar u Indiji (Alessandro nell'Indie).
Galerija[uredi | uredi izvor]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ a b "The Theatre and its history" on the Teatro di San Carlo's official website. (In English). Retrieved 23 December 2013
- ^ Gubler 2012, str. 52
- ^ Progetto di ristrutturazione del Teatro San Carlo e rifacimento impianti di sicurezza antincendio e rilevazione fumi http://www.vvfnapoli.it/sancarlo.php Arhivirano na sajtu Wayback Machine (4. april 2016)
- ^ Lynn 2005, str. 277
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Beauvert, Thierry (1985), Opera Houses of the World, The Vendome Press, New York. Harrison, Martin (1995). Lisa Fonssagrives: Three Decades of Classic Fashion Photography. Vendome Press. ISBN 0-86565-978-8.
- Gubler, Franz (2012). Great, Grand & Famous Opera Houses (Hardback)
|format=zahteva|url=(pomoć). Crows Nest: Arbon. ISBN 978-0-987-28202-6. - Lynn, Karyl Charna (2005), Italian Opera Houses and Festivals, Lanham, MD: The Scarecrow Press, Inc. Lynn, Karyl Charna (2005). Italian Opera Houses and Festivals. Scarecrow Press. ISBN 0-8108-5359-0.
- Spohr, Louis (1961). Henry Pleasants, ur. The Musical Journeys of Louis Spohr. Norman, OK: University of Oklahoma Press. ISBN 0-8061-0492-9.
- Allison, John (ed.) (2003), Great Opera Houses of the World, supplement to Opera Magazine, London
- Eisenbeiss, Philip (2013). Bel Canto Bully: The Life and Times of the Legendary Opera Impresario Domenico Barbaja. London: Haus Publishing. ISBN 978-1908323255.
- Zeitz, Karyl Lynn (1991), Opera: the Guide to Western Europe's Great Houses, Santa Fe, New Mexico: John Muir Publications. Zietz, Karyl Lynn; Lynn, Karyl Charna (1991). Opera!: The Guide to Western Europe's Great Houses. J. Muir Publications. ISBN 0-945465-81-5.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Geografske | |
| Ostale | |
